NAWROCKA EWA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Wersja z 13:00, 2 sty 2024

Ewa Nawrocka, 2020

EWA WANDA NAWROCKA (ur. 26 VI 1942 Stanisławów, obecnie Ukraina), teoretyk literatury, historyk teatru, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Córka Mieczysława Nawrockiego (10 IV 1900 Kniahinin Góra koło Stanisławowa – 4 V 1968 Gdańsk) i Cecylii Marii z domu Czerwińskiej (18 II 1900 – 9 X 1973 Gdańsk). Ojciec w latach 1945–1950 był zastępcą naczelnika Wojewódzkiego Wydziału Kultury w Gdańsku, współorganizatorem powojennego życia artystycznego na terenie Wybrzeża. Wspierał zespół teatralny Iwo Galla, od sezonu 1948/1949 do końca życia był aktorem, reżyserem i scenografem Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

W Gdańsku z rodziną od sierpnia 1945. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego (1956–1960) i studiów polonistycznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (1960–1965). Pracę magisterską obroniła pod kierunkiem prof. Marii Janion. Od 1965 asystentka w Instytucie Filologii Polskiej (IFP) WSP (od 1970 przekształconej w UG). Od 1974 doktor w oparciu o rozprawę Idee i obrazy mistycznej twórczości Juliusza Słowackiego (promotor: prof. Maria Janion), Od 2004, na podstawie dorobku i rozprawy Osoba w podróży. Podróże Marii Dąbrowskiej, doktor habilitowana, od tego roku profesor UG (uczelniany). W latach 2005–2011 kierowała Zakładem Teorii Literatury IFP UG, w 2012–2012 Katedrą Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej. Od 2012 na emeryturze.

Autorka m.in. Dramaty mistyczne Juliusza Słowackiego (w: Dramat i teatr romantyczny, Wrocław 1992); Szekspir Słowackiego (w: Od Shakespeare’a do Szekspira, Gdańsk 1993); O opowiadaniach Brunona Schulza (1994), rozprawy o koncepcji historii literatury Jarosława Marka Rymkiewicza: O czym kłamią i dlaczego historycy literatury? (w: Kłamstwo w literaturze, Kielce 1996); opolskiej prapremierze „Nosorożca” Eugèna Ionesco: Nie poddam się! (w: Pół wieku Teatru Wybrzeże. Przedstawienia (Gdańsk 1998); List to nie słowo. O listach Słowackiego do matki (w: Sztuka pisania. O liście polskim w wieku XIX, Białystok 2000); Buchalteria i duchowość (Słowacki i pieniądze) (w: Pieniądz w literaturze i kulturze, Gdańsk 2000); Juliusz Słowacki od aniołów (w: Mickiewicz–Słowacki−Krasiński. Romantyczne uwarunkowania i współczesne konteksty, Łowicz 2001); Nawłoć w Ałma Acie (w: W „antykwariacie anielskich ekstrawagancji”. O twórczości Aleksandra Wata, Lublin 2002); Cóż to za nowy wiatr…? Literatura pomorska w latach 1989-2000 (w: Literatura Wybrzeża po roku 1980, Pelplin 2004); Polski Hamlet nad Bałtykiem (w: Gry w Szekspira. Współczesna recepcja Szekspira w krajach nadbałtyckich, Gdańsk 2004; książka dwujęzyczna polsko-angielska), Słowacki – wielki nieobecny (Gdańsk 2018). Współredaktorka (z Martą Gibińską i Jackiem Fabiszakiem) pracy Czytanie Szekspira (interpretacje wszystkich dramatów Szekspira piórami autorów polskich wykonane) (Gdańsk 2004).

Członkini Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej (2004–2007), wiceprezeska Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego, członkini zarządu Fundacji im. Stanisławy Fleszarowej-Muskat. Członkini komisji konkursowych (m.in. komisji w sprawie przyznania Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2001, Nagrody Teatralnej Marszałka Województwa Pomorskiego w 2018, przewodnicząca komisji konkursowej Gdańskiego Konkursu Literackiego im. Bolesława Faca w latach 2020–2021). Podczas konferencji „Wściekłość i oburzenie. Obrazy rewolty w kulturze współczesnej”, która odbyła się 17–18 IV 2012 w IFP UG wygłosiła referat Wszyscy jesteśmy przestępcami. Wystąpienie odbiło się szerokim echem jako bezkompromisowy apel o ratowanie poziomu uniwersyteckiego kształcenia. Zostało opublikowane drukiem Jednak książki (Gdańskie Czasopismo Humanistyczne, nr 1, 2014), a nagranie wystąpienia na platformie You Tube do grudnia 2023 obejrzało 37 000 widzów.

Laureatka Nagrody Specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego dla Osób Zasłużonych dla Kultury za rok 2019, za wieloletnią obecność w pomorskim życiu akademickim, teatralnym i literackim. Matka Marcina Pilcha (ur. 1970), inżyniera architekta, Krzysztofa Pilcha (ur. 1977), politologa i Marty Dill (ur. 1978), germanistki i filmoznawczyni. GP

Bibliografia:
Akta osobowe Działu Kadr Uniwersytetu Gdańskiego.
Informacje Ewy Nawrockiej.
Szczepuła Barbara, Prof. Ewa Nawrocka o życiu i literaturze Stanisławy Fleszarowej-Muskat, „Dziennik Bałtycki”, „Rejsy”, 10 IV 2014.
https://towarzystwoszekspirowskie.pl/index.php/pl/.
https://salonkulturalny.eu/nawrocka-ewa-prof-ug-dr-hab/.