NAMIEŚNIK JACEK, rektor Politechniki Gdańskiej
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 28.05.2019)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Namieśnik Jacek.JPG|thumb|Jacek Namieśnik]] | [[File: Namieśnik Jacek.JPG|thumb|Jacek Namieśnik]] | ||
| − | '''JACEK NAMIEŚNIK''' (ur. 10 XII 1949 Mogilno – 14 IV 2019 Gdańsk), chemik, naukowiec. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w latach 1967–1972 studiował na Wydziale Chemicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), od 1972 pracownik tego wydziału. Od roku 1978 doktor, od 1985 doktor habilitowany, od 1996 profesor tytularny, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 prodziekan Wydziału Chemicznego PG, 1996–2002 i 2005–2012 jego dziekan, | + | '''JACEK NAMIEŚNIK''' (ur. 10 XII 1949 Mogilno – 14 IV 2019 Gdańsk), chemik, naukowiec. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w latach 1967–1972 studiował na Wydziale Chemicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG) w specjalności technologia chemiczna, od 1972 pracownik tego wydziału (w Zakładzie Technik Analitycznych Instytutu Inżynierii Chemicznej i Technik Pomiarowych). Od roku 1978 doktor, od 1985 doktor habilitowany, od 1996 profesor tytularny, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 prodziekan Wydziału Chemicznego PG, 1996–2002 i 2005–2012 jego dziekan, od 1995 roku kierownik Katedry Chemii Analitycznej. W latach 2002-2005 i 2012-2016 kierownik Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemii, od 1990 członek Senatu PG, od 2007 członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Od 2016 rektor PG (na kadencję do 2020) i wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych. <br/><br/> |
| − | Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk. Specjalista z zakresu chemii analitycznej i chemii środowiska, głównie nowych rozwiązań aparaturowych i metodycznych w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej, badań procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzania nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego oraz w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy). Współautor między innymi monografii ''Podstawy analityki'' (1992), ''Pobieranie próbek środowiskowych do analizy'' (1995), ''Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy'' (2000), ''Bezpieczeństwo i ochrona informacji'' (2007), ''Quality Assurance and Quality Control in the Analytical Chemical Laboratory: A Practical Approach'' (2009), ''Analytical Measurements in Aquatic Ecosystems'' (2009) oraz trzynastu patentów. <br/><br/> | + | |
| − | W 2000 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Bukareszcie. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005). W 2001 roku otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]] w kategorii nauk ścisłych, | + | Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk, członek między innymi Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Oddziału Gdańskiego), Romanian Society of Analytical Chemistry, InternationalUnion of Pure and Applied Chemistry (od 2000), International Society of Environmental Analytical Chemistry (od 2002, członek Zarządu). Specjalista z zakresu chemii analitycznej i chemii środowiska, głównie nowych rozwiązań aparaturowych i metodycznych w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej, badań procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzania nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego oraz w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy). Współautor między innymi monografii ''Podstawy analityki'' (1992), ''Pobieranie próbek środowiskowych do analizy'' (1995), ''Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy'' (2000), ''Bezpieczeństwo i ochrona informacji'' (2007), ''Quality Assurance and Quality Control in the Analytical Chemical Laboratory: A Practical Approach'' (2009), ''Analytical Measurements in Aquatic Ecosystems'' (2009) oraz trzynastu patentów. <br/><br/> |
| − | + | ||
| + | W 2000 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Bukareszcie, w 2015 [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY| Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]] i Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1993), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2016), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP (2019 pośmiertnie), medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995). Polskie Towarzystwa Chemiczne nadało mu medal im. Wiktora Kemuli (2007) i im. Jędrzeja Śniadeckiego (2012). W 2001 roku otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]] w kategorii nauk ścisłych, w 2006 Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska, w 2017 za wkład w nowe rozwiązania metodyczne i aparaturowe w zakresie analityki środowiskowej, żywnościowej i medycznej. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO| cmentarzu Srebrzysko.]] {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:02, 28 maj 2019
JACEK NAMIEŚNIK (ur. 10 XII 1949 Mogilno – 14 IV 2019 Gdańsk), chemik, naukowiec. W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w latach 1967–1972 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej (PG) w specjalności technologia chemiczna, od 1972 pracownik tego wydziału (w Zakładzie Technik Analitycznych Instytutu Inżynierii Chemicznej i Technik Pomiarowych). Od roku 1978 doktor, od 1985 doktor habilitowany, od 1996 profesor tytularny, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 prodziekan Wydziału Chemicznego PG, 1996–2002 i 2005–2012 jego dziekan, od 1995 roku kierownik Katedry Chemii Analitycznej. W latach 2002-2005 i 2012-2016 kierownik Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemii, od 1990 członek Senatu PG, od 2007 członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Od 2016 rektor PG (na kadencję do 2020) i wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych.
Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk, członek między innymi Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Oddziału Gdańskiego), Romanian Society of Analytical Chemistry, InternationalUnion of Pure and Applied Chemistry (od 2000), International Society of Environmental Analytical Chemistry (od 2002, członek Zarządu). Specjalista z zakresu chemii analitycznej i chemii środowiska, głównie nowych rozwiązań aparaturowych i metodycznych w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej, badań procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzania nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego oraz w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy). Współautor między innymi monografii Podstawy analityki (1992), Pobieranie próbek środowiskowych do analizy (1995), Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy (2000), Bezpieczeństwo i ochrona informacji (2007), Quality Assurance and Quality Control in the Analytical Chemical Laboratory: A Practical Approach (2009), Analytical Measurements in Aquatic Ecosystems (2009) oraz trzynastu patentów.
W 2000 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Bukareszcie, w 2015 Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego i Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1993), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2016), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP (2019 pośmiertnie), medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995). Polskie Towarzystwa Chemiczne nadało mu medal im. Wiktora Kemuli (2007) i im. Jędrzeja Śniadeckiego (2012). W 2001 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk ścisłych, w 2006 Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska, w 2017 za wkład w nowe rozwiązania metodyczne i aparaturowe w zakresie analityki środowiskowej, żywnościowej i medycznej.
Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
