BENTZMANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 24.01.2019)) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Bentzmann Gottfried.JPG|thumb|Gottfried Bentzmann według Jacoba Houbrakena na podstawie wzoru [[KLEIN DANIEL| Daniela Kleina]], po 1733]] | [[File:Bentzmann Gottfried.JPG|thumb|Gottfried Bentzmann według Jacoba Houbrakena na podstawie wzoru [[KLEIN DANIEL| Daniela Kleina]], po 1733]] | ||
| − | '''GOTTFRIED BENTZMANN''' (5 XII 1665 Gdańsk – 30 V 1734 Gdańsk), burmistrz. Syn | + | '''GOTTFRIED BENTZMANN''' (5 XII 1665 Gdańsk – 30 V 1734 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn Petera Bentzmanna (7 V 1616 Gdańsk – 16 V 1693 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1678), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1687) i Reginy, córki Cyriaka Bolstein (Bottenstein). Od września 1676 uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], następnie studiował na uniwersytetach w 1683 w Królewcu, w 1687 we Frankfurcie nad Odrą, w 1691 w Sienie. Po powrocie do Gdańska zajmował się działalnością kupiecką, angażując kapitały w handel morski. <br/><br/> |
| + | Od 1694 wchodził w skład [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], reprezentował [[KWARTAŁY | Kwartał Wysoki]], którego od 1701 był jego kwatermistrzem. Od 1705 był ławnikiem, od 1710 był seniorem tego gremium. Od 1712 był rajcą, w 1717 [[SĘDZIA | sędzią]]. Od 1723 był burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1724, 1728 i 1732, drugiego w 1723, 1727 i 1731, trzeciego w 1726, 1730 i 1734, czwartego w 1725, 1729 i 1733. W 1726 i 1729 był [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku. Od 1721 pełnił również funkcję przełożonego [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | szpitala Wszystkich Bożych Aniołów]]. <br/><br/> | ||
| + | Jeszcze jako rajca angażował się na zlecenie [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] Gdańska w działalność dyplomatyczną związaną z toczącą się wojną północną (1701–1721), zręcznie lawirując pomiędzy mocarstwami biorącymi w niej udział, starając się przy tym o zachowanie niezależnego statusu miasta. Był członkiem delegacji gdańsko-polskiej (wraz z biskupem warmińskim Teodorem Potockim i podskarbim koronnym Janem Jerzym Przebendowskim) wysłanej na rozmowy 2 V 1716 z dowódcą wojsk rosyjskich operujących w pobliżu Gdańska, marszałkiem Borysem Szeremietiewem, w sprawie żądań cara rosyjskiego Piotra I Wielkiego dotyczących między innymi zerwania przez miasto kontaktów handlowych ze Szwecją, kontroli ruchu statków w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]] przez wojska rosyjskie oraz wystawienia floty kaperskiej przeciw Szwedom. <br/><br/> | ||
| + | Po raz pierwszy ożenił się 10 IX 1693 z Eleonorą (zm. X 1710), córką Johanna Rennera, 23 II 1712 poślubił Constantię, córkę Johanna Colloeta, wdowę po Ernście Ludwigu Gutzlaff (zm. 1709), rajcy (od 1704) [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Z obu związków doczekał się pięciorga potomstwa, z czego czworo z pierwszego małżeństwa. W dzieciństwie zmarło dwóch synów o imieniu Gottfriedi i córka Florentina, córka Eleonora została żoną Nathanaela Friedricha Pegelaua, najmłodszy syn Johann (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk) był ławnikiem (od 1728) i rajcą (od 1738), głównie jednak poświęcił się prowadzeniu działalności handlowej. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:49, 4 sie 2019
GOTTFRIED BENTZMANN (5 XII 1665 Gdańsk – 30 V 1734 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn Petera Bentzmanna (7 V 1616 Gdańsk – 16 V 1693 Gdańsk), ławnika (od 1678), rajcy (od 1687) i Reginy, córki Cyriaka Bolstein (Bottenstein). Od września 1676 uczył się w Gimnazjum Akademickim, następnie studiował na uniwersytetach w 1683 w Królewcu, w 1687 we Frankfurcie nad Odrą, w 1691 w Sienie. Po powrocie do Gdańska zajmował się działalnością kupiecką, angażując kapitały w handel morski.
Od 1694 wchodził w skład Trzeciego Ordynku, reprezentował Kwartał Wysoki, którego od 1701 był jego kwatermistrzem. Od 1705 był ławnikiem, od 1710 był seniorem tego gremium. Od 1712 był rajcą, w 1717 sędzią. Od 1723 był burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1724, 1728 i 1732, drugiego w 1723, 1727 i 1731, trzeciego w 1726, 1730 i 1734, czwartego w 1725, 1729 i 1733. W 1726 i 1729 był burgrabią królewskim w Gdańsku. Od 1721 pełnił również funkcję przełożonego szpitala Wszystkich Bożych Aniołów.
Jeszcze jako rajca angażował się na zlecenie Rady Miejskiej Gdańska w działalność dyplomatyczną związaną z toczącą się wojną północną (1701–1721), zręcznie lawirując pomiędzy mocarstwami biorącymi w niej udział, starając się przy tym o zachowanie niezależnego statusu miasta. Był członkiem delegacji gdańsko-polskiej (wraz z biskupem warmińskim Teodorem Potockim i podskarbim koronnym Janem Jerzym Przebendowskim) wysłanej na rozmowy 2 V 1716 z dowódcą wojsk rosyjskich operujących w pobliżu Gdańska, marszałkiem Borysem Szeremietiewem, w sprawie żądań cara rosyjskiego Piotra I Wielkiego dotyczących między innymi zerwania przez miasto kontaktów handlowych ze Szwecją, kontroli ruchu statków w Wisłoujściu przez wojska rosyjskie oraz wystawienia floty kaperskiej przeciw Szwedom.
Po raz pierwszy ożenił się 10 IX 1693 z Eleonorą (zm. X 1710), córką Johanna Rennera, 23 II 1712 poślubił Constantię, córkę Johanna Colloeta, wdowę po Ernście Ludwigu Gutzlaff (zm. 1709), rajcy (od 1704) Starego Miasta Gdańska. Z obu związków doczekał się pięciorga potomstwa, z czego czworo z pierwszego małżeństwa. W dzieciństwie zmarło dwóch synów o imieniu Gottfriedi i córka Florentina, córka Eleonora została żoną Nathanaela Friedricha Pegelaua, najmłodszy syn Johann (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk) był ławnikiem (od 1728) i rajcą (od 1738), głównie jednak poświęcił się prowadzeniu działalności handlowej.
