CZARNECKI ERAZM, działacz gdańskiej Polonii
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Czarnecki Erazm.JPG|thumb|Erazm Czarnecki]] | [[File:Czarnecki Erazm.JPG|thumb|Erazm Czarnecki]] | ||
[[File: Erazm_Czarnecki.jpg | thumb| Erazm Czarnecki]] | [[File: Erazm_Czarnecki.jpg | thumb| Erazm Czarnecki]] | ||
| − | '''ERAZM CZARNECKI''' (3 VI 1892 Pakość, powiat Mogilno – 4 IX 1949 Gdańsk), działacz polityczny. W 1913 roku ukończył Państwowy Instytut Techniczny w Poznaniu. Od 1916 w Gdańsku, pracownik Stoczni Cesarskiej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]). Od roku 1919 brał udział w zbieraniu i opracowaniu materiałów na konferencję ambasadorów w Paryżu, które miały uzasadnić prawo Polski do Gdańska i Pomorza Wschodniego. Od 1923 kierownik działu technicznego w [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej]], od 1925 zasiadał w [[RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Radzie Portów i Dróg Wodnych]]. Jeden z założycieli [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], w latach 1924–1927 sekretarz generalny, 1931–1934 prezes. Należał do grona działaczy [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]] i [[MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Macierzy Szkolnej]]. W latach 1930–1935 poseł do | + | '''ERAZM CZARNECKI''' (3 VI 1892 Pakość, powiat Mogilno – 4 IX 1949 Gdańsk), działacz polityczny, poseł do [[VOLKSTAG | Volkstagu]]. W 1913 roku ukończył Państwowy Instytut Techniczny w Poznaniu. Od 1916 w Gdańsku, pracownik Stoczni Cesarskiej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]). Od roku 1919 brał udział w zbieraniu i opracowaniu materiałów na konferencję ambasadorów w Paryżu, które miały uzasadnić prawo Polski do Gdańska i Pomorza Wschodniego. Od 1923 kierownik działu technicznego w [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej]], od 1925 zasiadał w [[RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Radzie Portów i Dróg Wodnych]]. Jeden z założycieli [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], w latach 1924–1927 sekretarz generalny, 1931–1934 prezes. Należał do grona działaczy [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]] i [[MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Macierzy Szkolnej]]. W latach 1930–1935 poseł do Volkstagu IV i V kadencji. Dążył do zapobieżenia rozbiciu gdańskiej Polonii. <br/><br/> |
W czasie pracy w Gdańsku mieszkał: w 1921 roku przy Jakobsneugasse 2 (obecnie nie istnieje), w latach 1925–1928 w pensjonacie przy Frauengasse 17 (ul. Mariacka), w 1931 przy Rennerstiftsgasse 7 (ul. Gdyńskich Kosynierów) i w 1935 przy Am Jakobstor 13 (obecnie część ul. Wałowej). W 1935 roku oddelegowany do Pragi na stanowisko wicedyrektora i radcy Przedstawicielstwa Portów Polskich i Ministerstwa Komunikacji. Podczas II wojny światowej przebywał w Bratysławie, w okresie 1941–1945 pracując w słowackiej Żegludze Dunajskiej. Od września 1945 do 1948 roku dyrektor Urzędu Morskiego w Gdańsku. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W czasie pracy w Gdańsku mieszkał: w 1921 roku przy Jakobsneugasse 2 (obecnie nie istnieje), w latach 1925–1928 w pensjonacie przy Frauengasse 17 (ul. Mariacka), w 1931 przy Rennerstiftsgasse 7 (ul. Gdyńskich Kosynierów) i w 1935 przy Am Jakobstor 13 (obecnie część ul. Wałowej). W 1935 roku oddelegowany do Pragi na stanowisko wicedyrektora i radcy Przedstawicielstwa Portów Polskich i Ministerstwa Komunikacji. Podczas II wojny światowej przebywał w Bratysławie, w okresie 1941–1945 pracując w słowackiej Żegludze Dunajskiej. Od września 1945 do 1948 roku dyrektor Urzędu Morskiego w Gdańsku. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:47, 16 kwi 2021
ERAZM CZARNECKI (3 VI 1892 Pakość, powiat Mogilno – 4 IX 1949 Gdańsk), działacz polityczny, poseł do Volkstagu. W 1913 roku ukończył Państwowy Instytut Techniczny w Poznaniu. Od 1916 w Gdańsku, pracownik Stoczni Cesarskiej ( Stocznia Królewska). Od roku 1919 brał udział w zbieraniu i opracowaniu materiałów na konferencję ambasadorów w Paryżu, które miały uzasadnić prawo Polski do Gdańska i Pomorza Wschodniego. Od 1923 kierownik działu technicznego w Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej, od 1925 zasiadał w Radzie Portów i Dróg Wodnych. Jeden z założycieli Gminy Polskiej, w latach 1924–1927 sekretarz generalny, 1931–1934 prezes. Należał do grona działaczy Zjednoczenia Zawodowego Polskiego i Macierzy Szkolnej. W latach 1930–1935 poseł do Volkstagu IV i V kadencji. Dążył do zapobieżenia rozbiciu gdańskiej Polonii.
W czasie pracy w Gdańsku mieszkał: w 1921 roku przy Jakobsneugasse 2 (obecnie nie istnieje), w latach 1925–1928 w pensjonacie przy Frauengasse 17 (ul. Mariacka), w 1931 przy Rennerstiftsgasse 7 (ul. Gdyńskich Kosynierów) i w 1935 przy Am Jakobstor 13 (obecnie część ul. Wałowej). W 1935 roku oddelegowany do Pragi na stanowisko wicedyrektora i radcy Przedstawicielstwa Portów Polskich i Ministerstwa Komunikacji. Podczas II wojny światowej przebywał w Bratysławie, w okresie 1941–1945 pracując w słowackiej Żegludze Dunajskiej. Od września 1945 do 1948 roku dyrektor Urzędu Morskiego w Gdańsku.
