TŁOKIŃSKI WALDEMAR, rektor Ateneum – Szkoły Wyższej
(uzupełnienia_BŚ_) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Waldemar_Tłokiński.jpg|thumb|Waldemar Tłokiński]] | [[File:Waldemar_Tłokiński.jpg|thumb|Waldemar Tłokiński]] | ||
| − | '''WALDEMAR TŁOKIŃSKI''' (15 X 1945 Kamienna Góra), językoznawca | + | '''WALDEMAR TŁOKIŃSKI''' (15 X 1945 Kamienna Góra), językoznawca, lekarz, rektor [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]]. W 1968 roku ukończył studia polonistyczne na uniwersytecie w Toruniu, od roku 1970 doktor, od 1975 doktor habilitowany. Od 1983 studiował medycynę w Akademii Medycznej w Gdańsku ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]), od 1985 specjalista I stopnia z neurologii, od 1986 specjalista II stopnia z rehabilitacji medycznej, od 1989 profesor.<br/><br/> |
| + | W latach 1989–1996 dziekan Wydziału Nauk Społecznych [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]], 1999–2004 rektor [[GDAŃSKA WYŻSZA SZKOŁA HUMANISTYCZNA | Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej]], w 2004 organizator i rektor Ateneum – Szkoły Wyższej.<br/><br/> | ||
| + | Prowadzi badania nad komunikacją międzyludzką w aspekcie społecznym, rozwojowym i klinicznym oraz nad zagadnieniami gerontologii i zdrowia publicznego. Główne prace: ''Optymalizacja odbioru mowy w aspekcie teorii doświadczeń'' (1976), ''Gramatykalizacja w kodzie werbalnym. Studia psycholingwistyczne'' (1979), ''Mowa. Przegląd problematyki dla psychologów i pedagogów'' (1982, 1986), ''Mowa ludzi u schyłku życia'' (1990), ''Lęk. Zjawisko umotywowane'' (1995). W 2013 roku uhonorowany [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:12, 30 kwi 2021
WALDEMAR TŁOKIŃSKI (15 X 1945 Kamienna Góra), językoznawca, lekarz, rektor Ateneum – Szkoły Wyższej. W 1968 roku ukończył studia polonistyczne na uniwersytecie w Toruniu, od roku 1970 doktor, od 1975 doktor habilitowany. Od 1983 studiował medycynę w Akademii Medycznej w Gdańsku ( Gdański Uniwersytet Medyczny), od 1985 specjalista I stopnia z neurologii, od 1986 specjalista II stopnia z rehabilitacji medycznej, od 1989 profesor.
W latach 1989–1996 dziekan Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, 1999–2004 rektor Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej, w 2004 organizator i rektor Ateneum – Szkoły Wyższej.
Prowadzi badania nad komunikacją międzyludzką w aspekcie społecznym, rozwojowym i klinicznym oraz nad zagadnieniami gerontologii i zdrowia publicznego. Główne prace: Optymalizacja odbioru mowy w aspekcie teorii doświadczeń (1976), Gramatykalizacja w kodzie werbalnym. Studia psycholingwistyczne (1979), Mowa. Przegląd problematyki dla psychologów i pedagogów (1982, 1986), Mowa ludzi u schyłku życia (1990), Lęk. Zjawisko umotywowane (1995). W 2013 roku uhonorowany Medalem Księcia Mściwoja II.
