DOMINIAK PIOTR, ekonomista, prorektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Piotr_Dominiak_.jpg |thumb| Piotr Dominiak ze statuetką Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, 2018]] | [[File: Piotr_Dominiak_.jpg |thumb| Piotr Dominiak ze statuetką Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, 2018]] | ||
| − | '''PIOTR JAN DOMINIAK''' (ur. 29 VI 1948 Radom), ekonomista, profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W Radomiu w 1962 ukończył szkołę podstawową, w 1966 Liceum Ogólnokształcące im. Płk. Dionizego Czachowskiego. W latach 1966–1971 studiował ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Po studiach zatrudniony został w Instytucie Nauk Społecznych PG. Od 1976 doktor, na podstawie pracy ''Zatrudnienie i płace robotników niewykwalifikowanych'' (przewód na UW, promotor prof. Zofia Morecka), od 1989, na podstawie dorobku i rozprawy ''Relacje płace – wydajność pracy. Aspekt motywacyjny i bilansowy'', doktor habilitowany (przewód na UW), od 2005 profesor nauk ekonomicznych. <br/><br/> | + | '''PIOTR JAN DOMINIAK''' (ur. 29 VI 1948 Radom), ekonomista, profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W Radomiu w 1962 ukończył szkołę podstawową, w 1966 Liceum Ogólnokształcące im. Płk. Dionizego Czachowskiego. W latach 1966–1971 studiował ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Po studiach zatrudniony został w Instytucie Nauk Społecznych PG. Od 1976 doktor, na podstawie pracy ''Zatrudnienie i płace robotników niewykwalifikowanych'' (przewód na UW, promotor prof. Zofia Morecka), od 1989, na podstawie dorobku i rozprawy ''Relacje płace – wydajność pracy. Aspekt motywacyjny i bilansowy'', doktor habilitowany (przewód na UW), od 1991 profesor nadzwyczajny (uczelniany) PG, od 2005 profesor (tytularny) nauk ekonomicznych. <br/><br/> |
W latach 1991–1993 był kierownikiem Instytutu Nauk Ekonomicznych PG, w 1992 został pełnomocnikiem rektora PG ds. utworzenia [[WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA I EKONOMII POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziału Zarządzania i Ekonomii]] PG. W latach 1993–1999 i 2005–2012 (cztery kadencje) dziekan tego Wydziału. Był inicjatorem powołania studiów anglojęzycznych, rekrutacji studentów zagranicznych oraz powołania studiów MBA. W latach 2016–2019 prorektor PG ds. internacjonalizacji i innowacji. Po śmierci [[NAMIEŚNIK JACEK, rektor Politechniki Gdańskiej | Jacka Namieśnika]] od 14 kwietnia do 3 czerwca 2019 pełnił obowiązki rektora PG. Prowadził także wykłady w Ècole Supérieure de Commerce w Rouen (Francja) i w [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. Od 2022 na emeryturze, otrzymał godność profesora emeritusa. Od 2021 profesor [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]], od 2023 Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu w Gdyni. <br/><br/> | W latach 1991–1993 był kierownikiem Instytutu Nauk Ekonomicznych PG, w 1992 został pełnomocnikiem rektora PG ds. utworzenia [[WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA I EKONOMII POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziału Zarządzania i Ekonomii]] PG. W latach 1993–1999 i 2005–2012 (cztery kadencje) dziekan tego Wydziału. Był inicjatorem powołania studiów anglojęzycznych, rekrutacji studentów zagranicznych oraz powołania studiów MBA. W latach 2016–2019 prorektor PG ds. internacjonalizacji i innowacji. Po śmierci [[NAMIEŚNIK JACEK, rektor Politechniki Gdańskiej | Jacka Namieśnika]] od 14 kwietnia do 3 czerwca 2019 pełnił obowiązki rektora PG. Prowadził także wykłady w Ècole Supérieure de Commerce w Rouen (Francja) i w [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. Od 2022 na emeryturze, otrzymał godność profesora emeritusa. Od 2021 profesor [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]], od 2023 Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu w Gdyni. <br/><br/> | ||
Specjalista z zakresu zatrudnienia, płacy i wydajności pracy, od lat 90. XX w. także zagadnień ekonomii małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) i przedsiębiorczości. Autor m.in. monografii ''Sektor MSP we współczesnej gospodarce'' (2005), współautor m.in. pracy ''Zmiany strukturalne w gospodarce światowej'' (2016), redaktor m.in. opracowań ''Małe i średnie przedsiębiorstwa wobec wyzwań współczesnej gospodarki'' (2005), ''Małe i średnie przedsiębiorstwa w obliczu internacjonalizacji i integracji gospodarek europejskich. Przykłady Włoch, Francji, Polski i Czech'' (2005), ''Przedsiębiorczość nieproduktywna w świetle ekonomii instytucjonalnej'' (2016). W latach 70. i 80. XX w. publikował w „Życiu Gospodarczym”, „Gazecie Bankowej”, a także poza oficjalnym obiegiem. Od 1898 do 1991 był szefem działu ekonomicznego w [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodniku Gdańskim”]], m.in. wraz z Adamem Derewiczem opisał tzw. aferę FOZZ. | Specjalista z zakresu zatrudnienia, płacy i wydajności pracy, od lat 90. XX w. także zagadnień ekonomii małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) i przedsiębiorczości. Autor m.in. monografii ''Sektor MSP we współczesnej gospodarce'' (2005), współautor m.in. pracy ''Zmiany strukturalne w gospodarce światowej'' (2016), redaktor m.in. opracowań ''Małe i średnie przedsiębiorstwa wobec wyzwań współczesnej gospodarki'' (2005), ''Małe i średnie przedsiębiorstwa w obliczu internacjonalizacji i integracji gospodarek europejskich. Przykłady Włoch, Francji, Polski i Czech'' (2005), ''Przedsiębiorczość nieproduktywna w świetle ekonomii instytucjonalnej'' (2016). W latach 70. i 80. XX w. publikował w „Życiu Gospodarczym”, „Gazecie Bankowej”, a także poza oficjalnym obiegiem. Od 1898 do 1991 był szefem działu ekonomicznego w [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodniku Gdańskim”]], m.in. wraz z Adamem Derewiczem opisał tzw. aferę FOZZ. | ||
Aktualna wersja na dzień 10:02, 10 cze 2024
PIOTR JAN DOMINIAK (ur. 29 VI 1948 Radom), ekonomista, profesor Politechniki Gdańskiej (PG). W Radomiu w 1962 ukończył szkołę podstawową, w 1966 Liceum Ogólnokształcące im. Płk. Dionizego Czachowskiego. W latach 1966–1971 studiował ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Po studiach zatrudniony został w Instytucie Nauk Społecznych PG. Od 1976 doktor, na podstawie pracy Zatrudnienie i płace robotników niewykwalifikowanych (przewód na UW, promotor prof. Zofia Morecka), od 1989, na podstawie dorobku i rozprawy Relacje płace – wydajność pracy. Aspekt motywacyjny i bilansowy, doktor habilitowany (przewód na UW), od 1991 profesor nadzwyczajny (uczelniany) PG, od 2005 profesor (tytularny) nauk ekonomicznych.
W latach 1991–1993 był kierownikiem Instytutu Nauk Ekonomicznych PG, w 1992 został pełnomocnikiem rektora PG ds. utworzenia Wydziału Zarządzania i Ekonomii PG. W latach 1993–1999 i 2005–2012 (cztery kadencje) dziekan tego Wydziału. Był inicjatorem powołania studiów anglojęzycznych, rekrutacji studentów zagranicznych oraz powołania studiów MBA. W latach 2016–2019 prorektor PG ds. internacjonalizacji i innowacji. Po śmierci Jacka Namieśnika od 14 kwietnia do 3 czerwca 2019 pełnił obowiązki rektora PG. Prowadził także wykłady w Ècole Supérieure de Commerce w Rouen (Francja) i w Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów. Od 2022 na emeryturze, otrzymał godność profesora emeritusa. Od 2021 profesor Ateneum – Szkoły Wyższej, od 2023 Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu w Gdyni.
Specjalista z zakresu zatrudnienia, płacy i wydajności pracy, od lat 90. XX w. także zagadnień ekonomii małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) i przedsiębiorczości. Autor m.in. monografii Sektor MSP we współczesnej gospodarce (2005), współautor m.in. pracy Zmiany strukturalne w gospodarce światowej (2016), redaktor m.in. opracowań Małe i średnie przedsiębiorstwa wobec wyzwań współczesnej gospodarki (2005), Małe i średnie przedsiębiorstwa w obliczu internacjonalizacji i integracji gospodarek europejskich. Przykłady Włoch, Francji, Polski i Czech (2005), Przedsiębiorczość nieproduktywna w świetle ekonomii instytucjonalnej (2016). W latach 70. i 80. XX w. publikował w „Życiu Gospodarczym”, „Gazecie Bankowej”, a także poza oficjalnym obiegiem. Od 1898 do 1991 był szefem działu ekonomicznego w „Tygodniku Gdańskim”, m.in. wraz z Adamem Derewiczem opisał tzw. aferę FOZZ.
Od 1993 do 2020 felietonista w „Dzienniku Bałtyckim” (wybór tych felietonów, Rejsy po gospodarce, ukazał się w formie książkowej w 2002). Od 2020 publikuje felietony na Facebooku, (ich wybór, Rejsy po gospodarce: drugie żeglowanie, ukazał się w formie książkowej w 2022).
Członek Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk (PAN, 2007–2012), ekspert (od 2005) i członek (2010–2012) Polskiej Komisji Akredytacyjnej, członek Zarządu Oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, European Council for Small Business (ECSB), International Society for Business Education (ISBE). Był członkiem Rady Naukowej Ośrodka Badań Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, Rady Naukowej Muzeum Gdańska (2013–2017), Rady Nadzorczej Agencji Rozwoju Pomorza, Rady Fundacji Bezpieczeństwa Żeglugi i Ochrony Środowiska. Członek Klubu Rotary Gdańsk–Sopot–Gdynia, w kadencji 1995/1996 jego prezydent, Rady Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego miasta Gdańska (2015), Rady Fundacji Theatrum Gedanense (od 2020).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem „Niepokorni na Politechnice Gdańskiej 1945–1989” (2010), Medalem „Za zasługi dla Politechniki Gdańskiej”, Medalem Prezydenta Miasta Gdańska, Medalem „Za zasługi dla pracodawców Pomorza”, Medalem „Paul Harris Fellow” (za działalność w ruchu rotariańskim). W 2018 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza.
Żonaty był z Małgorzatą (4 V 1948 – 26 VII 1997 Gdańsk), od 2000 wspólnie z Klubem Rotary Gdańsk–Sopot–Gdynia organizuje konkursy biologiczne jej imienia dla uczniów liceów województwa pomorskiego.
