FABRICIUS FRIEDRICH, rajca, bibliofil
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Vincentius_Fabricus.jpg|thumb|Frontyspis zbioru korespondencji i okolicznościowych utworów Vincentiusa Fabriciusa, ''Orationes civiles, Ad Serenissimos, Potentissimosque Poloniae Reges, nomine publico habitae...'', Frankfurt-Leipzig 1685, wydanych staraniem jego syna, Friedricha Fabriciusa]] | [[File:Vincentius_Fabricus.jpg|thumb|Frontyspis zbioru korespondencji i okolicznościowych utworów Vincentiusa Fabriciusa, ''Orationes civiles, Ad Serenissimos, Potentissimosque Poloniae Reges, nomine publico habitae...'', Frankfurt-Leipzig 1685, wydanych staraniem jego syna, Friedricha Fabriciusa]] | ||
| − | '''FRIEDRICH FABRICIUS''' (20 VII 1650 Gdańsk – 29 V 1714 Gdańsk, [[RADA MIEJSKA | rajca gdański]], bibliofil. Syn rajcy [[FABRICIUS VINCENTIUS, rajca | Vincentiusa Fabriciusa]]. W 1655 absolwent gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1672 przebywał na studiach w Lejdzie. Po powrocie do Gdańska, w 1685 doprowadził do wydania drukiem część ojcowskiej korespondencji i jego drobne rozprawy (''Orationes civiles, Ad Serenissimos, Potentissimosque Poloniae Reges, nomine publico habitae...'', Frankfurt–Leipzig, 1685). W tym samym roku został sekretarzem Rady Miejskiej, od 1700 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], od 1706 rajcą, w 1710 był [[SĘDZIA | sędzią]]. W latach 1709–1710 był przewodniczącym komisji do spraw akcyzy. Jako sekretarz Rady Miejskiej w 1695 brał udział w mediacji w wewnętrznym sporze wyznawców luteranizmu, toczonym między zwolennikami i przeciwnikami pietyzmu. W marcu 1698 był w gronie delegacji, która witał na [[ORUNIA | Oruni]] przybywającego do Gdańska króla polskiego Augusta II. W 1700 posłował z ramienia Gdańska do króla Francji Ludwika XIV.<br/><br/> | + | '''FRIEDRICH FABRICIUS''' (20 VII 1650 Gdańsk – 29 V 1714 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | rajca gdański]], bibliofil. Syn rajcy [[FABRICIUS VINCENTIUS, rajca | Vincentiusa Fabriciusa]]. W 1655 absolwent gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1672 przebywał na studiach w Lejdzie. Po powrocie do Gdańska, w 1685 doprowadził do wydania drukiem część ojcowskiej korespondencji i jego drobne rozprawy (''Orationes civiles, Ad Serenissimos, Potentissimosque Poloniae Reges, nomine publico habitae...'', Frankfurt–Leipzig, 1685). W tym samym roku został sekretarzem Rady Miejskiej, od 1700 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], od 1706 rajcą, w 1710 był [[SĘDZIA | sędzią]]. W latach 1709–1710 był przewodniczącym komisji do spraw akcyzy. Jako sekretarz Rady Miejskiej w 1695 brał udział w mediacji w wewnętrznym sporze wyznawców luteranizmu, toczonym między zwolennikami i przeciwnikami pietyzmu. W marcu 1698 był w gronie delegacji, która witał na [[ORUNIA | Oruni]] przybywającego do Gdańska króla polskiego Augusta II. W 1700 posłował z ramienia Gdańska do króla Francji Ludwika XIV.<br/><br/> |
| − | Był właścicielem dużej biblioteki, którą w dużej mierze odziedziczył po ojcu i którą uzupełniał własnymi zakupami. Składało się na nią około 4000 druków i 28 rękopisów o różnej tematyce, wydawanych w Niemczech, Holandii, Francji, w Polsce i w Gdańsku ( | + | Był właścicielem dużej biblioteki, którą w dużej mierze odziedziczył po ojcu i którą uzupełniał własnymi zakupami. Składało się na nią około 4000 druków i 28 rękopisów o różnej tematyce, wydawanych w Niemczech, Holandii, Francji, w Polsce i w Gdańsku (m.in. dzieła [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]], ''Machinae coelestis par pior…'' z 1673, ''Prodromus astronomiae..'' z 1690 i inne). 29 VI 1687 w kościele NMP ożenił się z Anną Konstancją (chrzest 20 IX 1666 Gdańsk – pochowana 5 XII 1743 Gdańsk), córką gdańskiego kupca Simona Woltringa. Pochowani w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. <br/><br/> |
| − | Między 12 a 23 maja 1727 spadkobiercy sprzedali na aukcji jego bibliotekę, rozkupioną głównie przez gdańszczan. Wśród nabywców | + | Między 12 a 23 maja 1727 spadkobiercy sprzedali na aukcji jego bibliotekę, rozkupioną głównie przez gdańszczan. Wśród nabywców byli m.in. burmistrz [[BÖMELN GABRIEL, burmistrz Gdańska | Gabriel von Bömeln]], późniejszy burmistrz [[SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL, burmistrz Gdańska | Christian Gabriel Schröder]], rajca i syndyk [[ROSENBERG ALBRECHT, syndyk, rajca | Albrecht Rosenberg]], grono uczonych jak lekarze [[KULMUS JOHANN ADAM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johann Adam Kulmus]] i [[KULMUS JOHANN GEORG, lekarz | Johann Georg Kulmus]], uczeni [[WILLENBERG SAMUEL FRIEDRICH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Samuel Friedrich Willenberg]], [[HOPPE SAMUEL JOACHIM, uczony | Samuel Joachim Hoppius]], [[SCHLIEFF VALENTINUS, historyk, bibliograf, rajca | Vallentinus Schlieff]] i inni. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:24, 9 wrz 2023
FRIEDRICH FABRICIUS (20 VII 1650 Gdańsk – 29 V 1714 Gdańsk), rajca gdański, bibliofil. Syn rajcy Vincentiusa Fabriciusa. W 1655 absolwent gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1672 przebywał na studiach w Lejdzie. Po powrocie do Gdańska, w 1685 doprowadził do wydania drukiem część ojcowskiej korespondencji i jego drobne rozprawy (Orationes civiles, Ad Serenissimos, Potentissimosque Poloniae Reges, nomine publico habitae..., Frankfurt–Leipzig, 1685). W tym samym roku został sekretarzem Rady Miejskiej, od 1700 był ławnikiem, od 1706 rajcą, w 1710 był sędzią. W latach 1709–1710 był przewodniczącym komisji do spraw akcyzy. Jako sekretarz Rady Miejskiej w 1695 brał udział w mediacji w wewnętrznym sporze wyznawców luteranizmu, toczonym między zwolennikami i przeciwnikami pietyzmu. W marcu 1698 był w gronie delegacji, która witał na Oruni przybywającego do Gdańska króla polskiego Augusta II. W 1700 posłował z ramienia Gdańska do króla Francji Ludwika XIV.
Był właścicielem dużej biblioteki, którą w dużej mierze odziedziczył po ojcu i którą uzupełniał własnymi zakupami. Składało się na nią około 4000 druków i 28 rękopisów o różnej tematyce, wydawanych w Niemczech, Holandii, Francji, w Polsce i w Gdańsku (m.in. dzieła Jana Heweliusza, Machinae coelestis par pior… z 1673, Prodromus astronomiae.. z 1690 i inne). 29 VI 1687 w kościele NMP ożenił się z Anną Konstancją (chrzest 20 IX 1666 Gdańsk – pochowana 5 XII 1743 Gdańsk), córką gdańskiego kupca Simona Woltringa. Pochowani w kościele Najświętszej Marii Panny.
Między 12 a 23 maja 1727 spadkobiercy sprzedali na aukcji jego bibliotekę, rozkupioną głównie przez gdańszczan. Wśród nabywców byli m.in. burmistrz Gabriel von Bömeln, późniejszy burmistrz Christian Gabriel Schröder, rajca i syndyk Albrecht Rosenberg, grono uczonych jak lekarze Johann Adam Kulmus i Johann Georg Kulmus, uczeni Samuel Friedrich Willenberg, Samuel Joachim Hoppius, Vallentinus Schlieff i inni.
