RHODE JACOB ISRAEL, drukarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
  
 
'''JACOB ISRAEL RHODE''' (Rhodus) (zm. 1602 Gdańsk), drukarz. Syn [[RHODE FRANCISCUS, drukarz | Franciscusa Rhodego]], po którym w 1563 przejął zakład typograficzny (zob. [[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i [[KALENDARZE | kalendarze]].<br/><br/>
 
'''JACOB ISRAEL RHODE''' (Rhodus) (zm. 1602 Gdańsk), drukarz. Syn [[RHODE FRANCISCUS, drukarz | Franciscusa Rhodego]], po którym w 1563 przejął zakład typograficzny (zob. [[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i [[KALENDARZE | kalendarze]].<br/><br/>
Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki [[VOLCKMAR NICOLAUS, kaznodzieja, pedagog | Nicolausa Volckmara]]). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. 8 VI 1591, jako drukarz, otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z [[DICKMANN AEGIDIUS, rysownik, rytownik | Aegidiusem Dickmannem]], który rytował dla niego według rysunków [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik | Antona Möllera]].<br/><br/>
+
Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki [[VOLCKMAR NICOLAUS, kaznodzieja, pedagog | Nicolausa Volckmara]]). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z [[DICKMANN AEGIDIUS, rysownik, rytownik | Aegidiusem Dickmannem]], który rytował dla niego według rysunków [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik | Antona Möllera]].<br/><br/>
 
Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. ''Duchowne pieśni Marcina Lutra'' (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 ''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani'' Andreasa Franckenbergera (zob. [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]). <br/><br/>
 
Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. ''Duchowne pieśni Marcina Lutra'' (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 ''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani'' Andreasa Franckenbergera (zob. [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]). <br/><br/>
 
Od 1567 mąż Margarethe (pochowana 16 VII 1614 w wieku 65 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] w grobie Joachima (Jochena) Greve nr 79). Ojciec chrzczonych w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] pięciorga dzieci, m.in. [[RHODE JACOB, drukarz | Jacoba Rhodego]] i [[RHODE MARTIN, drukarz | Martina Rhodego]] oraz Gertrudy, od 24 VII 1611 żony poślubionego w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościele św. Barbary]] kaznodziei [[STEIGIUS JOACHIM, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Joachima Steigiusa]] (Jochen Stege).<br/><br/>
 
Od 1567 mąż Margarethe (pochowana 16 VII 1614 w wieku 65 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] w grobie Joachima (Jochena) Greve nr 79). Ojciec chrzczonych w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] pięciorga dzieci, m.in. [[RHODE JACOB, drukarz | Jacoba Rhodego]] i [[RHODE MARTIN, drukarz | Martina Rhodego]] oraz Gertrudy, od 24 VII 1611 żony poślubionego w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościele św. Barbary]] kaznodziei [[STEIGIUS JOACHIM, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Joachima Steigiusa]] (Jochen Stege).<br/><br/>
 
Zmarł na dżumę, pochowany najprawdopodobniej w grobie, który 30 IX 1601 zakupił w kościele św. Trójcy. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
Zmarł na dżumę, pochowany najprawdopodobniej w grobie, który 30 IX 1601 zakupił w kościele św. Trójcy. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
'''Bibliografia''': <br/>
 
'''Bibliografia''': <br/>
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. I, s. 169, t. II, s. 42. <br/>
+
 
 
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 76.
 
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 76.

Wersja z 20:35, 22 sty 2024

Ilustracja z pracy Antona Möllera, Dantziger Frauentrachenbuch, wydanej przez Jacoba Rhodego

JACOB ISRAEL RHODE (Rhodus) (zm. 1602 Gdańsk), drukarz. Syn Franciscusa Rhodego, po którym w 1563 przejął zakład typograficzny (zob. drukarstwo i drukarnie), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej Rady Miejskiej i Gimnazjum Akademickiego, wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i kalendarze.

Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki Nicolausa Volckmara). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z Aegidiusem Dickmannem, który rytował dla niego według rysunków Antona Möllera.

Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. Duchowne pieśni Marcina Lutra (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 Constitutio nova Gymnasii Dantiscani Andreasa Franckenbergera (zob. Gimnazjum Akademickie).

Od 1567 mąż Margarethe (pochowana 16 VII 1614 w wieku 65 lat w kościele Najświętszej Marii Panny w grobie Joachima (Jochena) Greve nr 79). Ojciec chrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła pięciorga dzieci, m.in. Jacoba Rhodego i Martina Rhodego oraz Gertrudy, od 24 VII 1611 żony poślubionego w kościele św. Barbary kaznodziei Joachima Steigiusa (Jochen Stege).

Zmarł na dżumę, pochowany najprawdopodobniej w grobie, który 30 IX 1601 zakupił w kościele św. Trójcy. PP









Bibliografia:

Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 76.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania