SCHNAASE PAUL HEINRICH WILHELM, kupiec, radny

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''PAUL HEINRICH WILHELM SCHNAASE''' (1790 – 31 I 1855 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska w 1827 roku. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2), w 1800 chwilowego właściciela nabytego na licytacji Dworu II w [[STRZYŻA | Strzyży]]. Brat historyka sztuki [[SCHNAASE KARL JULIUS | Karla Juliusa]], kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję) i pastora [[SCHNAASE EDUARD DAVID | Eduarda Davida]]. <br/><br/>
+
'''PAUL HEINRICH WILHELM SCHNAASE''' (1790 Gdańsk – 31 I 1855 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska w 1827. Wnuk [ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] Starego Miasta Paula Gottlieba Schnaasego (1728–1787) i po kądzieli [[ŚWIETLICKI PAUL | Paula Świetlickiego]], pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2), w 1800 chwilowego właściciela nabytego na licytacji Dworu II w [[STRZYŻA | Strzyży]]. Brat historyka sztuki [[SCHNAASE KARL JULIUS | Karla Juliusa]], kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję) i pastora [[SCHNAASE EDUARD DAVID | Eduarda Davida]]. <br/><br/>
W 1808 był współwłaścicielem ojcowskiej firmy („F.Paul Schnaase & Sohn”), od 1814 wraz z bratem Friedrichem Robertem Emilem jej właścicielem. Do 31 XII 1825 firma dzierżawiła od władz wojskowych na magazyn wina piwnice [[WIELKA ZBROJOWNIA | Wielkiej Zbrojowni]]. 1 I 1830 zmieniła nazwę na „F.Schnaase Sohn”. We wrześniu 1827 roku we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2) otworzył płatną czytelnię gazet i wypożyczalnię książek (Schnaase'sche Leihbibliothek) z  literaturą piękną, pamiętnikarstwem, popularnymi opracowaniami historycznymi, operowymi librettami. Zasób biblioteki liczył około 10.000 tomów, korzystać z niej mogły osoby z „wyższych stanów" po wcześniejszym zgłoszeniu potrzebnego tytułu. Po jego śmierci zbiór książek trafił do [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]]. <br/><br/>
+
W 1808 był współwłaścicielem ojcowskiej firmy („F.Paul Schnaase & Sohn”), od 1814 wraz z bratem Friedrichem Robertem Emilem jej właścicielem. Do 31 XII 1825 firma dzierżawiła od władz wojskowych na magazyn wina piwnice [[WIELKA ZBROJOWNIA | Wielkiej Zbrojowni]]. 1 I 1830 zmieniła nazwę na „F.Schnaase Sohn”. We wrześniu 1827 we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2) otworzył płatną czytelnię gazet i wypożyczalnię książek (Schnaase'sche Leihbibliothek) z  literaturą piękną, pamiętnikarstwem, popularnymi opracowaniami historycznymi, operowymi librettami. Zasób biblioteki liczył około 10.000 tomów, korzystać z niej mogły osoby z „wyższych stanów" po wcześniejszym zgłoszeniu potrzebnego tytułu. Po jego śmierci zbiór książek trafił do [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]]. <br/><br/>
Od czwartego kwartału 1827 roku wydawał pismo (ukazało się 26 numerów) „Der Gesprächige oder Mittheilungen aus dem Gebiete der Literatur und Kunst, des Lebens und der Gewerbe” ([[CZASOPISMA KULTURALNE W XVIII–XIX WIEKU | Czasopisma kulturalne w XVIII–XIX wieku]]), wykpione przez [[SCHUMACHER WILHELM | Wilhelma Schumachera]] i złośliwie określane jako „Geschwätzige” (papla). <br/><br/>
+
Od czwartego kwartału 1827 wydawał pismo (ukazało się 26 numerów) „Der Gesprächige oder Mittheilungen aus dem Gebiete der Literatur und Kunst, des Lebens und der Gewerbe” ([[CZASOPISMA KULTURALNE W XVIII–XIX WIEKU | Czasopisma kulturalne w XVIII–XIX wieku]]), wykpione przez [[SCHUMACHER WILHELM | Wilhelma Schumachera]] i złośliwie określane jako „Geschwätzige” (papla). <br/><br/>
 
Od 1822 był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], jej członkiem był również od 1831 brat Friedrich Robert Emil, od 1846 należący także do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Od 1822 był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], jej członkiem był również od 1831 brat Friedrich Robert Emil, od 1846 należący także do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 10:15, 20 mar 2022

PAUL HEINRICH WILHELM SCHNAASE (1790 Gdańsk – 31 I 1855 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska w 1827. Wnuk [ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] Starego Miasta Paula Gottlieba Schnaasego (1728–1787) i po kądzieli Paula Świetlickiego, pastor kościoła św. Jana. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2), w 1800 chwilowego właściciela nabytego na licytacji Dworu II w Strzyży. Brat historyka sztuki Karla Juliusa, kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję) i pastora Eduarda Davida.

W 1808 był współwłaścicielem ojcowskiej firmy („F.Paul Schnaase & Sohn”), od 1814 wraz z bratem Friedrichem Robertem Emilem jej właścicielem. Do 31 XII 1825 firma dzierżawiła od władz wojskowych na magazyn wina piwnice Wielkiej Zbrojowni. 1 I 1830 zmieniła nazwę na „F.Schnaase Sohn”. We wrześniu 1827 we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2) otworzył płatną czytelnię gazet i wypożyczalnię książek (Schnaase'sche Leihbibliothek) z literaturą piękną, pamiętnikarstwem, popularnymi opracowaniami historycznymi, operowymi librettami. Zasób biblioteki liczył około 10.000 tomów, korzystać z niej mogły osoby z „wyższych stanów" po wcześniejszym zgłoszeniu potrzebnego tytułu. Po jego śmierci zbiór książek trafił do Biblioteki Miejskiej.

Od czwartego kwartału 1827 wydawał pismo (ukazało się 26 numerów) „Der Gesprächige oder Mittheilungen aus dem Gebiete der Literatur und Kunst, des Lebens und der Gewerbe” ( Czasopisma kulturalne w XVIII–XIX wieku), wykpione przez Wilhelma Schumachera i złośliwie określane jako „Geschwätzige” (papla).

Od 1822 był członkiem gdańskiej Korporacji Kupców, jej członkiem był również od 1831 brat Friedrich Robert Emil, od 1846 należący także do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania