BISCHOF PHILIP (I), burmistrz Gdańska
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Herb rodu Bischofów.JPG|thumb|Herb rodu Bischofów]] | [[File:Herb rodu Bischofów.JPG|thumb|Herb rodu Bischofów]] | ||
| − | '''PHILIP BISCHOF''' (1400 Lubeka – noc 16/17 VII 1483 Gdańsk), burmistrz. Ojciec burmistrza | + | '''PHILIP BISCHOF''' (1400 Lubeka – noc 16/17 VII 1483 Gdańsk), burmistrz. Ojciec burmistrza [[BISCHOF PHILIP (II) | Philipa Bischofa (II)]]. Do Gdańska przybył z młodszymi braćmi Peterem i Arantem, starsi: Albert, Wolter i Johann prowadzili działalność handlową w Lubece, Brugii i Brukseli. W roku 1461 ławnik [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], w 1469 rajca, od 1470 burmistrz. Działał jako gdański poseł: w 1459 w imieniu miasta zawarł pokój z Amsterdamem, posłował do Krakowa na dwór królewski i do Kowna, w 1469 i 1472 brał udział w rokowaniach hanzeatyckich w Lubece i w Brugii, w latach 1471–1476 posłował na zjazdy stanów Prus Królewskich, w 1472 udało mu się doprowadzić do rozejmu z biskupem warmińskim Mikołajem Tungenem. Zajmował się handlem suknem, sprowadzając je z Amsterdamu i Brugii; na teren Polski wysyłał Wisłą ładunki śledzi. W roku 1475 miasto Middelburg, z rozkazu księcia Burgundii Karola Zuchwałego, zarekwirowało jego statek. Prowadził operacje pieniężno-kredytowe, udzielał, w tym wspólnie z [[FELDSTETE RUDOLF | Rudolfem Feldstetem]], pożyczek królowi polskiemu Kazimierzowi Jagiellończykowi. Właściciel działek przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka), Johannisgasse (ul. Świętojańska), na [[LASTADIA | Lastadii]] przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]], przy Langgarten (ul. Długie Ogrody) i na Cygańskiej Górze ([[SUCHANINO | Suchanino]]). Za pieniądze pożyczone rodzinie von der Beke przejął w 1463 wieś [[WRZESZCZ | Wrzeszcz]] i kaplicę Jedenastu Tysięcy Dziewic w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Posiadał [[ŚWIĘTA STUDZIENKA | Świętą Studzienkę]] (1483), ponadto Mokry Dwór (1470), dzierżawił 4 spichrze, łaźnię i obiekty użytkowe na terenie stoczni. Majątek, szacowany na 40 tysięcy grzywien, zapisał rodzinie i instytucjom kościelnym. Zgodnie z życzeniem pochowany w kościele [[CYSTERSI | cystersów]] w [[OLIWA | Oliwie]]. Jeden z jego synów, Albert, był proboszczem [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] i kanonikiem fromborskim. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:03, 30 maj 2014
PHILIP BISCHOF (1400 Lubeka – noc 16/17 VII 1483 Gdańsk), burmistrz. Ojciec burmistrza Philipa Bischofa (II). Do Gdańska przybył z młodszymi braćmi Peterem i Arantem, starsi: Albert, Wolter i Johann prowadzili działalność handlową w Lubece, Brugii i Brukseli. W roku 1461 ławnik Głównego Miasta, w 1469 rajca, od 1470 burmistrz. Działał jako gdański poseł: w 1459 w imieniu miasta zawarł pokój z Amsterdamem, posłował do Krakowa na dwór królewski i do Kowna, w 1469 i 1472 brał udział w rokowaniach hanzeatyckich w Lubece i w Brugii, w latach 1471–1476 posłował na zjazdy stanów Prus Królewskich, w 1472 udało mu się doprowadzić do rozejmu z biskupem warmińskim Mikołajem Tungenem. Zajmował się handlem suknem, sprowadzając je z Amsterdamu i Brugii; na teren Polski wysyłał Wisłą ładunki śledzi. W roku 1475 miasto Middelburg, z rozkazu księcia Burgundii Karola Zuchwałego, zarekwirowało jego statek. Prowadził operacje pieniężno-kredytowe, udzielał, w tym wspólnie z Rudolfem Feldstetem, pożyczek królowi polskiemu Kazimierzowi Jagiellończykowi. Właściciel działek przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka), Johannisgasse (ul. Świętojańska), na Lastadii przy kościele św. Piotra i Pawła, przy Langgarten (ul. Długie Ogrody) i na Cygańskiej Górze ( Suchanino). Za pieniądze pożyczone rodzinie von der Beke przejął w 1463 wieś Wrzeszcz i kaplicę Jedenastu Tysięcy Dziewic w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Posiadał Świętą Studzienkę (1483), ponadto Mokry Dwór (1470), dzierżawił 4 spichrze, łaźnię i obiekty użytkowe na terenie stoczni. Majątek, szacowany na 40 tysięcy grzywien, zapisał rodzinie i instytucjom kościelnym. Zgodnie z życzeniem pochowany w kościele cystersów w Oliwie. Jeden z jego synów, Albert, był proboszczem kościoła św. Katarzyny i kanonikiem fromborskim.
