MAJEWSKI JERZY, ksiądz, współpatron gdańskiej ulicy
(uzupełnienie_LM) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JERZY MAJEWSKI''' (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz. Urodził się w rodzinie działaczy polonijnych Jana (1870 – 1945, zginął w KL Sachsenhausen) i Pauliny z domu Licznerskiej. Brat [[MAJEWSKI BERNARD| Bernarda]] (1908 – 5 X 1939 Zaspa, rozstrzelany jako [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrońca Poczty Polskiej]], Alfonsa (1911–1939), Kazimierza (1914–1985), więźnia Stutthofu, Franciszka (1916 – 1942 KL Auschwitz), Jadwigi, Elżbiety, Katarzyny, Haliny i Marii. <br/><br/> | + | '''JERZY MAJEWSKI''' (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz, z rodziną patron ulicy w Gdańsku. Urodził się w rodzinie działaczy polonijnych Jana (1870 – 1945, zginął w KL Sachsenhausen) i Pauliny z domu Licznerskiej. Brat [[MAJEWSKI BERNARD| Bernarda]] (1908 – 5 X 1939 Zaspa, rozstrzelany jako [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrońca Poczty Polskiej]], Alfonsa (1911–1939), Kazimierza (1914–1985), więźnia Stutthofu, Franciszka (1916 – 1942 KL Auschwitz), Jadwigi, Elżbiety, Katarzyny, Haliny i Marii. <br/><br/> |
Początkowo uczęszczał do szkół niemieckich, w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] do [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 roku podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 roku, od grudnia był wikariuszem w parafii w Łęgu, w 1932 został przeniesiony do [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]]. <br/><br/> | Początkowo uczęszczał do szkół niemieckich, w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] do [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 roku podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 roku, od grudnia był wikariuszem w parafii w Łęgu, w 1932 został przeniesiony do [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]]. <br/><br/> | ||
Początkowo pracował w kościele w Pręgowie, następnie w [[OLIWA | Oliwie]] i we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]], od roku 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność [[HOEFT WALTER | ks. Waltera Hoefta]], podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową, był kapelanem sopockiego harcerstwa. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski. <br/><br/> | Początkowo pracował w kościele w Pręgowie, następnie w [[OLIWA | Oliwie]] i we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]], od roku 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność [[HOEFT WALTER | ks. Waltera Hoefta]], podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową, był kapelanem sopockiego harcerstwa. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski. <br/><br/> | ||
| − | Dzięki wsparciu proboszcza ks. Paula Schütza jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940 roku, przebywał w więzieniu w Gdańsku ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszt Śledczy]]), następnie w obozach koncentracyjnych [[OBÓZ STUTTHOF | Stutthof]], Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz Paul Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 roku na | + | Dzięki wsparciu proboszcza [[SCHÜTZ PAUL | ks. Paula Schütza]] jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940 roku, przebywał w więzieniu w Gdańsku ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszt Śledczy]]), następnie w obozach koncentracyjnych [[OBÓZ STUTTHOF | Stutthof]], Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz Paul Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 roku na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. <br/><br/> |
| − | W latach 90. XX wieku pośmiertnie odznaczony srebrnym Krzyżem Harcerskim. Imię rodziny Majewskich od 19 V 1977 nosi ulica | + | W latach 90. XX wieku pośmiertnie odznaczony srebrnym Krzyżem Harcerskim. Imię rodziny Majewskich od 19 V 1977 nosi ulica w dzielnicy [[ZASPA | Zaspa]]-Rozstaje. W lipcu 2019, podczas remontu dachu kościoła Gwiazdy Morza w Sopocie, znaleziono dokumenty związane z jego osobą i działalnością sopockiej Polonii, między innymi należącą do niego legitymację członkowską [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], które stały się zalążkiem tworzonej wspólnie z Muzeum |
Sopotu Izby Pamięci. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Sopotu Izby Pamięci. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:58, 9 wrz 2021
JERZY MAJEWSKI (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz, z rodziną patron ulicy w Gdańsku. Urodził się w rodzinie działaczy polonijnych Jana (1870 – 1945, zginął w KL Sachsenhausen) i Pauliny z domu Licznerskiej. Brat Bernarda (1908 – 5 X 1939 Zaspa, rozstrzelany jako obrońca Poczty Polskiej, Alfonsa (1911–1939), Kazimierza (1914–1985), więźnia Stutthofu, Franciszka (1916 – 1942 KL Auschwitz), Jadwigi, Elżbiety, Katarzyny, Haliny i Marii.
Początkowo uczęszczał do szkół niemieckich, w okresie II Wolnego Miasta Gdańska do Gimnazjum Polskiego, gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 roku podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 roku, od grudnia był wikariuszem w parafii w Łęgu, w 1932 został przeniesiony do diecezji gdańskiej.
Początkowo pracował w kościele w Pręgowie, następnie w Oliwie i we Wrzeszczu, od roku 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność ks. Waltera Hoefta, podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową, był kapelanem sopockiego harcerstwa. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski.
Dzięki wsparciu proboszcza ks. Paula Schütza jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940 roku, przebywał w więzieniu w Gdańsku ( Areszt Śledczy), następnie w obozach koncentracyjnych Stutthof, Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz Paul Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 roku na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.
W latach 90. XX wieku pośmiertnie odznaczony srebrnym Krzyżem Harcerskim. Imię rodziny Majewskich od 19 V 1977 nosi ulica w dzielnicy Zaspa-Rozstaje. W lipcu 2019, podczas remontu dachu kościoła Gwiazdy Morza w Sopocie, znaleziono dokumenty związane z jego osobą i działalnością sopockiej Polonii, między innymi należącą do niego legitymację członkowską Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, które stały się zalążkiem tworzonej wspólnie z Muzeum
Sopotu Izby Pamięci.
