WOJTASZEWSKI LEON, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Leon_Wojtaszewski.jpg |thumb| Leon Wojtaszewski]] | [[File: Leon_Wojtaszewski.jpg |thumb| Leon Wojtaszewski]] | ||
| − | [[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Leon Wojtaszewski siedzi w | + | [[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Leon Wojtaszewski siedzi w pierwszym rzędzie, trzeci z prawej]] |
'''LEON WOJTASZEWSKI''' (14 II 1896 Czapiewice koło Chojnic – 10 IX 1941 KL Auschwitz), nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku. Syn nauczyciela Ignacego i Antoniny z domu Widomskiej. Uczęszczał do kierowanej przez ojca szkoły powszechnej w Czapiewicach, w latach 1907–1913 uczył się w progimnazjum w Pelplinie (Collegium Marianum), maturę uzyskał w 1916 w gimnazjum w Chojnicach. W latach 1918–1920 studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, następnie w Poznaniu. Podczas studiów, z Franciszkiem Böhmem, 13 III 1920 założył pierwszą w Poznaniu Polską Korporację Akademicką „Magna Polonia”. W 1922 otrzymał dyplom nauczyciela szkół średnich w zakresie nauki języka angielskiego i pobocznie języka niemieckiego. <br/><br/> | '''LEON WOJTASZEWSKI''' (14 II 1896 Czapiewice koło Chojnic – 10 IX 1941 KL Auschwitz), nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku. Syn nauczyciela Ignacego i Antoniny z domu Widomskiej. Uczęszczał do kierowanej przez ojca szkoły powszechnej w Czapiewicach, w latach 1907–1913 uczył się w progimnazjum w Pelplinie (Collegium Marianum), maturę uzyskał w 1916 w gimnazjum w Chojnicach. W latach 1918–1920 studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, następnie w Poznaniu. Podczas studiów, z Franciszkiem Böhmem, 13 III 1920 założył pierwszą w Poznaniu Polską Korporację Akademicką „Magna Polonia”. W 1922 otrzymał dyplom nauczyciela szkół średnich w zakresie nauki języka angielskiego i pobocznie języka niemieckiego. <br/><br/> | ||
| − | Podjął pracę nauczyciela w progimnazjum w Lubawie. Urlopowany, od 1 VIII 1924 w Gdańsku, nauczyciel języka angielskiego i języka niemieckiego w Gimnazjum Polskim, od 1934 tylko języka angielskiego. Przebywał na kursach językowych w Anglii. Od 1926 opiekował się szkolną biblioteką, w 1928–1930 uczniowskim Klubem Sportowym „Bałtyk”, prowadził zespół zuchów. W 1929, wspólnie z [[FRANKOWSKA JADWIGA | Jadwigą Frankowską]], przetłumaczył na język angielski broszurę ''Polska i Gdańsk'' [[URBANEK MICHAŁ WŁADYSŁAW | Michała Urbanka]], zaprezentowaną (w nakładzie 2.000 egzemplarzy) przez polskich harcerzy z Gdańska na międzynarodowym zlocie skautów w Arrowe Park w Wielkiej Brytanii. W 1932 był redaktorem naczelnym jednodniówki wydanej z okazji 10-lecia Sodalicji Mariańskiej. Mieszkał w Gdańsku-[[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] przy Marienstraße 26 (ul. Wajdeloty).<br/><br/> | + | Podjął pracę nauczyciela w progimnazjum w Lubawie. Urlopowany, od 1 VIII 1924 w Gdańsku, nauczyciel języka angielskiego i języka niemieckiego w Gimnazjum Polskim, od 1934 tylko języka angielskiego. Przebywał na kursach językowych w Anglii. Od 1926 opiekował się szkolną biblioteką, w 1928–1930 uczniowskim Klubem Sportowym „Bałtyk”, prowadził zespół zuchów. W 1929, wspólnie z [[FRANKOWSKA JADWIGA, nauczycielka w Gimnazjum Polskim | Jadwigą Frankowską]], przetłumaczył na język angielski broszurę ''Polska i Gdańsk'' [[URBANEK MICHAŁ WŁADYSŁAW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim | Michała Urbanka]], zaprezentowaną (w nakładzie 2.000 egzemplarzy) przez polskich harcerzy z Gdańska na międzynarodowym zlocie skautów w Arrowe Park w Wielkiej Brytanii. W 1932 był redaktorem naczelnym jednodniówki wydanej z okazji 10-lecia Sodalicji Mariańskiej. Mieszkał w Gdańsku-[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]] przy Marienstraße 26 (ul. Wajdeloty).<br/><br/> |
30 VIII 1939 wyjechał do Gdyni, we wrześniu przez Inowrocław i Toruń przedostał się do Białej Podlaskiej. 30 V 1941 aresztowany w tym mieście, przewieziony został do [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], a po dwóch miesiącach do obozu w Auschwitz, gdzie zginął | 30 VIII 1939 wyjechał do Gdyni, we wrześniu przez Inowrocław i Toruń przedostał się do Białej Podlaskiej. 30 V 1941 aresztowany w tym mieście, przewieziony został do [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], a po dwóch miesiącach do obozu w Auschwitz, gdzie zginął | ||
zagazowany spalinami w specjalnie w tym celu przystosowanym samochodzie ciężarowym.<br/><br/> | zagazowany spalinami w specjalnie w tym celu przystosowanym samochodzie ciężarowym.<br/><br/> | ||
| − | Żonaty był z Elżbietą Wika-Czarnowską (25 X 1913 Brodnica – 27 IV 1943), córką [[WIKA-CZARNOWSKA BOGUMIŁA | Bogumiły]] i [[WIKA-CZARNOWSKI ANASTAZY | Anastazego Wika-Czarnowskich]], absolwentką Gimnazjum Polskiego, aresztowaną w Gdańsku we wrześniu 1939 i skierowaną do KL Ravensbrück, gdzie pracowała w kancelarii obozowej i zmarła na tyfus. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Żonaty był z Elżbietą Bertą Wika-Czarnowską (25 X 1913 Brodnica nad Drwęcą – 27 IV 1943), córką [[WIKA-CZARNOWSKA BOGUMIŁA, działaczka gdańskiej Polonii | Bogumiły]] i [[WIKA-CZARNOWSKI ANASTAZY, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Anastazego Wika-Czarnowskich]], absolwentką Gimnazjum Polskiego, aresztowaną w Gdańsku we wrześniu 1939 i skierowaną do KL Ravensbrück, gdzie pracowała w kancelarii obozowej i zmarła na tyfus. <br/><br/> |
| + | Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej [[POMNIK NAUCZYCIELI POLSKICH II WMG |polskich nauczycieli zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej]] z Wolnego Miasta Gdańska przy ul. Wałowej 21 oraz na tablicy na Domu Harcerza (zob. [[DWÓR MIEJSKI | Dwór Miejski]]), odsłoniętej 10 X 1981 i upamiętniającej gdańskich harcerzy poległych i pomordowanych podczas II wojny światowej. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| Linia 14: | Linia 15: | ||
Janik Bernard, ''Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku'', w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', Gdańsk 1976, s. 205-206. <br/> | Janik Bernard, ''Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku'', w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', Gdańsk 1976, s. 205-206. <br/> | ||
Kwiatkowska Władysława, ''...ceniąc ciche bohaterstwo'', „Pomerania”, maj 1988, s. 16.<br/> | Kwiatkowska Władysława, ''...ceniąc ciche bohaterstwo'', „Pomerania”, maj 1988, s. 16.<br/> | ||
| − | Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', | + | Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', Wrocław 1989, s. 319. <br/> |
Szews Jerzy, ''Wojtaszewski Leon'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement III, Gdańsk 2012, s. 248. | Szews Jerzy, ''Wojtaszewski Leon'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement III, Gdańsk 2012, s. 248. | ||
Aktualna wersja na dzień 23:11, 4 lip 2024
LEON WOJTASZEWSKI (14 II 1896 Czapiewice koło Chojnic – 10 IX 1941 KL Auschwitz), nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Syn nauczyciela Ignacego i Antoniny z domu Widomskiej. Uczęszczał do kierowanej przez ojca szkoły powszechnej w Czapiewicach, w latach 1907–1913 uczył się w progimnazjum w Pelplinie (Collegium Marianum), maturę uzyskał w 1916 w gimnazjum w Chojnicach. W latach 1918–1920 studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, następnie w Poznaniu. Podczas studiów, z Franciszkiem Böhmem, 13 III 1920 założył pierwszą w Poznaniu Polską Korporację Akademicką „Magna Polonia”. W 1922 otrzymał dyplom nauczyciela szkół średnich w zakresie nauki języka angielskiego i pobocznie języka niemieckiego.
Podjął pracę nauczyciela w progimnazjum w Lubawie. Urlopowany, od 1 VIII 1924 w Gdańsku, nauczyciel języka angielskiego i języka niemieckiego w Gimnazjum Polskim, od 1934 tylko języka angielskiego. Przebywał na kursach językowych w Anglii. Od 1926 opiekował się szkolną biblioteką, w 1928–1930 uczniowskim Klubem Sportowym „Bałtyk”, prowadził zespół zuchów. W 1929, wspólnie z Jadwigą Frankowską, przetłumaczył na język angielski broszurę Polska i Gdańsk Michała Urbanka, zaprezentowaną (w nakładzie 2.000 egzemplarzy) przez polskich harcerzy z Gdańska na międzynarodowym zlocie skautów w Arrowe Park w Wielkiej Brytanii. W 1932 był redaktorem naczelnym jednodniówki wydanej z okazji 10-lecia Sodalicji Mariańskiej. Mieszkał w Gdańsku-Wrzeszczu przy Marienstraße 26 (ul. Wajdeloty).
30 VIII 1939 wyjechał do Gdyni, we wrześniu przez Inowrocław i Toruń przedostał się do Białej Podlaskiej. 30 V 1941 aresztowany w tym mieście, przewieziony został do obozu Stutthof, a po dwóch miesiącach do obozu w Auschwitz, gdzie zginął
zagazowany spalinami w specjalnie w tym celu przystosowanym samochodzie ciężarowym.
Żonaty był z Elżbietą Bertą Wika-Czarnowską (25 X 1913 Brodnica nad Drwęcą – 27 IV 1943), córką Bogumiły i Anastazego Wika-Czarnowskich, absolwentką Gimnazjum Polskiego, aresztowaną w Gdańsku we wrześniu 1939 i skierowaną do KL Ravensbrück, gdzie pracowała w kancelarii obozowej i zmarła na tyfus.
Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej polskich nauczycieli zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej z Wolnego Miasta Gdańska przy ul. Wałowej 21 oraz na tablicy na Domu Harcerza (zob. Dwór Miejski), odsłoniętej 10 X 1981 i upamiętniającej gdańskich harcerzy poległych i pomordowanych podczas II wojny światowej.
Bibliografia:
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 205-206.
Kwiatkowska Władysława, ...ceniąc ciche bohaterstwo, „Pomerania”, maj 1988, s. 16.
Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Wrocław 1989, s. 319.
Szews Jerzy, Wojtaszewski Leon, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement III, Gdańsk 2012, s. 248.
