REEK WALTER ARTHUR, działacz związkowy, senator
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę REEK WALTER ARTHUR na REEK WALTER ARTHUR, działacz związkowy, senator) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''WALTER ARTHUR REEK''' (26 I 1878 Gdańsk – 19 V 1933 Gdańsk), działacz związkowy, [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | senator II Wolnego Miasta Gdańska]]. W latach 1884–1891 uczył się w [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkole św. Katarzyny]], 1891–1895 kształcił się w zawodzie | + | '''WALTER ARTHUR REEK''' (26 I 1878 Gdańsk – 19 V 1933 Gdańsk), działacz związkowy, [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | senator II Wolnego Miasta Gdańska]]. Syn podmajstrzego ciesielskiego. W latach 1884–1891 uczył się w [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkole św. Katarzyny]], 1891–1895 kształcił się w zawodzie cieśli. Odbywając tradycyjną, rzemieślniczą praktykę wędrowną, w latach 1895-1900 podejmował prace w Austrii, Niemczech i Szwajcarii. W latach 1900-1902 odbył służbę wojskową.<br/><br/> |
| − | Od 1902 przewodniczący, a od 1906 sekretarz Centralnego Związku Cieśli w Gdańsku. W styczniu 1919 wybrany do Zgromadzenia Narodowego w Niemczech. W | + | Od 1902 przewodniczący, a od 1906 sekretarz Centralnego Związku Cieśli w Gdańsku. Od 1908 brał udział w kursach szkoleniowych Generalnej Komisji Niemieckich Związków Zawodowych (Generalkommission der Gewerkschaften Deutschlands). Po krótkim udziale w I wojnie światowej, od 1916 aktywny w różnych komisjach gdańskiego Urzędu Wyżywienia (Kriegsernährungsamt Danzig). W 1917 przewodniczący komisji prasowej gazety „Volkswacht“. W 1918 założył Wolną Gdańską Spółdzielnię Budowlaną (Freie Baugenossenschaft Danzig). W maju 1918 objął funkcję doradcy w związkowej poradni dla robotników (Arbeitersekretariat). W 1919 został sekretarzem Generalnej Konfederacji Związków Zawodowych Miasta Gdańska (Allgemeiner Gewerkschaftsbund der Stadt Danzig). W styczniu 1919 wybrany do Zgromadzenia Narodowego w Niemczech. W 1919 członek gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. W [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I i II kadencji (1920–1923 i 1924–1927) reprezentował socjaldemokrację (SPD). Wchodził w skład Senatu II WMG (1920-1927). W okresie 1925–1933 burmistrz w Nowym Dworze.<br/><br/> |
| − | Zmarł w areszcie w Gdańsku w niejasnych okolicznościach (udar mózgu?, zamordowany?); uważany za ofiarę hitlerowskich prześladowań. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Zmarł w areszcie w Gdańsku w niejasnych okolicznościach (udar mózgu w wyniku pobicia 12 V 1933?, zamordowany 19 V 1933?); uważany za ofiarę hitlerowskich prześladowań. Jego nazwisko widnieje na tablicy poświęconej „96 zamordowanym przez narodowych socjalistów deputowanym Reichstagu“, umieszczonej w pobliżu jego budynku w Berlinie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 19:37, 17 paź 2022
WALTER ARTHUR REEK (26 I 1878 Gdańsk – 19 V 1933 Gdańsk), działacz związkowy, senator II Wolnego Miasta Gdańska. Syn podmajstrzego ciesielskiego. W latach 1884–1891 uczył się w szkole św. Katarzyny, 1891–1895 kształcił się w zawodzie cieśli. Odbywając tradycyjną, rzemieślniczą praktykę wędrowną, w latach 1895-1900 podejmował prace w Austrii, Niemczech i Szwajcarii. W latach 1900-1902 odbył służbę wojskową.
Od 1902 przewodniczący, a od 1906 sekretarz Centralnego Związku Cieśli w Gdańsku. Od 1908 brał udział w kursach szkoleniowych Generalnej Komisji Niemieckich Związków Zawodowych (Generalkommission der Gewerkschaften Deutschlands). Po krótkim udziale w I wojnie światowej, od 1916 aktywny w różnych komisjach gdańskiego Urzędu Wyżywienia (Kriegsernährungsamt Danzig). W 1917 przewodniczący komisji prasowej gazety „Volkswacht“. W 1918 założył Wolną Gdańską Spółdzielnię Budowlaną (Freie Baugenossenschaft Danzig). W maju 1918 objął funkcję doradcy w związkowej poradni dla robotników (Arbeitersekretariat). W 1919 został sekretarzem Generalnej Konfederacji Związków Zawodowych Miasta Gdańska (Allgemeiner Gewerkschaftsbund der Stadt Danzig). W styczniu 1919 wybrany do Zgromadzenia Narodowego w Niemczech. W 1919 członek gdańskiej Rady Miejskiej. W Volkstagu I i II kadencji (1920–1923 i 1924–1927) reprezentował socjaldemokrację (SPD). Wchodził w skład Senatu II WMG (1920-1927). W okresie 1925–1933 burmistrz w Nowym Dworze.
Zmarł w areszcie w Gdańsku w niejasnych okolicznościach (udar mózgu w wyniku pobicia 12 V 1933?, zamordowany 19 V 1933?); uważany za ofiarę hitlerowskich prześladowań. Jego nazwisko widnieje na tablicy poświęconej „96 zamordowanym przez narodowych socjalistów deputowanym Reichstagu“, umieszczonej w pobliżu jego budynku w Berlinie.
