DAHMS PAUL HERMANN, pedagog
(Utworzył nową stronę „{{paper}} DAHMS PAUL HERMANN (6 III 1866 Gdańsk – 21 XII 1922 Sopot), pedagog. Syn gd. artysty malarza q Ottona Hermanna Dahmsa. Ukończył q szkołę św. Piotra...”) |
|||
| (Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | [[File: Paul_Dahms.jpg |thumb| Strona tytułowa opracowania Paula Hermanna Dahmsa o pozyskiwaniu i wykorzystaniu kamieni narzutowych w państwie krzyżackim w XV wieku]] | |
| + | '''PAUL HERMANN DAHMS''' (6 III 1866 Gdańsk – 21 XII 1922 Sopot), pedagog. Syn gdańskiego artysty malarza [[DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk | Ottona Hermanna Dahmsa]] i Mathilde Henriette Amalie z domu Schuricht (10 IX 1834 Gdańsk – 1 XI 1911 Sopot), córki [[SCHURICHT CARL FRIEDRICH, budowniczy instrumentów | Carla Friedricha Schurichta]]. W 1886 ukończył [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę średnią św. Piotra i Pawła]], studiował nauki przyrodnicze na uniwersytetach w Halle i Greifswaldzie, od 1890 doktor filozofii.<br/><br/> | ||
| + | Od 1890 pracował kolejno w gimnazjum w Kwidzynie (1890–1891), gdańskim [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] (1891–1895), seminarium nauczycielskim w Lubawie, gimnazjum w Grudziądzu (1895), ponownie w Gdańsku, w Victoriaschule (1896–1899, [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii]]), ponownie w Gimnazjum Miejskim (1899–1909). Następnie profesor gimnazjum w Sopocie (1909–1914), zastępca dyrektora tego gimnazjum (1914–1919) i dyrektor (1919–1922). Uczył przyrody, matematyki, fizyki i chemii. Od 1914 do końca 1918 był bibliotekarzem gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Pozostawił po sobie m.in. kilka opracowań na temat bursztynu i zbiory bursztynu ([[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]], [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE | Zachodniopruskie Towarzystwo Botaniczno-Zoologiczne]]), szereg artykułów, m.in. o stosowaniu w państwie krzyżackim w Prusach przywożonych z pielgrzymek do Ziemi Świętej zębów rekinów jako medykamentu lub amuletu przeciwko gorączce, epilepsji, paraliżowi dziecięcemu i bolesnemu ząbkowaniu u niemowląt.<br/><br/> | ||
| + | W 1904 mieszkał przy Jäschkentaler Weg 30 (ul. Jaśkowa Dolina), następnie w Sopocie. 11 IV 1895 zawarł w Gdańsku związek małżeński z Henriką Aliną (4 VI 1869 Gdańsk – po 1939), córką mieszkającego przy Langer Markt 38 (Długi Targ) kapitana statku Eugena Skorka i Hendriki z domu Hoffmann. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 504, nr 235/95 (akt ślubu), Urząd Stanu Cywilnego Sopot nr 347/22 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 123. <br/> | ||
| + | Schoemann Georg, ''Das städtische Gymnasium in Danzig von 1858 bis 1908'', Danzig 1908, s. 46. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:36, 14 paź 2024
PAUL HERMANN DAHMS (6 III 1866 Gdańsk – 21 XII 1922 Sopot), pedagog. Syn gdańskiego artysty malarza Ottona Hermanna Dahmsa i Mathilde Henriette Amalie z domu Schuricht (10 IX 1834 Gdańsk – 1 XI 1911 Sopot), córki Carla Friedricha Schurichta. W 1886 ukończył szkołę średnią św. Piotra i Pawła, studiował nauki przyrodnicze na uniwersytetach w Halle i Greifswaldzie, od 1890 doktor filozofii.
Od 1890 pracował kolejno w gimnazjum w Kwidzynie (1890–1891), gdańskim Gimnazjum Miejskim (1891–1895), seminarium nauczycielskim w Lubawie, gimnazjum w Grudziądzu (1895), ponownie w Gdańsku, w Victoriaschule (1896–1899, Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii), ponownie w Gimnazjum Miejskim (1899–1909). Następnie profesor gimnazjum w Sopocie (1909–1914), zastępca dyrektora tego gimnazjum (1914–1919) i dyrektor (1919–1922). Uczył przyrody, matematyki, fizyki i chemii. Od 1914 do końca 1918 był bibliotekarzem gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego. Pozostawił po sobie m.in. kilka opracowań na temat bursztynu i zbiory bursztynu ( Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, Zachodniopruskie Towarzystwo Botaniczno-Zoologiczne), szereg artykułów, m.in. o stosowaniu w państwie krzyżackim w Prusach przywożonych z pielgrzymek do Ziemi Świętej zębów rekinów jako medykamentu lub amuletu przeciwko gorączce, epilepsji, paraliżowi dziecięcemu i bolesnemu ząbkowaniu u niemowląt.
W 1904 mieszkał przy Jäschkentaler Weg 30 (ul. Jaśkowa Dolina), następnie w Sopocie. 11 IV 1895 zawarł w Gdańsku związek małżeński z Henriką Aliną (4 VI 1869 Gdańsk – po 1939), córką mieszkającego przy Langer Markt 38 (Długi Targ) kapitana statku Eugena Skorka i Hendriki z domu Hoffmann.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 504, nr 235/95 (akt ślubu), Urząd Stanu Cywilnego Sopot nr 347/22 (akt zgonu).
Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 123.
Schoemann Georg, Das städtische Gymnasium in Danzig von 1858 bis 1908, Danzig 1908, s. 46.
