HUELLE PAWEŁ, prozaik, poeta
m |
m |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Okładka książki Pawła Huellego.JPG|thumb|Okładka książki Pawła Huellego]] | [[File:Okładka książki Pawła Huellego.JPG|thumb|Okładka książki Pawła Huellego]] | ||
| − | '''PAWEŁ HUELLE''' (ur. 10 IX 1957 Gdańsk), prozaik, poeta, dramatopisarz. W 1980 roku absolwent filologii polskiej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG). W czasie strajków w [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] współtwórca „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] m.in. w kolportażu bibuły. Współautor (z Andrzejem Zarębskim) apelu środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia naukowego i studiów (1 IX 1980). Współinicjator powstania i członek Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG (2 X 1980). W latach 80. XX wieku związany z prasą podziemną, dziennikarz Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]], nauczyciel języka polskiego w szkołach podstawowych, zawodowych, średnich, pracownik spółdzielni Świetlik, współzałożyciel i współpracownik tzw. gazety mówionej „Punkty Mówione” w Duszpasterstwie Akademickim przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościele św. Mikołaja]]. W latach 1981–1982 powstała pierwsza (niepublikowana) powieść ''Ze snu lęku''. W roku 1986 debiut literacki – wiersze na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Twórczości”. W 1994–1999 dyrektor [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | | + | '''PAWEŁ HUELLE''' (ur. 10 IX 1957 Gdańsk), prozaik, poeta, dramatopisarz. W 1980 roku absolwent filologii polskiej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG). W czasie strajków w [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] współtwórca „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] m.in. w kolportażu bibuły. Współautor (z Andrzejem Zarębskim) apelu środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia naukowego i studiów (1 IX 1980). Współinicjator powstania i członek Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG (2 X 1980). W latach 80. XX wieku związany z prasą podziemną, dziennikarz Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]], nauczyciel języka polskiego w szkołach podstawowych, zawodowych, średnich, pracownik spółdzielni Świetlik, współzałożyciel i współpracownik tzw. gazety mówionej „Punkty Mówione” w Duszpasterstwie Akademickim przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościele św. Mikołaja]]. W latach 1981–1982 powstała pierwsza (niepublikowana) powieść ''Ze snu lęku''. W roku 1986 debiut literacki – wiersze na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Twórczości”. W 1994–1999 dyrektor [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Gdańskiego Ośrodka TVP]]. W okresie 1998–2000 autor cyklu felietonów i miniesejów ''Imiona, miejsca…'', publikowanych w „Gazecie Wyborczej”. Po felietonie ''Rozumieć diabła'' („Rzeczpospolita”, 2004) pozwany o naruszenie dóbr osobistych przez prałata [[JANKOWSKI HENRYK | Henryka Jankowskiego]] w 2005 roku, który wygrał w sądzie apelacyjnym w 2006. Od roku 2009 redaktor naczelny Gdyńskiego Kwartalnika Artystycznego „Bliza”. Od 2010 wykładowca na Wydziale Reżysersko-Operatorskim Gdyńskiej Szkoły Filmowej. Autor m.in. książek: ''Weiser Dawidek'' (1987), ''Opowiadania na czas przeprowadzki'' (1991), ''Wiersze'' (1994), ''Pierwsza miłość i inne opowiadania'' (1996), ''Inne historie'' (1999), ''Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala'' (2001), ''Byłem samotny i szczęśliwy'' (wybór opowiadań, 2002), ''Castorp'' (2004), ''Ostatnia Wieczerza'' (2007), ''Opowieści chłodnego morza'' (2008), ''Śpiewaj ogrody'' (2014). Ważniejsze inscenizacje jego utworów: ''Pod dębami'' (premiera w [[COTTON CLUB | Cotton Clubie]], 1992; TVP 2 – 1993), ''Kąpielisko Ostrów'' (reżyseria [[BABICKI KRZYSZTOF | Krzysztof Babicki]], premiera w roku 2001, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie; reżyseria Maciej Englert, Teatr Telewizji – 2004), ''Sarmacja'' (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w 2008, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), ''Zamknęły się oczy Ziemi'' (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w 2011, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), ''Weiser'' (film fabularny, reżyseria Wojciech Marczewski – 2000). Scenarzysta słuchowisk radiowych i współautor scenariuszy do filmów ''O dwóch takich, co nic nie ukradli'' (reżyseria Łukasz Wylężałek, 1999), ''Wróżby kumaka'' na podstawie powieści [[GRASS GÜNTER | Güntera Grassa]] (reżyseria Robert Gliński, 2005) oraz obrazu dokumentalnego ''NSZ – tak się zaczęło'' (reżyseria Paweł Zbierski, 2005). W roku 2010 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”]], w 2015 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]]; w 2013 uhonorowany [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: MD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 23:00, 7 gru 2015
PAWEŁ HUELLE (ur. 10 IX 1957 Gdańsk), prozaik, poeta, dramatopisarz. W 1980 roku absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim (UG). W czasie strajków w sierpniu 1980 współtwórca „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w Stoczni Gdańskiej m.in. w kolportażu bibuły. Współautor (z Andrzejem Zarębskim) apelu środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia naukowego i studiów (1 IX 1980). Współinicjator powstania i członek Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG (2 X 1980). W latach 80. XX wieku związany z prasą podziemną, dziennikarz Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”, nauczyciel języka polskiego w szkołach podstawowych, zawodowych, średnich, pracownik spółdzielni Świetlik, współzałożyciel i współpracownik tzw. gazety mówionej „Punkty Mówione” w Duszpasterstwie Akademickim przy kościele św. Mikołaja. W latach 1981–1982 powstała pierwsza (niepublikowana) powieść Ze snu lęku. W roku 1986 debiut literacki – wiersze na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Twórczości”. W 1994–1999 dyrektor Gdańskiego Ośrodka TVP. W okresie 1998–2000 autor cyklu felietonów i miniesejów Imiona, miejsca…, publikowanych w „Gazecie Wyborczej”. Po felietonie Rozumieć diabła („Rzeczpospolita”, 2004) pozwany o naruszenie dóbr osobistych przez prałata Henryka Jankowskiego w 2005 roku, który wygrał w sądzie apelacyjnym w 2006. Od roku 2009 redaktor naczelny Gdyńskiego Kwartalnika Artystycznego „Bliza”. Od 2010 wykładowca na Wydziale Reżysersko-Operatorskim Gdyńskiej Szkoły Filmowej. Autor m.in. książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Inne historie (1999), Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (wybór opowiadań, 2002), Castorp (2004), Ostatnia Wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008), Śpiewaj ogrody (2014). Ważniejsze inscenizacje jego utworów: Pod dębami (premiera w Cotton Clubie, 1992; TVP 2 – 1993), Kąpielisko Ostrów (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w roku 2001, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie; reżyseria Maciej Englert, Teatr Telewizji – 2004), Sarmacja (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w 2008, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), Zamknęły się oczy Ziemi (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w 2011, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), Weiser (film fabularny, reżyseria Wojciech Marczewski – 2000). Scenarzysta słuchowisk radiowych i współautor scenariuszy do filmów O dwóch takich, co nic nie ukradli (reżyseria Łukasz Wylężałek, 1999), Wróżby kumaka na podstawie powieści Güntera Grassa (reżyseria Robert Gliński, 2005) oraz obrazu dokumentalnego NSZ – tak się zaczęło (reżyseria Paweł Zbierski, 2005). W roku 2010 laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”, w 2015 Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”; w 2013 uhonorowany Medalem św. Wojciecha.
