BRUNÓW
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File: Brunshof.jpg |thumb| Brunshof (Brunów, powyżej Nowych Szkotów – Neuschotland) na planie Gdańska i okolic z 1807 (fragment)]] | ||
[[File:Brunów.JPG|thumb|Widok na Brunshofer Weg (ul. Waryńskiego) od strony torów kolejowych]] | [[File:Brunów.JPG|thumb|Widok na Brunshofer Weg (ul. Waryńskiego) od strony torów kolejowych]] | ||
[[File:Brunów2.JPG|thumb|Kamienica przy Brunshofer Weg (obecnie tzw. podkowa przy ul. Waryńskiego)]] | [[File:Brunów2.JPG|thumb|Kamienica przy Brunshofer Weg (obecnie tzw. podkowa przy ul. Waryńskiego)]] | ||
'''BRUNÓW''' (Brunshof), prywatny majątek między [[NOWE SZKOTY | Nowymi Szkotami]] a [[KUŹNICZKI | Kuźniczkami]], obecnie rejon ul. Waryńskiego w [[WRZESZCZ | Dolnym Wrzeszczu]]. Posiadłość powstała w 1. połowie XVII wieku (przed 1640), biorąc nazwę od założyciela i pierwszego właściciela Adrianna Brunna. W rękach rodziny Brunnów majątek pozostawał co najmniej do końca XVIII wieku, kiedy to w 1772 Johann Michael Brunn przejął w dzierżawę niedalekie [[MŁYNISKA | Młyniska]], gdzie wybudował dodatkowy folwark, przenosząc nań nazwę Brunshof.<br/><br/> | '''BRUNÓW''' (Brunshof), prywatny majątek między [[NOWE SZKOTY | Nowymi Szkotami]] a [[KUŹNICZKI | Kuźniczkami]], obecnie rejon ul. Waryńskiego w [[WRZESZCZ | Dolnym Wrzeszczu]]. Posiadłość powstała w 1. połowie XVII wieku (przed 1640), biorąc nazwę od założyciela i pierwszego właściciela Adrianna Brunna. W rękach rodziny Brunnów majątek pozostawał co najmniej do końca XVIII wieku, kiedy to w 1772 Johann Michael Brunn przejął w dzierżawę niedalekie [[MŁYNISKA | Młyniska]], gdzie wybudował dodatkowy folwark, przenosząc nań nazwę Brunshof.<br/><br/> | ||
| − | Przy majątku istniał sztuczny staw zasilany potokiem [[STRZYŻA | Strzyża]] oraz urządzenia przemysłowe (w początku XIX wieku browar, gorzelnia i fabryka drożdży). W 1820 liczył jedenastu mieszkańców, w 1871 – 35. W połowie XIX wieku, jako letnia rezydencja z ogrodem w stylu angielskim, należał do [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM | Friedricha W. Frantziusa]]. Najpóźniej w połowie lat 50. XIX wieku posiadłość przejął radca handlowy Richard Höhne. W połowie kolejnej dekady wdowa po nim sprzedała posiadłość oficerowi z gdańskiego garnizonu, majorowi von Bähr, | + | Przy majątku istniał sztuczny staw zasilany potokiem [[STRZYŻA | Strzyża]] oraz urządzenia przemysłowe (w początku XIX wieku browar, gorzelnia i fabryka drożdży). W 1820 liczył jedenastu mieszkańców, w 1871 – 35. W 1 połowie XIX wieku (do sprzedaży w 1848), jako letnia rezydencja z ogrodem w stylu angielskim, należał do [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny | Friedricha W. Frantziusa]]. Najpóźniej w połowie lat 50. XIX wieku posiadłość przejął radca handlowy Richard Höhne. W połowie kolejnej dekady wdowa po nim sprzedała posiadłość oficerowi z gdańskiego garnizonu, majorowi von Bähr, którego spadkobiercy byli jej właścicielem jeszcze w 1888. Po wybudowaniu w 1871 (przy zachodniej granicy) linii kolejowej, teren poddano stopniowej zabudowie, po wykupieniu przez miasto Gdańsk posiadłość rozparcelowano, w 1897 było tu już 45 zabudowanych i zasiedlonych działek. M.in. w końcowej części wschodniej od 1892/1893 działki nabywał i prowadził ogrodnictwo Paul Albert Lenz (syn ogrodnika [[LENZ AUGUST, ogrodnik | Augusta Lenza]]). Śladem po dawnym majątku była notowana od 1864 nazwa Brunshofer Weg (w latach 1945–1953 ul. Hermana Liebermana, obecnie ul. Waryńskiego).<br/><br/> |
W 2014 w czasie prac przy ul. ks. Zator-Przytockiego we Wrzeszczu odnaleziono kamień graniczny dawnych majątków [[NOWE SZKOTY | Nowe Szkoty]] i Brunów, przechowywany na placu przy należącej do Wydziału Rzeźby [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] [[MAŁA ZBROJOWNIA | Małej Zbrojowni]]. {{author: JDan}} {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | W 2014 w czasie prac przy ul. ks. Zator-Przytockiego we Wrzeszczu odnaleziono kamień graniczny dawnych majątków [[NOWE SZKOTY | Nowe Szkoty]] i Brunów, przechowywany na placu przy należącej do Wydziału Rzeźby [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] [[MAŁA ZBROJOWNIA | Małej Zbrojowni]]. {{author: JDan}} {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:42, 14 cze 2024
BRUNÓW (Brunshof), prywatny majątek między Nowymi Szkotami a Kuźniczkami, obecnie rejon ul. Waryńskiego w Dolnym Wrzeszczu. Posiadłość powstała w 1. połowie XVII wieku (przed 1640), biorąc nazwę od założyciela i pierwszego właściciela Adrianna Brunna. W rękach rodziny Brunnów majątek pozostawał co najmniej do końca XVIII wieku, kiedy to w 1772 Johann Michael Brunn przejął w dzierżawę niedalekie Młyniska, gdzie wybudował dodatkowy folwark, przenosząc nań nazwę Brunshof.
Przy majątku istniał sztuczny staw zasilany potokiem Strzyża oraz urządzenia przemysłowe (w początku XIX wieku browar, gorzelnia i fabryka drożdży). W 1820 liczył jedenastu mieszkańców, w 1871 – 35. W 1 połowie XIX wieku (do sprzedaży w 1848), jako letnia rezydencja z ogrodem w stylu angielskim, należał do Friedricha W. Frantziusa. Najpóźniej w połowie lat 50. XIX wieku posiadłość przejął radca handlowy Richard Höhne. W połowie kolejnej dekady wdowa po nim sprzedała posiadłość oficerowi z gdańskiego garnizonu, majorowi von Bähr, którego spadkobiercy byli jej właścicielem jeszcze w 1888. Po wybudowaniu w 1871 (przy zachodniej granicy) linii kolejowej, teren poddano stopniowej zabudowie, po wykupieniu przez miasto Gdańsk posiadłość rozparcelowano, w 1897 było tu już 45 zabudowanych i zasiedlonych działek. M.in. w końcowej części wschodniej od 1892/1893 działki nabywał i prowadził ogrodnictwo Paul Albert Lenz (syn ogrodnika Augusta Lenza). Śladem po dawnym majątku była notowana od 1864 nazwa Brunshofer Weg (w latach 1945–1953 ul. Hermana Liebermana, obecnie ul. Waryńskiego).
W 2014 w czasie prac przy ul. ks. Zator-Przytockiego we Wrzeszczu odnaleziono kamień graniczny dawnych majątków Nowe Szkoty i Brunów, przechowywany na placu przy należącej do Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych Małej Zbrojowni.
