PODHAJSKA ANNA JADWIGA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Tematyka jej badań dotyczyła enzymów restrykcyjno-modyfikacyjnych w szczególności endonukleaz klasy IIS. Wspólnie z Wacławem Szybalskim opracowała tak zwany uniwersalny enzym restrykcyjny; praca opisująca strukturę i działanie tego enzymu ukazała się w 1988 roku w SCIENCE. Zajmowała się konstruowaniem narzędzi pozwalających na klonowanie i produkcję białek biologicznie aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego. Była jedną z pionierek wprowadzania do diagnostyki chorób wirusowych, bakteryjnych i nowotworowych innowacyjnych metod opartych o markery molekularne. Zajmowała się także badaniem genetycznych i molekularnych podstaw powstawania nowotworów. Przedmiotem jej ostatnich badań było poznanie podstawa molekularnych diagnostyki i terapii opartej na metodzie fotodynamicznej do diagnostyki i terapii chorób nowotworowych oraz opracowywaniem nowoczesnych technologii do produkcji substancji biologicznie aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego.<br/><br/> | Tematyka jej badań dotyczyła enzymów restrykcyjno-modyfikacyjnych w szczególności endonukleaz klasy IIS. Wspólnie z Wacławem Szybalskim opracowała tak zwany uniwersalny enzym restrykcyjny; praca opisująca strukturę i działanie tego enzymu ukazała się w 1988 roku w SCIENCE. Zajmowała się konstruowaniem narzędzi pozwalających na klonowanie i produkcję białek biologicznie aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego. Była jedną z pionierek wprowadzania do diagnostyki chorób wirusowych, bakteryjnych i nowotworowych innowacyjnych metod opartych o markery molekularne. Zajmowała się także badaniem genetycznych i molekularnych podstaw powstawania nowotworów. Przedmiotem jej ostatnich badań było poznanie podstawa molekularnych diagnostyki i terapii opartej na metodzie fotodynamicznej do diagnostyki i terapii chorób nowotworowych oraz opracowywaniem nowoczesnych technologii do produkcji substancji biologicznie aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego.<br/><br/> | ||
Była współtwórczynią Gdańskiego Centrum Transferu Technologii i Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego w Gdyni. Członkini Komitetu Biotechnologii PAN i wiceprzewodnicząca Rady Naukowej [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej PAN]] (2003–2006). Była wiceprezydentką międzynarodowego stowarzyszenia dla badań, nauki i innowacji w regionie Bałtyku -ScanBalt Network (2002–2005). Laureatka między innymi Nagrody I Kongresu Biotechnologii za osiągnięcia w dziedzinie komercjalizacji biotechnologii (1999), Medalu Marii Skłodowskiej-Curie przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne (2001), Złotego Medalu na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków INNOWACJE (2003), Nagrody Ministra Nauki za międzynarodowe osiągnięcia wynalazcze (2004). W 2000 nominowana była do prestiżowej, światowej nagrody L’Oréal-UNESCO For Women in Science International Award. Z jej inicjatywy został powołany w 2001 program stypendialny L'Oreal-UNESCO dla Kobiet i Nauki, wspierający wyróżniające się dorobkiem naukowym polskie badaczki.<br/><br/> | Była współtwórczynią Gdańskiego Centrum Transferu Technologii i Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego w Gdyni. Członkini Komitetu Biotechnologii PAN i wiceprzewodnicząca Rady Naukowej [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej PAN]] (2003–2006). Była wiceprezydentką międzynarodowego stowarzyszenia dla badań, nauki i innowacji w regionie Bałtyku -ScanBalt Network (2002–2005). Laureatka między innymi Nagrody I Kongresu Biotechnologii za osiągnięcia w dziedzinie komercjalizacji biotechnologii (1999), Medalu Marii Skłodowskiej-Curie przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne (2001), Złotego Medalu na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków INNOWACJE (2003), Nagrody Ministra Nauki za międzynarodowe osiągnięcia wynalazcze (2004). W 2000 nominowana była do prestiżowej, światowej nagrody L’Oréal-UNESCO For Women in Science International Award. Z jej inicjatywy został powołany w 2001 program stypendialny L'Oreal-UNESCO dla Kobiet i Nauki, wspierający wyróżniające się dorobkiem naukowym polskie badaczki.<br/><br/> | ||
| − | Odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Edukacji Narodowej (1995), Medalem im. Tadeusza Sendzimira Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów. Była żoną [[PODHAJSKI MAREK | Marka Podhajskiego]] (rozwód), matka Małgorzaty, lekarza, i Katarzyny, absolwentki [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]] w Gdańsku.<br/><br/> | + | Odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Edukacji Narodowej (1995), Medalem im. Tadeusza Sendzimira Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów. Była żoną [[PODHAJSKI MAREK | Marka Podhajskiego]] (rozwód), matka Małgorzaty (ur. 1960), lekarza, i Katarzyny (ur. 1961), absolwentki [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]] w Gdańsku.<br/><br/> |
Pochowana w grobie rodzinnym w Szymbarku. W 2010 ukazała się monografia ''Anna Podhajska (1938-2006). Pierwsza Dama Polskiej Biotechnologii pod redakcją'' [[MAKAREWICZ WIESŁAW ANTONI | Wiesława Makarewicza]] i [[ŁOJKOWSKA EWA | Ewy Łojkowskiej]] (wydanie 2: 2020). 9 X 2020 roku jej imię otrzymał gdański tramwaj Pesa Jazz Duo 128NG nr 106o. {{author:EŁ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowana w grobie rodzinnym w Szymbarku. W 2010 ukazała się monografia ''Anna Podhajska (1938-2006). Pierwsza Dama Polskiej Biotechnologii pod redakcją'' [[MAKAREWICZ WIESŁAW ANTONI | Wiesława Makarewicza]] i [[ŁOJKOWSKA EWA | Ewy Łojkowskiej]] (wydanie 2: 2020). 9 X 2020 roku jej imię otrzymał gdański tramwaj Pesa Jazz Duo 128NG nr 106o. {{author:EŁ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:50, 15 lut 2022
ANNA JADWIGA PODHAJSKA (17 IV 1938 Gdynia – 5 II 2006 Gdańsk), biolog, profesorka Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii (MWB) Uniwersytetu Gdańskiego (UG) i Akademii Medycznej (AMG), później Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (GUMed). Córka Zygmunta Wiśniewskiego i poślubionej przez niego w 1933 nauczycielki Agaty z domu Murawskiej. Siostra Krystyny (ur. 1934) i Renaty (ur. 1936), po mężu Głośnickiej, profesor dr hab., kierowniczki Katedry Mikrobiologii. W październiku 1941 z rodziną wywieziona do obozu przejściowego pod Toruniem, po powrocie do Gdyni do 1945 mieszkała przy ul. Wielkopolskiej w Gdyni-Orłowie. Od wiosny 1945 przebywała z rodziną w Kaplicy i w Starkowej Hucie koło Kościerzyny, od 1947 mieszkała w Gdańsku.
Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 15 i Gimnazjum nr 1 ( I Liceum Ogólnokształcące). Do 1964 studiowała na Wydziale Lekarskim AMG, w 1964 pracowała jako wolontariuszka w Zakładzie Mikrobiologii AMG, od 1965 tamże na etacie. Od roku 1968 doktor z zakresu mikrobiologii lekarskiej. Przebywała na stażach miedzy innymi w Instytucie Biologii Molekularnej w Genewie (1974-1975) i w McArdle Laboratory for Cancer Research (Laboratorium Badań nad Rakiem) w Madison w stanie Wisconsin, USA (1981–1984), w którym współpracowała z profesorem Wacławem Szybalskim. Jako profesorka wizytująca pracowała w McArdle Laboratory for Cancer Research w latach 1985, 1986, 1987, 1988, 1990, 1992, 1993, 1997.
Od 1970 pracowała na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii UG. W 1975 utworzyła Zakład (następnie Katedrę) Mikrobiologii, którą kierowała do 1996 roku. Od 1987 doktor habilitowany (na Wydziale Lekarskim AMG), od 1991 profesor nadzwyczajny UG, od 1996 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1999 profesor zwyczajny. Jako pełnomocnik Konferencji Rektorów Uczelni Trójmiasta w 1993 roku była współorganizatorką Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG-AMG, którego do 1996 była prodziekanem. Zorganizowała Katedrę Mikrobiologii, od 1996 Katedrę Biotechnologii i do śmierci była jej kierowniczką. Była współtwórczynią gdańskiego Centrum Transferu Technologii i Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego w Gdyni. Od 1994 organizowała Letnie szkoły Biochemików, na które zapraszała z całego świata czołowych przedstawicieli tej nauki.
Tematyka jej badań dotyczyła enzymów restrykcyjno-modyfikacyjnych w szczególności endonukleaz klasy IIS. Wspólnie z Wacławem Szybalskim opracowała tak zwany uniwersalny enzym restrykcyjny; praca opisująca strukturę i działanie tego enzymu ukazała się w 1988 roku w SCIENCE. Zajmowała się konstruowaniem narzędzi pozwalających na klonowanie i produkcję białek biologicznie aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego. Była jedną z pionierek wprowadzania do diagnostyki chorób wirusowych, bakteryjnych i nowotworowych innowacyjnych metod opartych o markery molekularne. Zajmowała się także badaniem genetycznych i molekularnych podstaw powstawania nowotworów. Przedmiotem jej ostatnich badań było poznanie podstawa molekularnych diagnostyki i terapii opartej na metodzie fotodynamicznej do diagnostyki i terapii chorób nowotworowych oraz opracowywaniem nowoczesnych technologii do produkcji substancji biologicznie aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego.
Była współtwórczynią Gdańskiego Centrum Transferu Technologii i Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego w Gdyni. Członkini Komitetu Biotechnologii PAN i wiceprzewodnicząca Rady Naukowej Biblioteki Gdańskiej PAN (2003–2006). Była wiceprezydentką międzynarodowego stowarzyszenia dla badań, nauki i innowacji w regionie Bałtyku -ScanBalt Network (2002–2005). Laureatka między innymi Nagrody I Kongresu Biotechnologii za osiągnięcia w dziedzinie komercjalizacji biotechnologii (1999), Medalu Marii Skłodowskiej-Curie przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne (2001), Złotego Medalu na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków INNOWACJE (2003), Nagrody Ministra Nauki za międzynarodowe osiągnięcia wynalazcze (2004). W 2000 nominowana była do prestiżowej, światowej nagrody L’Oréal-UNESCO For Women in Science International Award. Z jej inicjatywy został powołany w 2001 program stypendialny L'Oreal-UNESCO dla Kobiet i Nauki, wspierający wyróżniające się dorobkiem naukowym polskie badaczki.
Odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Edukacji Narodowej (1995), Medalem im. Tadeusza Sendzimira Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów. Była żoną Marka Podhajskiego (rozwód), matka Małgorzaty (ur. 1960), lekarza, i Katarzyny (ur. 1961), absolwentki Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Pochowana w grobie rodzinnym w Szymbarku. W 2010 ukazała się monografia Anna Podhajska (1938-2006). Pierwsza Dama Polskiej Biotechnologii pod redakcją Wiesława Makarewicza i Ewy Łojkowskiej (wydanie 2: 2020). 9 X 2020 roku jej imię otrzymał gdański tramwaj Pesa Jazz Duo 128NG nr 106o.
