GERIKE OTTO JULIUS, kupiec, radny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Gerike.png|thumb|Otto Julius Gerike, 1916]] | [[File:Gerike.png|thumb|Otto Julius Gerike, 1916]] | ||
[[File: Otto_Gerike.jpg |thumb|Reklama firmy, 1930]] | [[File: Otto_Gerike.jpg |thumb|Reklama firmy, 1930]] | ||
| − | '''OTTO JULIUS GERIKE''' (29 III 1856 Magdeburg – 26 VII 1933 Sopot), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska. Syn kupca z Marburga Ottona Gerikego i Lauretty z domu Wesemeyer. Po 1882 roku w Gdańsku prowadził firmę (do 1910 „Otto Gerike”, następnie „Gerike, Bahr und Co)”, zajmującą się hurtowym handlem cukrem trzcinowym i buraczanym pochodzącym z zakładów na Pomorzu i na Ukrainie, eksportowanym następnie z Gdańska do Europy Zachodniej. W 1884 roku kantor firmy znajdował się przy Langer Markt 32 (Długi Targ), w latach 1892–1900 przy Hundegasse 120 (ul. Ogarna), 1914–1921 przy Langer Markt 19, | + | '''OTTO JULIUS GERIKE''' (29 III 1856 Magdeburg – 26 VII 1933 Sopot), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska. Syn kupca z Marburga Ottona Gerikego i Lauretty z domu Wesemeyer. Po 1882 roku w Gdańsku prowadził firmę (do 1910 „Otto Gerike”, następnie „Gerike, Bahr und Co)”, zajmującą się hurtowym handlem cukrem trzcinowym i buraczanym pochodzącym z zakładów na Pomorzu i na Ukrainie, eksportowanym następnie z Gdańska do Europy Zachodniej. W 1884 roku kantor firmy znajdował się przy Langer Markt 32 (Długi Targ), w latach 1892–1900 przy Hundegasse 120 (ul. Ogarna), 1914–1921 przy Langer Markt 19, następnie przy Dominikswall 11 (ul. Wały Jagiellońskie), jej prokurentem był wówczas Wilhelm Bülle. <br/><br/> |
Od 1885 był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], a w latach 1903–1912 i 1913–1916 radnym Gdańska. Od 1890 roku należał do gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), członkostwo zawiesił po 1922 roku. W latach 1897–1899 i w 1904 roku był prezesem [[DANZIGER RUDERVEREIN | Danziger Ruderverein]] (Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego). Od 1906 do 1919 przewodniczył [[TOWARZYSTWO UPIĘKSZANIA I POPIERANIA WRZESZCZA | Towarzystwu Upiększania i Popierania Wrzeszcza]], organizował doroczne [[FESTYNY ŚWIĘTOJAŃSKIE | festyny sobótkowe]] w [[PARK JAŚKOWEJ DOLINY | Parku Jaśkowej Doliny]]. <br/><br/> | Od 1885 był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], a w latach 1903–1912 i 1913–1916 radnym Gdańska. Od 1890 roku należał do gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), członkostwo zawiesił po 1922 roku. W latach 1897–1899 i w 1904 roku był prezesem [[DANZIGER RUDERVEREIN | Danziger Ruderverein]] (Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego). Od 1906 do 1919 przewodniczył [[TOWARZYSTWO UPIĘKSZANIA I POPIERANIA WRZESZCZA | Towarzystwu Upiększania i Popierania Wrzeszcza]], organizował doroczne [[FESTYNY ŚWIĘTOJAŃSKIE | festyny sobótkowe]] w [[PARK JAŚKOWEJ DOLINY | Parku Jaśkowej Doliny]]. <br/><br/> | ||
W 1884 roku mieszkał przy Langer Markt 19 (Długi Targ), w 1889 przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1892 przy Milchkannengasse 30 (ul. Stągiewna), w 1897 we Wrzeszczu przy Jäschkenthaler Weg 19 (ul. Jaśkowa Dolina, leśniczówka, obecnie nr 45). W 1906 roku mieszkał we własnej willi przy Jäschkenthaler Weg 33A (ul. Jaśkowa Dolina 48), w latach 1914–1918 w nowej willi przy tej ulicy pod numerem 20A (obecnie nr 47). <br/><br/> | W 1884 roku mieszkał przy Langer Markt 19 (Długi Targ), w 1889 przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1892 przy Milchkannengasse 30 (ul. Stągiewna), w 1897 we Wrzeszczu przy Jäschkenthaler Weg 19 (ul. Jaśkowa Dolina, leśniczówka, obecnie nr 45). W 1906 roku mieszkał we własnej willi przy Jäschkenthaler Weg 33A (ul. Jaśkowa Dolina 48), w latach 1914–1918 w nowej willi przy tej ulicy pod numerem 20A (obecnie nr 47). <br/><br/> | ||
Wersja z 13:37, 17 maj 2021
OTTO JULIUS GERIKE (29 III 1856 Magdeburg – 26 VII 1933 Sopot), kupiec, radny Gdańska. Syn kupca z Marburga Ottona Gerikego i Lauretty z domu Wesemeyer. Po 1882 roku w Gdańsku prowadził firmę (do 1910 „Otto Gerike”, następnie „Gerike, Bahr und Co)”, zajmującą się hurtowym handlem cukrem trzcinowym i buraczanym pochodzącym z zakładów na Pomorzu i na Ukrainie, eksportowanym następnie z Gdańska do Europy Zachodniej. W 1884 roku kantor firmy znajdował się przy Langer Markt 32 (Długi Targ), w latach 1892–1900 przy Hundegasse 120 (ul. Ogarna), 1914–1921 przy Langer Markt 19, następnie przy Dominikswall 11 (ul. Wały Jagiellońskie), jej prokurentem był wówczas Wilhelm Bülle.
Od 1885 był członkiem gdańskiej Korporacji Kupców, a w latach 1903–1912 i 1913–1916 radnym Gdańska. Od 1890 roku należał do gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), członkostwo zawiesił po 1922 roku. W latach 1897–1899 i w 1904 roku był prezesem Danziger Ruderverein (Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego). Od 1906 do 1919 przewodniczył Towarzystwu Upiększania i Popierania Wrzeszcza, organizował doroczne festyny sobótkowe w Parku Jaśkowej Doliny.
W 1884 roku mieszkał przy Langer Markt 19 (Długi Targ), w 1889 przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1892 przy Milchkannengasse 30 (ul. Stągiewna), w 1897 we Wrzeszczu przy Jäschkenthaler Weg 19 (ul. Jaśkowa Dolina, leśniczówka, obecnie nr 45). W 1906 roku mieszkał we własnej willi przy Jäschkenthaler Weg 33A (ul. Jaśkowa Dolina 48), w latach 1914–1918 w nowej willi przy tej ulicy pod numerem 20A (obecnie nr 47).
W 1919 roku w obliczu spadku dochodów z handlu cukrem sprzedał swoją firmę. Zamieszkał przy Karmelitergasse 6 (ul. Karmelicka, obecnie nie istnieje), skąd około 1922 roku przeniósł się do Sopotu, gdzie w 1925 mieszkał we własnej willi przy Sternweg 24/26 (ul. Żeromskiego). W latach 1922–1924 był członkiem Zarządu Miasta Sopotu, następnie został jego radnym. Działał w sopockim Komitecie Upiększania Miasta, był autorem wydanej w 1932 roku broszury z okazji pięćdziesięciolecia komitetu 50 Jahre Verein Verschönerung und Förderung der Stadt Zoppot 1881–1931.
Jego pierwszą żoną była Clara Henrietta Madsack (zm. po 1908), z którą zawarł ślub poza Gdańskiem. Od 1915 roku był żonaty z Rosą Albrecht, która po jego śmierci sprzedała sopocką willę przy Sternweg (ul. Żeromskiego) i w 1939 roku mieszkała w Sopocie przy Gromschallee 2 (ul. Sikorskego).
Syn Hans w 1908 roku był studentem Technische Hochschule Danzig, w 1914 prokurentem ojcowskiej firmy, zginął na froncie w czasie I wojny światowej, pozostawiając wdowę Kate z domu Schmidt. Córka Elisabeth Christine Schreiber (ur. 12 III 1886 Gdańsk) w 1933 roku mieszkała w Berlinie i była żoną Theodora Schreibera, radcy Admiralicji. Kolejne córki to Gertrud Clara Gaertner (ur. 4 III 1887 Gdańsk) oraz Charlotta Emilia Braunschweig (ur. 31 VIII 1897 Gdańsk), żona Horsta Braunschweiga, dyplomowanego rolnika. Przed śmiercią Otto Julius Gerike doczekał się siedmiu wnucząt i jednego prawnuka.
Został pochowany 29 VI 1933 roku w Sopocie na cmentarzu ewangelickim przy Groß Katzer Straße (obecnie Cmentarz Komunalny, ul. Malczewskiego).
