CHLEBOWSKI STANISŁAW, artysta malarz
(uzupełnienie L.M.(14.07.2020)) |
|||
Linia 8: | Linia 8: | ||
'''STANISŁAW CHLEBOWSKI''' (30 VII 1890 Braniewo – 20 XI 1969 Gdańsk), artysta malarz. Syn Antoniego, profesora filologii klasycznej oraz Agaty, pianistki. Uczęszczał do gimnazjum w Braniewie. W 1904 roku, po śmierci ojca, osiadł z matką i trzema siostrami w Gdańsku. Siostra Helena (1888–1977) w latach 1914–1920 była nauczycielką w [[MARIENSCHULE | Marienschule]], podobnie jak w 1914 druga z sióstr, Angelika (1887 – po 1925). <br/><br/> | '''STANISŁAW CHLEBOWSKI''' (30 VII 1890 Braniewo – 20 XI 1969 Gdańsk), artysta malarz. Syn Antoniego, profesora filologii klasycznej oraz Agaty, pianistki. Uczęszczał do gimnazjum w Braniewie. W 1904 roku, po śmierci ojca, osiadł z matką i trzema siostrami w Gdańsku. Siostra Helena (1888–1977) w latach 1914–1920 była nauczycielką w [[MARIENSCHULE | Marienschule]], podobnie jak w 1914 druga z sióstr, Angelika (1887 – po 1925). <br/><br/> | ||
W 1909 uzyskał maturę w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] i podjął studia medyczne na jednym z niemieckich uniwersytetów. W latach 1910–1915 studiował architekturę na [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], jednocześnie uczył się prywatnie malarstwa u [[BRANDIS AUGUST von | Augusta von Brandisa]], a następnie u [[PFUHLE FRITZ AUGUST | Fritza Augusta Pfuhlego]] (1878–1969). <br/><br/> | W 1909 uzyskał maturę w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] i podjął studia medyczne na jednym z niemieckich uniwersytetów. W latach 1910–1915 studiował architekturę na [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], jednocześnie uczył się prywatnie malarstwa u [[BRANDIS AUGUST von | Augusta von Brandisa]], a następnie u [[PFUHLE FRITZ AUGUST | Fritza Augusta Pfuhlego]] (1878–1969). <br/><br/> | ||
− | W 1912 roku zadebiutował wystawą w prestiżowej galerii w [[ | + | W 1912 roku zadebiutował wystawą w prestiżowej galerii w [[KATOWNIA | Katowni]]. W 1913 jego obraz ''Martwa natura z rybą'' nabyło [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskie]], co zapoczątkowało ścisłą współpracę artysty z tą placówką. W latach 1915–1918 kontynuował naukę malarstwa w Dreźnie i w Berlinie u Lovisa Corintha (1858–1925). W Gdańsku prowadził pracownię malarską przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka). W okresie 1921–1934 kilkakrotnie przebywał w Paryżu, gdzie także miał pracownię i gdzie wystawiał. Był członkiem Union Internationaler Fortschrittlicher Künstler w Düsseldorfie, Künstlerbund Danzig oraz Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W czasie II wojny światowej mimo nacisków Niemców nie zmienił nazwiska. 19 VII 1941 miał swoją monograficzną wystawę w Muzeum Miejskim, w tym samym miejscu wystawiał jeszcze 15 I 1944 roku. W [[ROK 1945 | 1945]] jego gdańska pracownia spłonęła wraz z wieloma dziełami. <br/><br/> |
W 1956 roku odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi, w 1965 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | Zasłużonym Ziemi Gdańskiej]]. W 1957 otrzymał nagrodę plastyczną miasta Gdańska, zorganizował kilka wystaw monograficznych w Gdańsku i Sopocie. Jego spuściznę przejęło [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]] w Gdańsku. Został pochowany 24 XI 1969 na [[CMENTARZE W OLIWIE | cmentarzu w Oliwie]], obok sióstr Heleny i Marii. <br/><br/> | W 1956 roku odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi, w 1965 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | Zasłużonym Ziemi Gdańskiej]]. W 1957 otrzymał nagrodę plastyczną miasta Gdańska, zorganizował kilka wystaw monograficznych w Gdańsku i Sopocie. Jego spuściznę przejęło [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]] w Gdańsku. Został pochowany 24 XI 1969 na [[CMENTARZE W OLIWIE | cmentarzu w Oliwie]], obok sióstr Heleny i Marii. <br/><br/> | ||
Malował pejzaże, mariny, architekturę Gdańska, martwe natury i portrety. Stosował śmiałe zestawienia barw kładzionych zdecydowanymi pociągnięciami pędzla i klarowną kompozycję.{{author: MJB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Malował pejzaże, mariny, architekturę Gdańska, martwe natury i portrety. Stosował śmiałe zestawienia barw kładzionych zdecydowanymi pociągnięciami pędzla i klarowną kompozycję.{{author: MJB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:44, 10 maj 2021
STANISŁAW CHLEBOWSKI (30 VII 1890 Braniewo – 20 XI 1969 Gdańsk), artysta malarz. Syn Antoniego, profesora filologii klasycznej oraz Agaty, pianistki. Uczęszczał do gimnazjum w Braniewie. W 1904 roku, po śmierci ojca, osiadł z matką i trzema siostrami w Gdańsku. Siostra Helena (1888–1977) w latach 1914–1920 była nauczycielką w Marienschule, podobnie jak w 1914 druga z sióstr, Angelika (1887 – po 1925).
W 1909 uzyskał maturę w Gimnazjum Miejskim i podjął studia medyczne na jednym z niemieckich uniwersytetów. W latach 1910–1915 studiował architekturę na Technische Hochschule Danzig, jednocześnie uczył się prywatnie malarstwa u Augusta von Brandisa, a następnie u Fritza Augusta Pfuhlego (1878–1969).
W 1912 roku zadebiutował wystawą w prestiżowej galerii w Katowni. W 1913 jego obraz Martwa natura z rybą nabyło Muzeum Miejskie, co zapoczątkowało ścisłą współpracę artysty z tą placówką. W latach 1915–1918 kontynuował naukę malarstwa w Dreźnie i w Berlinie u Lovisa Corintha (1858–1925). W Gdańsku prowadził pracownię malarską przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka). W okresie 1921–1934 kilkakrotnie przebywał w Paryżu, gdzie także miał pracownię i gdzie wystawiał. Był członkiem Union Internationaler Fortschrittlicher Künstler w Düsseldorfie, Künstlerbund Danzig oraz Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W czasie II wojny światowej mimo nacisków Niemców nie zmienił nazwiska. 19 VII 1941 miał swoją monograficzną wystawę w Muzeum Miejskim, w tym samym miejscu wystawiał jeszcze 15 I 1944 roku. W 1945 jego gdańska pracownia spłonęła wraz z wieloma dziełami.
W 1956 roku odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi, w 1965 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką Zasłużonym Ziemi Gdańskiej. W 1957 otrzymał nagrodę plastyczną miasta Gdańska, zorganizował kilka wystaw monograficznych w Gdańsku i Sopocie. Jego spuściznę przejęło Muzeum Narodowe w Gdańsku. Został pochowany 24 XI 1969 na cmentarzu w Oliwie, obok sióstr Heleny i Marii.
Malował pejzaże, mariny, architekturę Gdańska, martwe natury i portrety. Stosował śmiałe zestawienia barw kładzionych zdecydowanymi pociągnięciami pędzla i klarowną kompozycję.