KLAWITTER JULIUS WILHELM, właściciel stoczni, radny
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JULIUS WILHELM KLAWITTER''' (2 III 1830 Gdańsk – 12 II 1910 Gdańsk), przedsiębiorca. Syn [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny | Johanna Wilhelma Klawittera]]. Otrzymał wykształcenie techniczne, doskonalone w czasie praktyki w Anglii. Po śmierci ojca w 1863 właściciel i kierownik stoczni ([[STOCZNIA KLAWITTERA | Stocznia Klawittera]]). Około 1870 przeniósł część urządzeń stoczni na [[POLSKI HAK | Polski Hak]] przy Strohdeich (ul. Sienna Grobla). Po 1885 przekazywał stopniowo kierownictwo stoczni synom. W latach 1895–1900 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. <br/><br/> | '''JULIUS WILHELM KLAWITTER''' (2 III 1830 Gdańsk – 12 II 1910 Gdańsk), przedsiębiorca. Syn [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny | Johanna Wilhelma Klawittera]]. Otrzymał wykształcenie techniczne, doskonalone w czasie praktyki w Anglii. Po śmierci ojca w 1863 właściciel i kierownik stoczni ([[STOCZNIA KLAWITTERA | Stocznia Klawittera]]). Około 1870 przeniósł część urządzeń stoczni na [[POLSKI HAK | Polski Hak]] przy Strohdeich (ul. Sienna Grobla). Po 1885 przekazywał stopniowo kierownictwo stoczni synom. W latach 1895–1900 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. <br/><br/> | ||
| − | Od 1883 członek gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Działał społecznie, w latach 1895-1900 był członkiem [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]], wielu miejskich organizacji kulturalnych społecznych i charytatywnych oraz rady parafialnej [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]], któremu w latach 1864–1865 ufundował pierwsze w Gdańsku centralne ogrzewanie. <br/><br/> | + | Od 1883 członek gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Działał społecznie, w latach 1895-1900 był członkiem [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]], wielu miejskich organizacji kulturalnych społecznych i charytatywnych oraz rady parafialnej [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]], któremu w latach 1864–1865 ufundował pierwsze w Gdańsku centralne ogrzewanie. W 1907 był prezesem zarzadu [[SZPITAL ŚW. JAKUBA | szpitala św. Jakuba]]. <br/><br/> |
13 III 1856 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]] zawarł związek małżeński z Marią Louisą Friederiką (20 VIII 1834 Gdańsk – 19 X 1924 Gdańsk), córką budowniczego statków Carla Augusta Willa. Był ojcem [[KLAWITTER CARL WILLIAM, przedsiębiorca, właściciel stoczni | Carla Williama]], [[KLAWITTER FRIEDRICH DAVID, przedsiębiorca, właściciel stoczni | Friedricha Davida]], Hansa Georga (20 I 1877 Gdańsk – 21 III 1926 Gdańsk), Julii Idy Marii | 13 III 1856 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]] zawarł związek małżeński z Marią Louisą Friederiką (20 VIII 1834 Gdańsk – 19 X 1924 Gdańsk), córką budowniczego statków Carla Augusta Willa. Był ojcem [[KLAWITTER CARL WILLIAM, przedsiębiorca, właściciel stoczni | Carla Williama]], [[KLAWITTER FRIEDRICH DAVID, przedsiębiorca, właściciel stoczni | Friedricha Davida]], Hansa Georga (20 I 1877 Gdańsk – 21 III 1926 Gdańsk), Julii Idy Marii | ||
(15 IV 1858 Gdańsk – 2 V 1938 Eberswalde koło Berlina), żony kupca [[DOMANSKY MAX ERNST, fabrykant| Maxa Ernsta Domanskiego]], Marii Johanny (ur. 8 IV 1864 Gdańsk) oraz Margaretty (12 VI 1870 – 21 VIII 1874). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | (15 IV 1858 Gdańsk – 2 V 1938 Eberswalde koło Berlina), żony kupca [[DOMANSKY MAX ERNST, fabrykant| Maxa Ernsta Domanskiego]], Marii Johanny (ur. 8 IV 1864 Gdańsk) oraz Margaretty (12 VI 1870 – 21 VIII 1874). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:33, 1 lip 2024
JULIUS WILHELM KLAWITTER (2 III 1830 Gdańsk – 12 II 1910 Gdańsk), przedsiębiorca. Syn Johanna Wilhelma Klawittera. Otrzymał wykształcenie techniczne, doskonalone w czasie praktyki w Anglii. Po śmierci ojca w 1863 właściciel i kierownik stoczni ( Stocznia Klawittera). Około 1870 przeniósł część urządzeń stoczni na Polski Hak przy Strohdeich (ul. Sienna Grobla). Po 1885 przekazywał stopniowo kierownictwo stoczni synom. W latach 1895–1900 członek Rady Miejskiej.
Od 1883 członek gdańskiej Korporacji Kupców. Działał społecznie, w latach 1895-1900 był członkiem Rady Miasta, wielu miejskich organizacji kulturalnych społecznych i charytatywnych oraz rady parafialnej kościoła św. Bartłomieja, któremu w latach 1864–1865 ufundował pierwsze w Gdańsku centralne ogrzewanie. W 1907 był prezesem zarzadu szpitala św. Jakuba.
13 III 1856 w kościele św. Jana zawarł związek małżeński z Marią Louisą Friederiką (20 VIII 1834 Gdańsk – 19 X 1924 Gdańsk), córką budowniczego statków Carla Augusta Willa. Był ojcem Carla Williama, Friedricha Davida, Hansa Georga (20 I 1877 Gdańsk – 21 III 1926 Gdańsk), Julii Idy Marii
(15 IV 1858 Gdańsk – 2 V 1938 Eberswalde koło Berlina), żony kupca Maxa Ernsta Domanskiego, Marii Johanny (ur. 8 IV 1864 Gdańsk) oraz Margaretty (12 VI 1870 – 21 VIII 1874).
