PIWNICA U KUZYNÓW, klub jazzowy
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Piotr_Nadolski.jpg |thumb| Piotr Nadolski, 2014]] | [[File: Piotr_Nadolski.jpg |thumb| Piotr Nadolski, 2014]] | ||
| − | '''PIWNICA U KUZYNÓW''', autonomiczny klub jazzowy funkcjonujący w latach 1965–1967 w piwnicach [[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Klubu Studentów Wybrzeża Żak]]. Powstał za zgodą prezesa Żaka Brunona Przewoźniaka z inicjatywy braci Dyakowskich: plastyka [[DYAKOWSKI ANDRZEJ, profesor Akademii Sztuk Pięknych | Andrzeja]] i saksofonisty [[DYAKOWSKI PRZEMYSŁAW, muzyk, kompozytor | Przemysława]], a także rzeźbiarza i skrzypka Józefa Fuksia, perkusisty Bohdana Jopyka oraz kontrabasisty Wiesława Damięckiego. Przy pomocy pianisty Jana Rejnowicza, braci Nadolskich: kontrabasisty [[NADOLSKI HELMUT, kompozytor, poeta, performer | Helmuta]] i trębacza Piotra, kompozytora Andrzeja Głowińskiego i pianisty Jerzego Sapiejewskiego, odgruzowali przyznany im lokal, wyposażyli we własne i znalezione na żakowskim | + | '''PIWNICA U KUZYNÓW''', autonomiczny klub jazzowy funkcjonujący w latach 1965–1967 w piwnicach [[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Klubu Studentów Wybrzeża Żak]]. Powstał za zgodą prezesa Żaka Brunona Przewoźniaka z inicjatywy braci Dyakowskich: plastyka [[DYAKOWSKI ANDRZEJ, profesor Akademii Sztuk Pięknych | Andrzeja]] i saksofonisty [[DYAKOWSKI PRZEMYSŁAW, muzyk, kompozytor | Przemysława]], a także rzeźbiarza i skrzypka Józefa Fuksia, perkusisty Bohdana Jopyka oraz kontrabasisty Wiesława Damięckiego. Przy pomocy pianisty Jana Rejnowicza, braci Nadolskich: kontrabasisty [[NADOLSKI HELMUT, kompozytor, poeta, performer | Helmuta]] i trębacza Piotra, kompozytora Andrzeja Głowińskiego i pianisty Jerzego Sapiejewskiego, odgruzowali przyznany im lokal, wyposażyli we własne i znalezione na żakowskim poddaszu meble. Projekt wystroju opracował plastyk Jan Góra. Centralnym punktem piwnicy był zbudowany przez Józefa Fuksia gliniany, przyścienny kominek, stojąca za małą sceną poniemiecka, bordowa kanapa, wykonany samodzielnie bar i stojące obok niego metalowe łoże z baldachimem. <br/><br/> |
| − | Podczas otwarcia klubu mistrz ceremonii Wiesław Damięcki (pełnił tę funkcję do końca | + | Podczas otwarcia klubu mistrz ceremonii Wiesław Damięcki (pełnił tę funkcję do końca istnienia klubu), poinformował, że bywalcy klubowi – w ramach „braterstwa w jazzie” – mają obowiązek zwracać się do siebie słowami „kuzynie” lub „kuzynko” (stąd nazwa klubu). Gośćmi inauguracji byli m.in. laureatka Konkursu Chopinowskiego z 1949 Barbara Hesse-Bukowska oraz [[CYBULSKI ANDRZEJ, animator kultury, redaktor | Andrzej Cybulski]]. Piwnica była miejscem wernisaży, wieczorków poetyckich i kabaretowych. Wybitne filmy spoza oficjalnej dystrybucji prezentował w niej [[BOKINIEC LUCJAN, działacz kultury | Lucjan Bokiniec]], na próbach, koncertach i jamach pojawiali się muzycy, m.in. z Flamingo, Jazz Players i innych trójmiejskich formacji, z czasem muzycy z kraju: Adam Matyszkowicz vel Makowicz (1966), Krzysztof Komeda, Zbigniew Namysłowski, Michał Urbaniak, Czesław Bartkowski. Na odbywające się w Piwnicy u Kuzynów muzyczne prezentacje przyjeżdżali z Warszawy dziennikarze muzyczni, m.in. [[BALCERAK JÓZEF, dziennikarz, działacz jazzowy| Józef Balcerak]] i Roman Waschko. <br/><br/> |
| − | Rolę zespołu klubowego pełnił zazwyczaj Kwartet Stanisława Cieślaka, okazjonalnie Kwintet Jerzego Sapiejewskiego, stałymi bywalcami klubu byli muzycy, tancerze, plastycy, aktorzy miejscowych teatrów, | + | Rolę zespołu klubowego pełnił zazwyczaj Kwartet Stanisława Cieślaka, okazjonalnie Kwintet Jerzego Sapiejewskiego, stałymi bywalcami klubu byli muzycy, tancerze, plastycy, aktorzy miejscowych teatrów, m.in. tancerz Ryszard Kalicki, [[KLENCZON KRZYSZTOF, gitarzysta, wokalista, kompozytor | Krzysztof Klenczon]] z [[CZERWONE GITARY | Czerwonych Gitar]], Janusz Popławski z [[NIEBIESKO-CZARNI | Niebiesko-Czarnych]], Maciej Kossowski z [[CZERWONO-CZARNI, zespół rockandrollowy | Czerwono-Czarnych]], klarnecista jazzowy Edward Rykaczewski, a także reżyser [[ŁASTAWIECKI KAZIMIERZ, aktor, reżyser, dyrektor teatru | Kazimierz Łastawiecki]]. <br/><br/> |
| − | W 1966 Rada Krajowa Polskiej Federacji Jazzowej uznała „Piwnicę u Kuzynów” za najlepszy jazzowy klub w Polsce, wyprzedzający nawet warszawską „Stodołę”. 14 IV 1967 | + | W 1966 Rada Krajowa Polskiej Federacji Jazzowej uznała „Piwnicę u Kuzynów” za najlepszy jazzowy klub w Polsce, wyprzedzający nawet warszawską „Stodołę”. 14 IV 1967 w mieszczącej się nad piwnicą kawiarni wybuchł pożar, jak przypuszczano wywołany wadliwą konstrukcją kominka, co stało się powodem zamknięcia klubu. {{author: JANSZ}} |
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 14:15, 27 mar 2023
PIWNICA U KUZYNÓW, autonomiczny klub jazzowy funkcjonujący w latach 1965–1967 w piwnicach Klubu Studentów Wybrzeża Żak. Powstał za zgodą prezesa Żaka Brunona Przewoźniaka z inicjatywy braci Dyakowskich: plastyka Andrzeja i saksofonisty Przemysława, a także rzeźbiarza i skrzypka Józefa Fuksia, perkusisty Bohdana Jopyka oraz kontrabasisty Wiesława Damięckiego. Przy pomocy pianisty Jana Rejnowicza, braci Nadolskich: kontrabasisty Helmuta i trębacza Piotra, kompozytora Andrzeja Głowińskiego i pianisty Jerzego Sapiejewskiego, odgruzowali przyznany im lokal, wyposażyli we własne i znalezione na żakowskim poddaszu meble. Projekt wystroju opracował plastyk Jan Góra. Centralnym punktem piwnicy był zbudowany przez Józefa Fuksia gliniany, przyścienny kominek, stojąca za małą sceną poniemiecka, bordowa kanapa, wykonany samodzielnie bar i stojące obok niego metalowe łoże z baldachimem.
Podczas otwarcia klubu mistrz ceremonii Wiesław Damięcki (pełnił tę funkcję do końca istnienia klubu), poinformował, że bywalcy klubowi – w ramach „braterstwa w jazzie” – mają obowiązek zwracać się do siebie słowami „kuzynie” lub „kuzynko” (stąd nazwa klubu). Gośćmi inauguracji byli m.in. laureatka Konkursu Chopinowskiego z 1949 Barbara Hesse-Bukowska oraz Andrzej Cybulski. Piwnica była miejscem wernisaży, wieczorków poetyckich i kabaretowych. Wybitne filmy spoza oficjalnej dystrybucji prezentował w niej Lucjan Bokiniec, na próbach, koncertach i jamach pojawiali się muzycy, m.in. z Flamingo, Jazz Players i innych trójmiejskich formacji, z czasem muzycy z kraju: Adam Matyszkowicz vel Makowicz (1966), Krzysztof Komeda, Zbigniew Namysłowski, Michał Urbaniak, Czesław Bartkowski. Na odbywające się w Piwnicy u Kuzynów muzyczne prezentacje przyjeżdżali z Warszawy dziennikarze muzyczni, m.in. Józef Balcerak i Roman Waschko.
Rolę zespołu klubowego pełnił zazwyczaj Kwartet Stanisława Cieślaka, okazjonalnie Kwintet Jerzego Sapiejewskiego, stałymi bywalcami klubu byli muzycy, tancerze, plastycy, aktorzy miejscowych teatrów, m.in. tancerz Ryszard Kalicki, Krzysztof Klenczon z Czerwonych Gitar, Janusz Popławski z Niebiesko-Czarnych, Maciej Kossowski z Czerwono-Czarnych, klarnecista jazzowy Edward Rykaczewski, a także reżyser Kazimierz Łastawiecki.
W 1966 Rada Krajowa Polskiej Federacji Jazzowej uznała „Piwnicę u Kuzynów” za najlepszy jazzowy klub w Polsce, wyprzedzający nawet warszawską „Stodołę”. 14 IV 1967 w mieszczącej się nad piwnicą kawiarni wybuchł pożar, jak przypuszczano wywołany wadliwą konstrukcją kominka, co stało się powodem zamknięcia klubu.
