OBYWATELSTWO MIEJSKIE
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ([[WILKIERZE | wilkierze]]). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] lub [[ORDYNKI | Ordynki]], zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ([[WILKIERZE | wilkierze]]). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] lub [[ORDYNKI | Ordynki]], zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 16:33, 7 lip 2014
OBYWATELSTWO MIEJSKIE (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku Głównego Miasta do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ( wilkierze). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je Rada Miejska lub Ordynki, zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście.
