INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Dalby_pomiarowe_w_Morskim_Laboratorium_Brzegowym_w_Lubiatowie.JPG|thumb|Dalby pomiarowe w Morskim Laboratorium Brzegowym w Lubiatowie]]
 
[[File:Dalby_pomiarowe_w_Morskim_Laboratorium_Brzegowym_w_Lubiatowie.JPG|thumb|Dalby pomiarowe w Morskim Laboratorium Brzegowym w Lubiatowie]]
−
'''INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU''', ul. Kościerska 7. Powołany w kwietniu 1953 roku decyzją rządową na bazie Instytutu Wodnego q PG dzięki staraniom q Romualda Cebertowicza, w celu rozwinięcia badań dla gospodarki wodnej, budownictwa hydrotechnicznego, inżynierii morskiej. Wiązało się to z koniecznością rozwoju mechaniki płynów, mechaniki gruntów i skał oraz teorii budowli inżynierskich. Prowadzi badania z dziedziny hydrauliki morskiej i śródlądowej, mechaniki gruntów i fundamentowania. Początkowo z siedzibą na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska PG, następnie czasowo w dwóch lokalizacjach: w oliwskim q Pałacu Opatów i w q Instytucie Maszyn Przepływowych PAN we Wrzeszczu. W 1969 roku, głównie w celu wykonania hydraulicznych badań modelowych projektowanego q Portu Północnego oraz planowanej przebudowy Cieśniny Świny, uzyskał teren przy ul. Kościerskiej dla laboratorium hydraulicznego na otwartym powietrzu, gdzie w latach 90. XX wieku do budowanego sukcesywnie zaplecza technicznego przeniosły się wszystkie komórki organizacyjne Instytutu. Następnie powstał budynek laboratoryjno-biurowy oraz długi na 70 m budynek, w którym zainstalowano kanał falowy, wyposażony w aparaturę pomiarową. W 1976 roku zatrudniał 213 pracowników, w tym 58 naukowych (14 profesorów i docentów). Posiada Morskie Laboratorium Brzegowe w Lubiatowie, miał znaczący udział badawczy w większości projektowanych dużych obiektów hydrotechnicznych w Polsce (Tresna, Włocławek, Solina, Koronowo i in.) oraz wykonał hydrauliczne badania modelowe i pomiary terenowe dla Iraku, Libii, Senegalu, Wietnamu, Algierii, Kuby, Maroka, Syrii, Jugosławii, Holandii, Nigerii. Należy do Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, z prawem nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo. Obecnie w Instytucie pracuje 60 osób, w tym 30 pracowników naukowych (3 profesorów, 11 doktorów habilitowanych, 12 doktorów). Posiada kategorię i w rankingach Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w jednorodnej grupie „Budownictwo i Architektura” znajduje się na czele polskich jednostek naukowych.  {{author: RED}} <br /><br />
+
'''INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU''', ul. Kościerska 7. Powołany w kwietniu 1953 roku decyzją rządową na bazie Instytutu Wodnego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | PG]] dzięki staraniom [[CEBERTOWICZ ROMUALD ADAM | Romualda Cebertowicza]], w celu rozwinięcia badań dla gospodarki wodnej, budownictwa hydrotechnicznego, inżynierii morskiej. Wiązało się to z koniecznością rozwoju mechaniki płynów, mechaniki gruntów i skał oraz teorii budowli inżynierskich. Prowadzi badania z dziedziny hydrauliki morskiej i śródlądowej, mechaniki gruntów i fundamentowania. Początkowo z siedzibą na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska PG, następnie czasowo w dwóch lokalizacjach: w oliwskim [[PAŁAC OPATÓW | Pałacu Opatów]] i w [[INSTYTUT MASZYN PRZEPŁYWOWYCH PAN | Instytucie Maszyn Przepływowych PAN]] we Wrzeszczu. W 1969 roku, głównie w celu wykonania hydraulicznych badań modelowych projektowanego [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]] oraz planowanej przebudowy Cieśniny Świny, uzyskał teren przy ul. Kościerskiej dla laboratorium hydraulicznego na otwartym powietrzu, gdzie w latach 90. XX wieku do budowanego sukcesywnie zaplecza technicznego przeniosły się wszystkie komórki organizacyjne Instytutu. Następnie powstał budynek laboratoryjno-biurowy oraz długi na 70 m budynek, w którym zainstalowano kanał falowy, wyposażony w aparaturę pomiarową. W 1976 roku zatrudniał 213 pracowników, w tym 58 naukowych (14 profesorów i docentów). Posiada Morskie Laboratorium Brzegowe w Lubiatowie, miał znaczący udział badawczy w większości projektowanych dużych obiektów hydrotechnicznych w Polsce (Tresna, Włocławek, Solina, Koronowo i in.) oraz wykonał hydrauliczne badania modelowe i pomiary terenowe dla Iraku, Libii, Senegalu, Wietnamu, Algierii, Kuby, Maroka, Syrii, Jugosławii, Holandii, Nigerii. Należy do Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, z prawem nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo. Obecnie w Instytucie pracuje 60 osób, w tym 30 pracowników naukowych (3 profesorów, 11 doktorów habilitowanych, 12 doktorów). Posiada kategorię i w rankingach Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w jednorodnej grupie „Budownictwo i Architektura” znajduje się na czele polskich jednostek naukowych.  {{author: RED}} <br /><br />
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  
Linia 7: Linia 7:
 
|-  
 
|-  
 
| 1953–1957  
 
| 1953–1957  
−
| prof. q Romuald Cebertowicz
+
| prof. [[CEBERTOWICZ ROMUALD ADAM | Romuald Cebertowicz]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1957–1960  
 
| 1957–1960  
−
| prof. q Witold Tubilewicz
+
| prof. [[TUBILEWICZ WITOLD | Witold Tubilewicz]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1960–1974  
 
| 1960–1974  
−
| prof. q Stanisław Hückel
+
| prof. [[HÜCKEL STANISŁAW MARIA | Stanisław Hückel]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1974–1986  
 
| 1974–1986  
−
| prof. q Piotr Wilde
+
| prof. [[WILDE PIOTR KRZEMYŚL | Piotr Wilde]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1986–1991  
 
| 1986–1991  
Linia 22: Linia 22:
 
|-  
 
|-  
 
| 1991–1997  
 
| 1991–1997  
−
| prof. q Andrzej Sawicki
+
| prof. [[SAWICKI ANDRZEJ | Andrzej Sawicki]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1997–2000  
 
| 1997–2000  
Linia 28: Linia 28:
 
|-  
 
|-  
 
| 2000–2004  
 
| 2000–2004  
−
| prof. q Wojciech Majewski
+
| prof. [[MAJEWSKI WOJCIECH | Wojciech Majewski]]
 
|-  
 
|-  
 
| 2004 –
 
| 2004 –
−
| prof. q Andrzej Sawicki
+
| prof. [[SAWICKI ANDRZEJ | Andrzej Sawicki]]
 
|-
 
|-
 
| class="authorEgTab" | {{author: RED}}
 
| class="authorEgTab" | {{author: RED}}
 
|} [[Category: Encyklopedia]]
 
|} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 22:06, 19 cze 2014

Dalby pomiarowe w Morskim Laboratorium Brzegowym w Lubiatowie

INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU, ul. Kościerska 7. Powołany w kwietniu 1953 roku decyzją rządową na bazie Instytutu Wodnego PG dzięki staraniom Romualda Cebertowicza, w celu rozwinięcia badań dla gospodarki wodnej, budownictwa hydrotechnicznego, inżynierii morskiej. Wiązało się to z koniecznością rozwoju mechaniki płynów, mechaniki gruntów i skał oraz teorii budowli inżynierskich. Prowadzi badania z dziedziny hydrauliki morskiej i śródlądowej, mechaniki gruntów i fundamentowania. Początkowo z siedzibą na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska PG, następnie czasowo w dwóch lokalizacjach: w oliwskim Pałacu Opatów i w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN we Wrzeszczu. W 1969 roku, głównie w celu wykonania hydraulicznych badań modelowych projektowanego Portu Północnego oraz planowanej przebudowy Cieśniny Świny, uzyskał teren przy ul. Kościerskiej dla laboratorium hydraulicznego na otwartym powietrzu, gdzie w latach 90. XX wieku do budowanego sukcesywnie zaplecza technicznego przeniosły się wszystkie komórki organizacyjne Instytutu. Następnie powstał budynek laboratoryjno-biurowy oraz długi na 70 m budynek, w którym zainstalowano kanał falowy, wyposażony w aparaturę pomiarową. W 1976 roku zatrudniał 213 pracowników, w tym 58 naukowych (14 profesorów i docentów). Posiada Morskie Laboratorium Brzegowe w Lubiatowie, miał znaczący udział badawczy w większości projektowanych dużych obiektów hydrotechnicznych w Polsce (Tresna, Włocławek, Solina, Koronowo i in.) oraz wykonał hydrauliczne badania modelowe i pomiary terenowe dla Iraku, Libii, Senegalu, Wietnamu, Algierii, Kuby, Maroka, Syrii, Jugosławii, Holandii, Nigerii. Należy do Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, z prawem nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo. Obecnie w Instytucie pracuje 60 osób, w tym 30 pracowników naukowych (3 profesorów, 11 doktorów habilitowanych, 12 doktorów). Posiada kategorię i w rankingach Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w jednorodnej grupie „Budownictwo i Architektura” znajduje się na czele polskich jednostek naukowych. RED

Dyrektorzy Instytutu Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku
1953–1957 prof. Romuald Cebertowicz
1957–1960 prof. Witold Tubilewicz
1960–1974 prof. Stanisław Hückel
1974–1986 prof. Piotr Wilde
1986–1991 prof. Stanisław Massel
1991–1997 prof. Andrzej Sawicki
1997–2000 prof. Piotr Wilde
2000–2004 prof. Wojciech Majewski
2004 – prof. Andrzej Sawicki
RED
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=INSTYTUT_BUDOWNICTWA_WODNEGO_PAN_W_GDA%C5%83SKU&oldid=33411”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania