BURNEWICZ JAN, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JAN BURNEWICZ''' (ur. 12 VI 1947 Zabrodzie, województwo podlaskie), ekonomista, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn rolników Czesława i Moniki. W latach 1961–1965 uczył się w liceum ogólnokształcącym w Suchowoli, w 1965–1970 studiował w Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, korzystał ze stypendium fundowanego Towarzystwa Ubezpieczeń „Warta”, magister ekonomii. W latach 1970–1972 doktorant w Studium Doktoranckim Gospodarki Morskiej na Wydziale Ekonomiki Transportu (WET) UG, od 1 XI 1972 starszy asystent w Instytucie Ekonomiki Transportu Lądowego WET UG.<br/><br/> | '''JAN BURNEWICZ''' (ur. 12 VI 1947 Zabrodzie, województwo podlaskie), ekonomista, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn rolników Czesława i Moniki. W latach 1961–1965 uczył się w liceum ogólnokształcącym w Suchowoli, w 1965–1970 studiował w Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, korzystał ze stypendium fundowanego Towarzystwa Ubezpieczeń „Warta”, magister ekonomii. W latach 1970–1972 doktorant w Studium Doktoranckim Gospodarki Morskiej na Wydziale Ekonomiki Transportu (WET) UG, od 1 XI 1972 starszy asystent w Instytucie Ekonomiki Transportu Lądowego WET UG.<br/><br/> | ||
| − | Od 1973 doktor na podstawie rozprawy ''Komplementarna i substytucyjna rola transportu rurociągowego w stosunku do transportu morskiego'', od 1 IX 1973 zatrudniony na etacie adiunkta. na przełomie 1974 i | + | Od 1973 doktor na podstawie rozprawy ''Komplementarna i substytucyjna rola transportu rurociągowego w stosunku do transportu morskiego'', od 1 IX 1973 zatrudniony na etacie adiunkta. na przełomie 1974 i 1975 przebywał na stypendium w Paryżu. Od 1983 doktor habilitowany nauk ekonomicznych w zakresie ekonomiki transportu na podstawie dorobku i rozprawy ''Wpływ cen transportu na wytwarzanie, dystrybucję i ceny towarów'', od 1 III 1984 do 30 IX 1991 zatrudniony na stanowisku docenta w Katedrze Ekonomiki Transportu UG. Od 1 X 1991 do 30 IX 1999 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego (uczelnianego) w Katedrze Badań Porównawczych Systemów Transportowych UG. Od 1994 profesor tytularny, od 1999 profesor zwyczajny. W 1991 odbył staż naukowy w Laboratoire d’Économie des Transports w Lyonie.<br/><br/> |
W latach 1981–1982 był zastępcą dyrektora do spraw dydaktycznych Instytutu Ekonomiki Transportu Lądowego UG, 1983–1984 zastępcą kierownika Zespołu Katedr Ekonomiki Transportu Lądowego, 1984–1991 prodziekanem do spraw nauczania Wydziału Ekonomiki Transportu UG, 1993–1996 prorektorem UG do spraw nauki, 1996–2002 (dwie kadencje) dziekanem Wydziału Ekonomicznego. Od 1991 kierował Katedrą Badań Porównawczych Systemów Transportowych UG, od 2002 był kierownikiem niestacjonarnych studiów z ekonomii na Wydziale Ekonomicznym, od 2008 do 2016 członkiem Senatu UG, od 2012 przewodniczącym Komisji Budżetu i Finansów Senatu UG. <br/><br/> | W latach 1981–1982 był zastępcą dyrektora do spraw dydaktycznych Instytutu Ekonomiki Transportu Lądowego UG, 1983–1984 zastępcą kierownika Zespołu Katedr Ekonomiki Transportu Lądowego, 1984–1991 prodziekanem do spraw nauczania Wydziału Ekonomiki Transportu UG, 1993–1996 prorektorem UG do spraw nauki, 1996–2002 (dwie kadencje) dziekanem Wydziału Ekonomicznego. Od 1991 kierował Katedrą Badań Porównawczych Systemów Transportowych UG, od 2002 był kierownikiem niestacjonarnych studiów z ekonomii na Wydziale Ekonomicznym, od 2008 do 2016 członkiem Senatu UG, od 2012 przewodniczącym Komisji Budżetu i Finansów Senatu UG. <br/><br/> | ||
Specjalista z zakresu systemów transportowych, procesów innowacyjnych, integracji europejskiej. Współautor dokumentów rządowych w zakresie polityki i strategii rozwoju transportu (''Polityka transportowa'', wersje z 1995, 2001, 2005, ''Sektorowy Program Operacyjny Transport na lata 2004–2006'', ''Strategia rozwoju transportu do 2020 roku''), zaangażowany w przygotowania wejścia Polski do Unii Europejskiej. Autor między innymi monografii ''Transport EWG'' (1991), ''Sektor samochodowy Unii Europejskiej'' (2005), ''Innovative Perspective of Transport and Logistics'' (2009). Współautor podręcznika akademickiego ''Ekonomia transportu'' (1989), rozdziału o transporcie w międzynarodowym podręczniku ''Analytical Transport Economics'' (2000), rozdziału w monografii ''Financing Motorways in Poland'' (2005), autor rozdziału w ''Questions clés pour le transport en Europe'' (2009), współautor ''Regulating Transport in Europe'' (2013). <br/><br/> | Specjalista z zakresu systemów transportowych, procesów innowacyjnych, integracji europejskiej. Współautor dokumentów rządowych w zakresie polityki i strategii rozwoju transportu (''Polityka transportowa'', wersje z 1995, 2001, 2005, ''Sektorowy Program Operacyjny Transport na lata 2004–2006'', ''Strategia rozwoju transportu do 2020 roku''), zaangażowany w przygotowania wejścia Polski do Unii Europejskiej. Autor między innymi monografii ''Transport EWG'' (1991), ''Sektor samochodowy Unii Europejskiej'' (2005), ''Innovative Perspective of Transport and Logistics'' (2009). Współautor podręcznika akademickiego ''Ekonomia transportu'' (1989), rozdziału o transporcie w międzynarodowym podręczniku ''Analytical Transport Economics'' (2000), rozdziału w monografii ''Financing Motorways in Poland'' (2005), autor rozdziału w ''Questions clés pour le transport en Europe'' (2009), współautor ''Regulating Transport in Europe'' (2013). <br/><br/> | ||
| − | Od 1991 członek World Conference on Transport Research Society, od 1994 Observatoire des Politiques et Stratégies de Transport, od 1998 [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. W latach 2004–2010 członek Komitetu Monitorującego Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. Współrealizator wielu projektów badawczych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1995), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), Medalem za Długoletnią | + | Od 1991 członek World Conference on Transport Research Society, od 1994 Observatoire des Politiques et Stratégies de Transport, od 1998 [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. W latach 2004–2010 członek Komitetu Monitorującego Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. Współrealizator wielu projektów badawczych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1995), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), Medalem za Długoletnią Służbę. W 2010 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]] w kategorii nauk humanistycznych za stworzenie szkoły ekonomicznych badań porównawczych i podstaw ekonomii innowacji oraz za wkład w tworzenie programów rozwoju polskiego systemu transportowego. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 07:05, 7 wrz 2022
JAN BURNEWICZ (ur. 12 VI 1947 Zabrodzie, województwo podlaskie), ekonomista, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn rolników Czesława i Moniki. W latach 1961–1965 uczył się w liceum ogólnokształcącym w Suchowoli, w 1965–1970 studiował w Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, korzystał ze stypendium fundowanego Towarzystwa Ubezpieczeń „Warta”, magister ekonomii. W latach 1970–1972 doktorant w Studium Doktoranckim Gospodarki Morskiej na Wydziale Ekonomiki Transportu (WET) UG, od 1 XI 1972 starszy asystent w Instytucie Ekonomiki Transportu Lądowego WET UG.
Od 1973 doktor na podstawie rozprawy Komplementarna i substytucyjna rola transportu rurociągowego w stosunku do transportu morskiego, od 1 IX 1973 zatrudniony na etacie adiunkta. na przełomie 1974 i 1975 przebywał na stypendium w Paryżu. Od 1983 doktor habilitowany nauk ekonomicznych w zakresie ekonomiki transportu na podstawie dorobku i rozprawy Wpływ cen transportu na wytwarzanie, dystrybucję i ceny towarów, od 1 III 1984 do 30 IX 1991 zatrudniony na stanowisku docenta w Katedrze Ekonomiki Transportu UG. Od 1 X 1991 do 30 IX 1999 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego (uczelnianego) w Katedrze Badań Porównawczych Systemów Transportowych UG. Od 1994 profesor tytularny, od 1999 profesor zwyczajny. W 1991 odbył staż naukowy w Laboratoire d’Économie des Transports w Lyonie.
W latach 1981–1982 był zastępcą dyrektora do spraw dydaktycznych Instytutu Ekonomiki Transportu Lądowego UG, 1983–1984 zastępcą kierownika Zespołu Katedr Ekonomiki Transportu Lądowego, 1984–1991 prodziekanem do spraw nauczania Wydziału Ekonomiki Transportu UG, 1993–1996 prorektorem UG do spraw nauki, 1996–2002 (dwie kadencje) dziekanem Wydziału Ekonomicznego. Od 1991 kierował Katedrą Badań Porównawczych Systemów Transportowych UG, od 2002 był kierownikiem niestacjonarnych studiów z ekonomii na Wydziale Ekonomicznym, od 2008 do 2016 członkiem Senatu UG, od 2012 przewodniczącym Komisji Budżetu i Finansów Senatu UG.
Specjalista z zakresu systemów transportowych, procesów innowacyjnych, integracji europejskiej. Współautor dokumentów rządowych w zakresie polityki i strategii rozwoju transportu (Polityka transportowa, wersje z 1995, 2001, 2005, Sektorowy Program Operacyjny Transport na lata 2004–2006, Strategia rozwoju transportu do 2020 roku), zaangażowany w przygotowania wejścia Polski do Unii Europejskiej. Autor między innymi monografii Transport EWG (1991), Sektor samochodowy Unii Europejskiej (2005), Innovative Perspective of Transport and Logistics (2009). Współautor podręcznika akademickiego Ekonomia transportu (1989), rozdziału o transporcie w międzynarodowym podręczniku Analytical Transport Economics (2000), rozdziału w monografii Financing Motorways in Poland (2005), autor rozdziału w Questions clés pour le transport en Europe (2009), współautor Regulating Transport in Europe (2013).
Od 1991 członek World Conference on Transport Research Society, od 1994 Observatoire des Politiques et Stratégies de Transport, od 1998 Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. W latach 2004–2010 członek Komitetu Monitorującego Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. Współrealizator wielu projektów badawczych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1995), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), Medalem za Długoletnią Służbę. W 2010 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk humanistycznych za stworzenie szkoły ekonomicznych badań porównawczych i podstaw ekonomii innowacji oraz za wkład w tworzenie programów rozwoju polskiego systemu transportowego.
