DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''OTTO HERMANN DAHMS''' (26 V 1823 Gdańsk – 1 X 1904 Gdańsk), artysta plastyk. Syn Maxa Gottloba (12 V 1793 Malbork – 26 III 1853 Gdańsk). Krewny malarza [[DAHMS GOTTLIEB ROBERT | Gottlieba Roberta Dahmsa]]. Zawodu uczył się u [[SCHULTZ JOHANN CARL | Johanna Carla Schultza]] w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]]. Po jej ukończeniu pracował w gdańskich szkołach jako nauczyciel rysunków, w tym od wiosny 1876 do wiosny 1879 w realnej [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]]. Specjalizował się w malarstwie architektonicznym. Na wystawie [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w roku 1852 pokazał dwa obrazy z martwą naturą. W nekrologu określony przez prasę jako „Danziger Kind” (gdańskie dziecko). <br/><br/> | '''OTTO HERMANN DAHMS''' (26 V 1823 Gdańsk – 1 X 1904 Gdańsk), artysta plastyk. Syn Maxa Gottloba (12 V 1793 Malbork – 26 III 1853 Gdańsk). Krewny malarza [[DAHMS GOTTLIEB ROBERT | Gottlieba Roberta Dahmsa]]. Zawodu uczył się u [[SCHULTZ JOHANN CARL | Johanna Carla Schultza]] w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]]. Po jej ukończeniu pracował w gdańskich szkołach jako nauczyciel rysunków, w tym od wiosny 1876 do wiosny 1879 w realnej [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]]. Specjalizował się w malarstwie architektonicznym. Na wystawie [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w roku 1852 pokazał dwa obrazy z martwą naturą. W nekrologu określony przez prasę jako „Danziger Kind” (gdańskie dziecko). <br/><br/> | ||
Dwukrotnie żonaty. 4 V 1854 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]] zawarł związek małżeński z Johanną Ludovicą (1833 – 29 VII 1855), córką brązownika Carla Maladinskiego. Ich córka Anna Ludovica Eleonora (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk) 8 VII 1885 poślubiła wdowca [[JANKEWITZ GUSTAV ADOLF | Gustava Adolfa Jankewitza]]; syn Gottfried Hermann (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem) po śmierci matki wyjechał z Gdańska.<br/><br/> | Dwukrotnie żonaty. 4 V 1854 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]] zawarł związek małżeński z Johanną Ludovicą (1833 – 29 VII 1855), córką brązownika Carla Maladinskiego. Ich córka Anna Ludovica Eleonora (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk) 8 VII 1885 poślubiła wdowca [[JANKEWITZ GUSTAV ADOLF | Gustava Adolfa Jankewitza]]; syn Gottfried Hermann (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem) po śmierci matki wyjechał z Gdańska.<br/><br/> | ||
| − | Po raz drugi ożenił się w listopadzie 1857 w kościele św. Jana z panną Mathilde Henriette Amalie Schuricht (10 IX 1834 Gdańsk – 1 XI 1911 Sopot), córką budowniczego instrumentów [[SCHURICHT CARL FRIEDRICH| Carla Friedricha Schurichita]]. Po teściu przejął kamienicę przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna) z oficyną przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami), posiadając je do 1884. W 1885 mieszkał przy Hakelwerk 2 (ul. Osiek). Córka z drugiego małżeństwa, Johanna Dahms (1858 – 17 I 1897 Gdańsk), była nauczycielką, syn [[DAHMS PAUL HERMANN | Paul Hermann Dahms]] – pedagogiem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Po raz drugi ożenił się w listopadzie 1857 w kościele św. Jana z panną Mathilde Henriette Amalie Schuricht (10 IX 1834 Gdańsk – 1 XI 1911 Sopot), córką budowniczego instrumentów [[SCHURICHT CARL FRIEDRICH| Carla Friedricha Schurichita]]. Po teściu przejął kamienicę przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna) z oficyną przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami), posiadając je do 1884. W 1885 mieszkał przy Hakelwerk 2 (ul. Osiek), przed śmiercią przy Melzergasse 4 (ul. Słodowników). Córka z drugiego małżeństwa, Johanna Dahms (1858 – 17 I 1897 Gdańsk), była nauczycielką, syn [[DAHMS PAUL HERMANN | Paul Hermann Dahms]] – pedagogiem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| − | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609/251, nr 473; 1609/561, nr 123.<br/> | + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609/251, nr 473; 1609/561, nr 123, 1609/778, nr 2911 (małżeństwa i akt zgonu).<br/> |
„Danziger Zeitung”, nr 515 z 2 XI 1911, s. 4 (nekrolog Mathildy Henrietty). | „Danziger Zeitung”, nr 515 z 2 XI 1911, s. 4 (nekrolog Mathildy Henrietty). | ||
Wersja z 05:59, 4 lip 2022
OTTO HERMANN DAHMS (26 V 1823 Gdańsk – 1 X 1904 Gdańsk), artysta plastyk. Syn Maxa Gottloba (12 V 1793 Malbork – 26 III 1853 Gdańsk). Krewny malarza Gottlieba Roberta Dahmsa. Zawodu uczył się u Johanna Carla Schultza w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych. Po jej ukończeniu pracował w gdańskich szkołach jako nauczyciel rysunków, w tym od wiosny 1876 do wiosny 1879 w realnej szkole św. Piotra i Pawła. Specjalizował się w malarstwie architektonicznym. Na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w roku 1852 pokazał dwa obrazy z martwą naturą. W nekrologu określony przez prasę jako „Danziger Kind” (gdańskie dziecko).
Dwukrotnie żonaty. 4 V 1854 w kościele św. Jana zawarł związek małżeński z Johanną Ludovicą (1833 – 29 VII 1855), córką brązownika Carla Maladinskiego. Ich córka Anna Ludovica Eleonora (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk) 8 VII 1885 poślubiła wdowca Gustava Adolfa Jankewitza; syn Gottfried Hermann (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem) po śmierci matki wyjechał z Gdańska.
Po raz drugi ożenił się w listopadzie 1857 w kościele św. Jana z panną Mathilde Henriette Amalie Schuricht (10 IX 1834 Gdańsk – 1 XI 1911 Sopot), córką budowniczego instrumentów Carla Friedricha Schurichita. Po teściu przejął kamienicę przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna) z oficyną przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami), posiadając je do 1884. W 1885 mieszkał przy Hakelwerk 2 (ul. Osiek), przed śmiercią przy Melzergasse 4 (ul. Słodowników). Córka z drugiego małżeństwa, Johanna Dahms (1858 – 17 I 1897 Gdańsk), była nauczycielką, syn Paul Hermann Dahms – pedagogiem.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609/251, nr 473; 1609/561, nr 123, 1609/778, nr 2911 (małżeństwa i akt zgonu).
„Danziger Zeitung”, nr 515 z 2 XI 1911, s. 4 (nekrolog Mathildy Henrietty).
