LIÉVIN ALBERT KARL LUDWIG, lekarz, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ALBERT KARL LUDWIG LIÉVIN''' (23 V 1810 Padeborn, Nadrenia – 25 VI 1881 Gdańsk), lekarz. Syn Jacques’a Alberta (1773 Nadrenia – 1830 Gdańsk), inspektora podatkowego w Gdańsku. W latach 1819–1826 uczył się w Kwidzynie, w 1830 roku ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie, Heidelbergu i Halle, gdzie w 1834 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Po egzaminie państwowym od lipca 1836 lekarz prywatny w Gdańsku. Walczył o podniesienie stanu sanitarnego Gdańska, zabiegał o założenie nowoczesnych wodociągów ze zdrową wodą oraz centralnej miejskiej kanalizacji. W szkołach średnich prowadził pogadanki na temat zdrowego trybu życia, konieczności przestrzegania higieny w życiu codziennym i sposobów właściwego odżywiania się. Przyjaciel i doradca nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von | Leopolda Wintera]]. W latach 1859–1881 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. Zasłużył się w walce z epidemiami cholery w Gdańsku w latach 60. i 70. XIX wieku. W prasie medycznej publikował artykuły na temat przyczyn cholery i sposobów jej zwalczania. W 1868 roku ogłosił pracę ''Danzig und die Cholera'', opartą na dokładnych rejestrach zachorowań i śmiertelności, wykazując związek między epidemią cholery a stanem sanitarnym miasta. Działacz [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]; w 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. | + | '''ALBERT KARL LUDWIG LIÉVIN''' (23 V 1810 Padeborn, Nadrenia – 25 VI 1881 Gdańsk), lekarz. Syn Jacques’a Alberta (1773 Nadrenia – 1830 Gdańsk), inspektora podatkowego w Gdańsku. W latach 1819–1826 uczył się w Kwidzynie, w 1830 roku ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie, Heidelbergu i Halle, gdzie w 1834 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Po egzaminie państwowym od lipca 1836 lekarz prywatny w Gdańsku. Walczył o podniesienie stanu sanitarnego Gdańska, zabiegał o założenie nowoczesnych wodociągów ze zdrową wodą oraz centralnej miejskiej kanalizacji. W szkołach średnich prowadził pogadanki na temat zdrowego trybu życia, konieczności przestrzegania higieny w życiu codziennym i sposobów właściwego odżywiania się. Przyjaciel i doradca nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von | Leopolda Wintera]]. W latach 1859–1881 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. Zasłużył się w walce z epidemiami cholery w Gdańsku w latach 60. i 70. XIX wieku. W prasie medycznej publikował artykuły na temat przyczyn cholery i sposobów jej zwalczania. W 1868 roku ogłosił pracę ''Danzig und die Cholera'', opartą na dokładnych rejestrach zachorowań i śmiertelności, wykazując związek między epidemią cholery a stanem sanitarnym miasta. Działacz [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]; w 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. W 1839 roku mieszkał przy Hundegasse 98 (ul. Ogarna), w 1854 tamże pod nr. 36, w 1874 we Wrzeszczu. <br/><br/> 25 VII 1839 roku w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z panną Marią (23 VI 1818 Gdańsk – 9 IV 1865 Gdańsk), córką kupca i armatora [[HOENE FRIEDRICH AUGUST THEODOR | Friedricha Hoenego]]. Doczekał się licznego potomstwa. Najstarszy syn Albert (3 X 1843 Gdańsk – 22 X 1898 Sopot) po maturze w [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej szkole św. Jana]] w 1863 roku i studiach rolniczych został agronomem; pochowano go na cmentarzu w Sopocie (zostawił synów Waltera i Fritza). Kolejny syn, Fritz Hans, żył zaledwie kilka miesięcy (27 II 1847 Gdańsk – 26 X 1847 Gdańsk). Heinrich (2 XI 1850 Gdańsk – 26 VIII 1923 Sopot) był lekarzem (1884–1923) oraz członkiem Rady Miejskiej (1897–1916); zmarł jako kawaler. Z córek: Anna (ur. 30 I 1842 Gdańsk) od 22 III 1863 roku była żoną doktora filozofii, wówczas gdańskiego pedagoga Karla Johanna Lauberta (1824–1899), po 1869 w Niemczech; Augusta (ur. 13 IX 1845 Gdańsk) 12 VII 1870 poślubiła właściciela ziemskiego z okolic Ankum w Dolnej Saksonii; Sara (ur. 17 X 1848 Gdańsk) była żoną Waltera Böhma, administratora majątku ziemskiego koło Kartuz; Lina (ur. 11 IX 1852 Gdańsk) 10 VIII 1879 została żoną sędziego Ralfa Theodora Franka; Emilia (ur. 21 VI 1860 Gdańsk) 6 II 1879 wyszła za mąż za właściciela ziemskiego z okolic Morąga Hermana Augusta Kocha. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 22:04, 4 gru 2015
ALBERT KARL LUDWIG LIÉVIN (23 V 1810 Padeborn, Nadrenia – 25 VI 1881 Gdańsk), lekarz. Syn Jacques’a Alberta (1773 Nadrenia – 1830 Gdańsk), inspektora podatkowego w Gdańsku. W latach 1819–1826 uczył się w Kwidzynie, w 1830 roku ukończył Gimnazjum Miejskie. Studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie, Heidelbergu i Halle, gdzie w 1834 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Po egzaminie państwowym od lipca 1836 lekarz prywatny w Gdańsku. Walczył o podniesienie stanu sanitarnego Gdańska, zabiegał o założenie nowoczesnych wodociągów ze zdrową wodą oraz centralnej miejskiej kanalizacji. W szkołach średnich prowadził pogadanki na temat zdrowego trybu życia, konieczności przestrzegania higieny w życiu codziennym i sposobów właściwego odżywiania się. Przyjaciel i doradca nadburmistrza Leopolda Wintera. W latach 1859–1881 członek Rady Miejskiej. Zasłużył się w walce z epidemiami cholery w Gdańsku w latach 60. i 70. XIX wieku. W prasie medycznej publikował artykuły na temat przyczyn cholery i sposobów jej zwalczania. W 1868 roku ogłosił pracę Danzig und die Cholera, opartą na dokładnych rejestrach zachorowań i śmiertelności, wykazując związek między epidemią cholery a stanem sanitarnym miasta. Działacz Towarzystwa Przyrodniczego; w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W 1839 roku mieszkał przy Hundegasse 98 (ul. Ogarna), w 1854 tamże pod nr. 36, w 1874 we Wrzeszczu.
25 VII 1839 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z panną Marią (23 VI 1818 Gdańsk – 9 IV 1865 Gdańsk), córką kupca i armatora Friedricha Hoenego. Doczekał się licznego potomstwa. Najstarszy syn Albert (3 X 1843 Gdańsk – 22 X 1898 Sopot) po maturze w średniej szkole św. Jana w 1863 roku i studiach rolniczych został agronomem; pochowano go na cmentarzu w Sopocie (zostawił synów Waltera i Fritza). Kolejny syn, Fritz Hans, żył zaledwie kilka miesięcy (27 II 1847 Gdańsk – 26 X 1847 Gdańsk). Heinrich (2 XI 1850 Gdańsk – 26 VIII 1923 Sopot) był lekarzem (1884–1923) oraz członkiem Rady Miejskiej (1897–1916); zmarł jako kawaler. Z córek: Anna (ur. 30 I 1842 Gdańsk) od 22 III 1863 roku była żoną doktora filozofii, wówczas gdańskiego pedagoga Karla Johanna Lauberta (1824–1899), po 1869 w Niemczech; Augusta (ur. 13 IX 1845 Gdańsk) 12 VII 1870 poślubiła właściciela ziemskiego z okolic Ankum w Dolnej Saksonii; Sara (ur. 17 X 1848 Gdańsk) była żoną Waltera Böhma, administratora majątku ziemskiego koło Kartuz; Lina (ur. 11 IX 1852 Gdańsk) 10 VIII 1879 została żoną sędziego Ralfa Theodora Franka; Emilia (ur. 21 VI 1860 Gdańsk) 6 II 1879 wyszła za mąż za właściciela ziemskiego z okolic Morąga Hermana Augusta Kocha.
