SZYMAŃSKI KAZIMIERZ, działacz gdańskiej Polonii
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''KAZIMIERZ SZYMAŃSKI''' (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej. W 1920 znalazł się w gronie pierwszych urzędników Delegatury Ministerstwa Skarbu RP do Spraw Celnych w Gdańsku, następnie pracował (po przemianowaniu tej instytucji) w polskim Inspektoracie Ceł dla obszaru [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (z kolejnymi siedzibami przy [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariacie Generalnym RP]]. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku, Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku, prezes VI Okręgu Gdańskiego Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Od 1921 wiceprezes Koła Miłośników Sceny przy [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]]. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 członek komitetu budowy [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościoła Chrystusa Króla]].<br/><br/> | '''KAZIMIERZ SZYMAŃSKI''' (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej. W 1920 znalazł się w gronie pierwszych urzędników Delegatury Ministerstwa Skarbu RP do Spraw Celnych w Gdańsku, następnie pracował (po przemianowaniu tej instytucji) w polskim Inspektoracie Ceł dla obszaru [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (z kolejnymi siedzibami przy [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariacie Generalnym RP]]. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku, Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku, prezes VI Okręgu Gdańskiego Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Od 1921 wiceprezes Koła Miłośników Sceny przy [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]]. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 członek komitetu budowy [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościoła Chrystusa Króla]].<br/><br/> | ||
Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, m.in. autor ''Hymnu gdańskich harcerzy''; sztuki o głównym harcerskim motywie ''Myśmy przyszłością narodu'' (premiera 6 XI 1938 w [[HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA | hali Stoczni Gdańskiej]] przy Fuchswall 6 (ul. Lisia Grobla)), w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. W 1927 mieszkał przy Wallgasse 15/16 (ul. Wałowa). Opuścił Gdańsk 24 VIII 1939, okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku. <br/><br/> | Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, m.in. autor ''Hymnu gdańskich harcerzy''; sztuki o głównym harcerskim motywie ''Myśmy przyszłością narodu'' (premiera 6 XI 1938 w [[HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA | hali Stoczni Gdańskiej]] przy Fuchswall 6 (ul. Lisia Grobla)), w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. W 1927 mieszkał przy Wallgasse 15/16 (ul. Wałowa). Opuścił Gdańsk 24 VIII 1939, okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku. <br/><br/> | ||
| − | Żonaty był z Heleną z domu Przedpełską (1881 – 20 VIII 1971), działającą w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] w Kole Polek i Kole Przyjaciół Harcerstwa w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] Macierzy Szkolnej. Ojciec ks. [[SZYMAŃSKI STEFAN, ksiądz, administrator kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła | Stefana]], [[SZYMAŃSKI STANISŁAW, działacz gdańskiej Polonii, okrętowiec | Stanisława]], Edwarda (1904–1966), Marii primo voto Jankowskiej, secundo voto Narewskiej (1908–1995), Tadeusza | + | Żonaty był z Heleną z domu Przedpełską (1881 – 20 VIII 1971), działającą w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] w Kole Polek i Kole Przyjaciół Harcerstwa w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] Macierzy Szkolnej. Ojciec ks. [[SZYMAŃSKI STEFAN, ksiądz, administrator kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła | Stefana]], [[SZYMAŃSKI STANISŁAW, działacz gdańskiej Polonii, okrętowiec | Stanisława]], Edwarda (1904–1966), Marii primo voto Jankowskiej, secundo voto Narewskiej (1908–1995), [[SZYMAŃSKI TADEUSZ, harcmistrz, przedstawiciel gdańskiej Polonii| Tadeusza]], Janiny po mężu Rozum (1917–1988), Mieczysławy po mężu Francuzowicz (1918–1999). Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Jego imię nosi jedna z gdańskich drużyn harcerskich. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:57, 3 cze 2023
KAZIMIERZ SZYMAŃSKI (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej. W 1920 znalazł się w gronie pierwszych urzędników Delegatury Ministerstwa Skarbu RP do Spraw Celnych w Gdańsku, następnie pracował (po przemianowaniu tej instytucji) w polskim Inspektoracie Ceł dla obszaru II Wolnego Miasta Gdańska (z kolejnymi siedzibami przy Komisariacie Generalnym RP. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku, Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku, prezes VI Okręgu Gdańskiego Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Od 1921 wiceprezes Koła Miłośników Sceny przy Gminie Polskiej. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 członek komitetu budowy kościoła Chrystusa Króla.
Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, m.in. autor Hymnu gdańskich harcerzy; sztuki o głównym harcerskim motywie Myśmy przyszłością narodu (premiera 6 XI 1938 w hali Stoczni Gdańskiej przy Fuchswall 6 (ul. Lisia Grobla)), w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. W 1927 mieszkał przy Wallgasse 15/16 (ul. Wałowa). Opuścił Gdańsk 24 VIII 1939, okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku.
Żonaty był z Heleną z domu Przedpełską (1881 – 20 VIII 1971), działającą w okresie II Wolnego Miasta Gdańska w Kole Polek i Kole Przyjaciół Harcerstwa w Gimnazjum Polskim Macierzy Szkolnej. Ojciec ks. Stefana, Stanisława, Edwarda (1904–1966), Marii primo voto Jankowskiej, secundo voto Narewskiej (1908–1995), Tadeusza, Janiny po mężu Rozum (1917–1988), Mieczysławy po mężu Francuzowicz (1918–1999). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. Jego imię nosi jedna z gdańskich drużyn harcerskich.
