BLECH ERNST OTTO, pastor
| Linia 6: | Linia 6: | ||
[[File:3_Blech.jpg|thumb|Strona tytułowa rozprawy Ernsta Ottona Blecha, ''Die evangelische St. Katharinen-Kirchengemeinde in Danzig'', Danzig 1916]] | [[File:3_Blech.jpg|thumb|Strona tytułowa rozprawy Ernsta Ottona Blecha, ''Die evangelische St. Katharinen-Kirchengemeinde in Danzig'', Danzig 1916]] | ||
| − | '''ERNST OTTO BLECH''' (23 XI 1846 Berlin – 12 VI 1922 Sopot), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]. Syn pastora Ottona Ferdinanda (1809–1875), zajmującego się w Berlinie sprawami misyjnymi, i Wilhelmine Florentine z domu Borowski. Lata szkolne spędził w Gdańsku, w 1866 | + | '''ERNST OTTO BLECH''' (23 XI 1846 Berlin – 12 VI 1922 Sopot), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]. Syn pastora Ottona Ferdinanda (1809–1875), zajmującego się w Berlinie sprawami misyjnymi, i Wilhelmine Florentine z domu Borowski. Lata szkolne spędził w Gdańsku, w 1866 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], następnie studiował medycynę w Berlinie, później teologię w Berlinie i Lipsku. W 1874 uzyskał uprawnienia teologiczne i pedagogiczne.<br/><br/> |
| − | Od września 1876 był nauczycielem w szkole średniej Conradiego w Jankowie koło Gdańska ([[CONRADINUM | Conradinum]]). Święcenia otrzymał 25 IV 1879. Był kolejno pastorem w parafii na Helu, w latach 1881–1885 w kościele w Laggarben (obecnie Garbno, gmina Barciany). W latach 1885–1913 w Gdańsku archidiakon, od 1913 pierwszy pastor kościoła św. Katarzyny, od 1920 na emeryturze.<br/><br/> | + | Od września 1876 był nauczycielem w szkole średniej Conradiego w Jankowie koło Gdańska ([[CONRADINUM | Conradinum]]). Święcenia otrzymał 25 IV 1879. Był kolejno pastorem w parafii na Helu, w latach 1881–1885 w kościele w Laggarben (obecnie Garbno, gmina Barciany). W latach 1885–1913 w Gdańsku archidiakon, od 1913 pierwszy (hierarchicznie) pastor kościoła św. Katarzyny, od 1920 na emeryturze.<br/><br/> |
Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Autor poczytnych szkiców historycznych ''Das älteste Danzig'' (1903), ''Danzig als Kunststätte'' (1904), ''Die evangelische St. Katharinengemeinde in Danzig'' (1916), dzieł religijnych, między innymi ''Pfarramtsideal'' (1891), wierszy i dramatów, między innymi ''O alte Burschenherrlichkeit'' (Lipsk, 1907). Zajmował się też genealogią i fotografią, między innymi ''Standentwicklung als Universalmethode für alle Zwecke'' (w: Photographische Bibliothek, 12, Berlin, 1900).<br/><br/> | Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Autor poczytnych szkiców historycznych ''Das älteste Danzig'' (1903), ''Danzig als Kunststätte'' (1904), ''Die evangelische St. Katharinengemeinde in Danzig'' (1916), dzieł religijnych, między innymi ''Pfarramtsideal'' (1891), wierszy i dramatów, między innymi ''O alte Burschenherrlichkeit'' (Lipsk, 1907). Zajmował się też genealogią i fotografią, między innymi ''Standentwicklung als Universalmethode für alle Zwecke'' (w: Photographische Bibliothek, 12, Berlin, 1900).<br/><br/> | ||
Żonaty z Hedwig Schmidt, jego córka Louisa (1877–1902), panna, była przewodniczącą żeńskiej sekcji [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwa Biblijnego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty z Hedwig Schmidt, jego córka Louisa (1877–1902), panna, była przewodniczącą żeńskiej sekcji [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwa Biblijnego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:22, 29 lip 2022
ERNST OTTO BLECH (23 XI 1846 Berlin – 12 VI 1922 Sopot), pastor kościoła św. Katarzyny. Syn pastora Ottona Ferdinanda (1809–1875), zajmującego się w Berlinie sprawami misyjnymi, i Wilhelmine Florentine z domu Borowski. Lata szkolne spędził w Gdańsku, w 1866 ukończył Gimnazjum Miejskie, następnie studiował medycynę w Berlinie, później teologię w Berlinie i Lipsku. W 1874 uzyskał uprawnienia teologiczne i pedagogiczne.
Od września 1876 był nauczycielem w szkole średniej Conradiego w Jankowie koło Gdańska ( Conradinum). Święcenia otrzymał 25 IV 1879. Był kolejno pastorem w parafii na Helu, w latach 1881–1885 w kościele w Laggarben (obecnie Garbno, gmina Barciany). W latach 1885–1913 w Gdańsku archidiakon, od 1913 pierwszy (hierarchicznie) pastor kościoła św. Katarzyny, od 1920 na emeryturze.
Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Autor poczytnych szkiców historycznych Das älteste Danzig (1903), Danzig als Kunststätte (1904), Die evangelische St. Katharinengemeinde in Danzig (1916), dzieł religijnych, między innymi Pfarramtsideal (1891), wierszy i dramatów, między innymi O alte Burschenherrlichkeit (Lipsk, 1907). Zajmował się też genealogią i fotografią, między innymi Standentwicklung als Universalmethode für alle Zwecke (w: Photographische Bibliothek, 12, Berlin, 1900).
Żonaty z Hedwig Schmidt, jego córka Louisa (1877–1902), panna, była przewodniczącą żeńskiej sekcji Towarzystwa Biblijnego.
