GÖTZ GOTTFRIED, lekarz, radny
| (Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | [[File:Gottfried_Gotz.jpg|thumb|Z lewej kamienica przy Langgasse 394 (ul. Długa 29), w latach 1809–1844 należąca do Gottfrieda Götza, fot. [[FLOTTWELL EDUARD, fotograf | Eduard Flottwell]], 1859]] | |
| + | |||
| + | '''GOTTFRIED GÖTZ''' (chrzest 8 X 1774 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościele św. Barbary]], Gdańsk – 18 V 1844 Gdańsk), lekarz. Syn Friedricha Christiana (chrzest 25 IX 1731 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]] – 16 V 1796 Gdańsk), w czerwcu 1745 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studenta teologii w Getyndze (1651), Lipsku i Magdeburgu (1654), kaznodziei w kościele [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | szpitala Wszystkich Bożych Aniołów]], | ||
| + | od 1761 drugiego pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]] i poślubionej 29 VI 1762 w tym kościele Susanny Dorothei (26 V 1746 – 25 VIII 1823), córki Jacoba Friedricha Wittwerka. Brat Christiny Elizabethy (16 X 1777 – 7 VIII 1842 Koźliny), żony [[DESCHNER FRIEDRICH, pastor | Friedricha Deschnera]], rektora [[SZKOŁA ŚW. BARBARY | szkoły św. Barbary]], później pastora w Koźlinach.<br/><br/> | ||
| + | Zapisany 2 IX 1788 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego (zachował się jego rękopiśmienny sztambuch), następnie odbył uniwersyteckie studia medyczne. Od około 1800 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny, od 9 IV 1801 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. W latach 1814–1817 przewodniczący gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], w 1821 współzałożyciel i pierwszy prezes Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędnościowa), następnie do 1844 jej udziałowiec. Zaangażowany był w zwalczanie epidemii cholery w Gdańsku w latach 1831 i 1837 ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]).<br/><br/> | ||
| + | Początkowo mieszkał i miał gabinet w kamienicy otrzymanej od teścia przy Grosse Krämergasse 651 (ul. Kramarska 10). Następnie był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 481 (Długi Targ 25), którą sprzedał w 1810, po nabyciu wcześniej innej, przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) (z domem tylnym przy Hundegasse 335 (ul. Ogarna 111)), gdzie mieszkał do śmierci. Właściciel posiadłości w podgdańskich [[MŁYNISKA| Młyniskach]]. <br/><br/> | ||
| + | Od ślubu 9 XII 1802 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] żonaty był z Johanną Justiną (1777 – 28 I 1837 Gdańsk), córką kupca [[FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator | Theodosiusa Christiana Frantziusa]]. Syn [[GÖTZ EMIL FRIEDRICH I, lekarz, honorowy obywatel Gdańska | Emil Friedrich]] był lekarzem, córki powychodziły za mąż: Maria (7 XI 1803 Gdańsk – pochowana 2 IX 1848 Gdańsk) w 1834 za kupca [[STEFFENS CARL WILHELM GUSTAV, kupiec, radca | Carla Wilhelma Gustava Steffensa]], Johanna Euphrosina Louisa (chrzest 8 III 1805 Gdańsk – pochowana 19 VI 1886 Gdańsk) 2 VIII 1826 za Carla Roberta von Frantziusa (1800–1874).<br/><br/> | ||
| + | Kamienicę przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) w 1845 nabyła od jego spadkobierców spółka handlowa Schubert & Meyer.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 332, 370.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 207. | ||
Aktualna wersja na dzień 21:03, 4 lis 2024
GOTTFRIED GÖTZ (chrzest 8 X 1774 w kościele św. Barbary, Gdańsk – 18 V 1844 Gdańsk), lekarz. Syn Friedricha Christiana (chrzest 25 IX 1731 w kościele św. Jana – 16 V 1796 Gdańsk), w czerwcu 1745 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, studenta teologii w Getyndze (1651), Lipsku i Magdeburgu (1654), kaznodziei w kościele szpitala Wszystkich Bożych Aniołów,
od 1761 drugiego pastora kościoła św. Barbary i poślubionej 29 VI 1762 w tym kościele Susanny Dorothei (26 V 1746 – 25 VIII 1823), córki Jacoba Friedricha Wittwerka. Brat Christiny Elizabethy (16 X 1777 – 7 VIII 1842 Koźliny), żony Friedricha Deschnera, rektora szkoły św. Barbary, później pastora w Koźlinach.
Zapisany 2 IX 1788 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego (zachował się jego rękopiśmienny sztambuch), następnie odbył uniwersyteckie studia medyczne. Od około 1800 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny, od 9 IV 1801 członek Towarzystwa Przyrodniczego. W latach 1814–1817 przewodniczący gdańskiej Rady Miejskiej, w 1821 współzałożyciel i pierwszy prezes Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędnościowa), następnie do 1844 jej udziałowiec. Zaangażowany był w zwalczanie epidemii cholery w Gdańsku w latach 1831 i 1837 ( epidemie 1801–1945).
Początkowo mieszkał i miał gabinet w kamienicy otrzymanej od teścia przy Grosse Krämergasse 651 (ul. Kramarska 10). Następnie był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 481 (Długi Targ 25), którą sprzedał w 1810, po nabyciu wcześniej innej, przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) (z domem tylnym przy Hundegasse 335 (ul. Ogarna 111)), gdzie mieszkał do śmierci. Właściciel posiadłości w podgdańskich Młyniskach.
Od ślubu 9 XII 1802 w kościele Najświętszej Marii Panny żonaty był z Johanną Justiną (1777 – 28 I 1837 Gdańsk), córką kupca Theodosiusa Christiana Frantziusa. Syn Emil Friedrich był lekarzem, córki powychodziły za mąż: Maria (7 XI 1803 Gdańsk – pochowana 2 IX 1848 Gdańsk) w 1834 za kupca Carla Wilhelma Gustava Steffensa, Johanna Euphrosina Louisa (chrzest 8 III 1805 Gdańsk – pochowana 19 VI 1886 Gdańsk) 2 VIII 1826 za Carla Roberta von Frantziusa (1800–1874).
Kamienicę przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) w 1845 nabyła od jego spadkobierców spółka handlowa Schubert & Meyer.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 332, 370.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 207.
