ZIELIŃSKI BERNARD, proboszcz kościoła św. Antoniego
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Zieliński_Bernard.jpg |thumb| Ks. Bernard Zieliński, 2012]] | [[File: Zieliński_Bernard.jpg |thumb| Ks. Bernard Zieliński, 2012]] | ||
| − | '''BERNARD ZIELIŃSKI''' (30 III 1940 Brusy – 29 I 2021 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (Brzeźno) | kościoła św. Antoniego]] w Gdańsku-[[BRZEŹNO | Brzeźnie]]. Syn Mariana i Stanisławy z domu Stryjewskiej. Podczas II wojny światowej, w okresie pobytu ojca w niemieckiej niewoli, mieszkał z matką i bratem u stryjecznego dziadka, ks. kanonika Bernarda Grüninga, proboszcza parafii w Brusach. Od 1945 mieszkał z rodziną w Sopocie, gdzie od 1947 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 1, od 1954 do II Liceum Ogólnokształcącego. Po zdaniu egzaminu dojrzałości 24 VIII 1958 wstąpił do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku-[[OLIWA | Oliwie]].<br/><br/> | + | [[File: Bernard_Zieliński,_2019.jpg |thumb| Ks. Bernard Zieliński, z lewej ks. Andrzej Żebrowski, 2019]] |
| − | Święcenia diakonatu przyjął 17 XII 1960, święcenia kapłańskie otrzymał 21 VI 1964 z rąk [[NOWICKI EDMUND | bp. Edmunda Nowickiego]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Po święceniach od 1 VIII 1964 do 30 VII 1968 wikary w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | kościele Najświętszego Serca Jezusowego]] w Gdańsku-[[WRZESZCZ | Wrzeszczu]]. Od 1 VIII 1968 do 31 XII 1969 kapelan bp. Edmunda Nowickiego.<br/><br/> | + | '''BERNARD ZIELIŃSKI''' (30 III 1940 Brusy – 29 I 2021 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (Brzeźno) | kościoła św. Antoniego]] w Gdańsku-[[BRZEŹNO |Brzeźnie]]. Syn Mariana i Stanisławy z domu Stryjewskiej. Podczas II wojny światowej, w okresie pobytu ojca w niemieckiej niewoli, mieszkał z matką i bratem u stryjecznego dziadka, ks. kanonika Bernarda Grüninga, proboszcza parafii w Brusach. Od 1945 mieszkał z rodziną w Sopocie, gdzie od 1947 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 1, od 1954 do II Liceum Ogólnokształcącego. Po zdaniu egzaminu dojrzałości 24 VIII 1958 wstąpił do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku-[[OLIWA | Oliwie]].<br/><br/> |
| + | Święcenia diakonatu przyjął 17 XII 1960, święcenia kapłańskie otrzymał 21 VI 1964 z rąk [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | bp. Edmunda Nowickiego]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Po święceniach od 1 VIII 1964 do 30 VII 1968 wikary w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | kościele Najświętszego Serca Jezusowego]] w Gdańsku-[[WRZESZCZ | Wrzeszczu]]. Od 1 VIII 1968 do 31 XII 1969 kapelan bp. Edmunda Nowickiego.<br/><br/> | ||
Od 1 I 1970 studiował stacjonarnie prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, studia ukończył 30 VI 1973. Od 1 VII 1973 do 31 VIII 1982 diecezjalny duszpasterz akademicki przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Od 15 VIII 1973 do 2 I 1978 wikariusz kościoła Św. Mikołaja w Łęgowie, skierowany został do pracy duszpasterskiej w kościele Św. Wawrzyńca w Różynach. Od 3 I 1978 do 14 II 1981 wikariusz, od 15 II 1981 do 31 VIII 1982 pomocnik duszpasterski w parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Od 1 IX 1982 do 31 VIII 1985 wikariusz w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO | kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego]] w Gdańsku-[[PRZYMORZE | Przymorzu]].<br/><br/> | Od 1 I 1970 studiował stacjonarnie prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, studia ukończył 30 VI 1973. Od 1 VII 1973 do 31 VIII 1982 diecezjalny duszpasterz akademicki przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Od 15 VIII 1973 do 2 I 1978 wikariusz kościoła Św. Mikołaja w Łęgowie, skierowany został do pracy duszpasterskiej w kościele Św. Wawrzyńca w Różynach. Od 3 I 1978 do 14 II 1981 wikariusz, od 15 II 1981 do 31 VIII 1982 pomocnik duszpasterski w parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Od 1 IX 1982 do 31 VIII 1985 wikariusz w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO | kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego]] w Gdańsku-[[PRZYMORZE | Przymorzu]].<br/><br/> | ||
Od 1 IX 1985 do 13 IV 2015 proboszcz kościoła Św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku-Brzeźnie. Jako proboszcz-senior mieszkał przy plebanii. Twórca (1982), pierwszy kierownik (do 2006) i wielokrotny przewodnik Gdańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, od 1 I 2000 do 23 II 2006 archidiecezjalny duszpasterz pieszych pielgrzymek na Jasną Górę. Od 7 II 1983 do 17 X 2016 | Od 1 IX 1985 do 13 IV 2015 proboszcz kościoła Św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku-Brzeźnie. Jako proboszcz-senior mieszkał przy plebanii. Twórca (1982), pierwszy kierownik (do 2006) i wielokrotny przewodnik Gdańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, od 1 I 2000 do 23 II 2006 archidiecezjalny duszpasterz pieszych pielgrzymek na Jasną Górę. Od 7 II 1983 do 17 X 2016 | ||
pełnił funkcję obrońcy węzła małżeńskiego w gdańskim Biskupim Sądzie Duchownym. Od 17 IX 1992 kanonik honorowy Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej. Od 28 XII 1995 do 1 II 2001 członek Rady Kapłańskiej. Od 13 X 1997 diecezjalny duszpasterz pracowników wodociągów i kanalizacji w dekanatach Gdańsk, Sopot, Pruszcz Gdański, Wyżyny Gdańskie i Żuławy Steblewskie. Od 1 XII 2000 do 1 XII 2005 dekanalny wizytator katechetyczny Dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz. Od 2001 kapelan [[STRAŻ MIEJSKA | Straży Miejskiej]] w Gdańsku oraz Wspólnoty Gdańskiej Ruchu Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”. Od 22 VI 2001 kanonik gremialny Kapituły Kolegiackiej Gdańskiej. W latach 2001–2009 wicedziekan Dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz.<br/><br/> | pełnił funkcję obrońcy węzła małżeńskiego w gdańskim Biskupim Sądzie Duchownym. Od 17 IX 1992 kanonik honorowy Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej. Od 28 XII 1995 do 1 II 2001 członek Rady Kapłańskiej. Od 13 X 1997 diecezjalny duszpasterz pracowników wodociągów i kanalizacji w dekanatach Gdańsk, Sopot, Pruszcz Gdański, Wyżyny Gdańskie i Żuławy Steblewskie. Od 1 XII 2000 do 1 XII 2005 dekanalny wizytator katechetyczny Dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz. Od 2001 kapelan [[STRAŻ MIEJSKA | Straży Miejskiej]] w Gdańsku oraz Wspólnoty Gdańskiej Ruchu Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”. Od 22 VI 2001 kanonik gremialny Kapituły Kolegiackiej Gdańskiej. W latach 2001–2009 wicedziekan Dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz.<br/><br/> | ||
W 1988 założył Ruch Pomocy Osobom Niepełnosprawnym, z osobami chorymi, niepełnosprawnymi i ich rodzinami pielgrzymował do Ziemi Świętej i do Rzymu na spotkania z papieżem Janem Pawłem II, organizował letni wypoczynek w Gołuniu. Od 2002 członek honorowy rady Fundacji Fundusz Obrony Narodowej (z siedzibą w Gdyni), od 2004 członek honorowy Stowarzyszenia Centrum Ochotników Cierpienia Archidiecezji Gdańskiej.<br/><br/> | W 1988 założył Ruch Pomocy Osobom Niepełnosprawnym, z osobami chorymi, niepełnosprawnymi i ich rodzinami pielgrzymował do Ziemi Świętej i do Rzymu na spotkania z papieżem Janem Pawłem II, organizował letni wypoczynek w Gołuniu. Od 2002 członek honorowy rady Fundacji Fundusz Obrony Narodowej (z siedzibą w Gdyni), od 2004 członek honorowy Stowarzyszenia Centrum Ochotników Cierpienia Archidiecezji Gdańskiej.<br/><br/> | ||
| − | Od 3 IV 2017, ze względu na stan zdrowia, przebywał w Centrum Pomocowym im. Jana Pawła II | + | Od 3 IV 2017, ze względu na stan zdrowia, przebywał w [[DOM SENIORA IM. JANA PAWŁA II | Centrum Pomocowym im. Jana Pawła II]] Caritasu Archidiecezji Gdańskiej przy ul. Fromborskiej. Po mszy pogrzebowej w kościele Św. Antoniego Padewskiego pod przewodnictwem [[ZIELIŃSKI ZBIGNIEW, biskup pomocniczy gdański | bp. Zbigniewa Zielińskiego]] pochowany 4 II 2021 na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 09:48, 1 sty 2023
BERNARD ZIELIŃSKI (30 III 1940 Brusy – 29 I 2021 Gdańsk), proboszcz kościoła św. Antoniego w Gdańsku-Brzeźnie. Syn Mariana i Stanisławy z domu Stryjewskiej. Podczas II wojny światowej, w okresie pobytu ojca w niemieckiej niewoli, mieszkał z matką i bratem u stryjecznego dziadka, ks. kanonika Bernarda Grüninga, proboszcza parafii w Brusach. Od 1945 mieszkał z rodziną w Sopocie, gdzie od 1947 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 1, od 1954 do II Liceum Ogólnokształcącego. Po zdaniu egzaminu dojrzałości 24 VIII 1958 wstąpił do Biskupiego Seminarium Duchownego w Gdańsku- Oliwie.
Święcenia diakonatu przyjął 17 XII 1960, święcenia kapłańskie otrzymał 21 VI 1964 z rąk bp. Edmunda Nowickiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Po święceniach od 1 VIII 1964 do 30 VII 1968 wikary w kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku- Wrzeszczu. Od 1 VIII 1968 do 31 XII 1969 kapelan bp. Edmunda Nowickiego.
Od 1 I 1970 studiował stacjonarnie prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, studia ukończył 30 VI 1973. Od 1 VII 1973 do 31 VIII 1982 diecezjalny duszpasterz akademicki przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Od 15 VIII 1973 do 2 I 1978 wikariusz kościoła Św. Mikołaja w Łęgowie, skierowany został do pracy duszpasterskiej w kościele Św. Wawrzyńca w Różynach. Od 3 I 1978 do 14 II 1981 wikariusz, od 15 II 1981 do 31 VIII 1982 pomocnik duszpasterski w parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Od 1 IX 1982 do 31 VIII 1985 wikariusz w kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Gdańsku- Przymorzu.
Od 1 IX 1985 do 13 IV 2015 proboszcz kościoła Św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku-Brzeźnie. Jako proboszcz-senior mieszkał przy plebanii. Twórca (1982), pierwszy kierownik (do 2006) i wielokrotny przewodnik Gdańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, od 1 I 2000 do 23 II 2006 archidiecezjalny duszpasterz pieszych pielgrzymek na Jasną Górę. Od 7 II 1983 do 17 X 2016
pełnił funkcję obrońcy węzła małżeńskiego w gdańskim Biskupim Sądzie Duchownym. Od 17 IX 1992 kanonik honorowy Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej. Od 28 XII 1995 do 1 II 2001 członek Rady Kapłańskiej. Od 13 X 1997 diecezjalny duszpasterz pracowników wodociągów i kanalizacji w dekanatach Gdańsk, Sopot, Pruszcz Gdański, Wyżyny Gdańskie i Żuławy Steblewskie. Od 1 XII 2000 do 1 XII 2005 dekanalny wizytator katechetyczny Dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz. Od 2001 kapelan Straży Miejskiej w Gdańsku oraz Wspólnoty Gdańskiej Ruchu Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”. Od 22 VI 2001 kanonik gremialny Kapituły Kolegiackiej Gdańskiej. W latach 2001–2009 wicedziekan Dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz.
W 1988 założył Ruch Pomocy Osobom Niepełnosprawnym, z osobami chorymi, niepełnosprawnymi i ich rodzinami pielgrzymował do Ziemi Świętej i do Rzymu na spotkania z papieżem Janem Pawłem II, organizował letni wypoczynek w Gołuniu. Od 2002 członek honorowy rady Fundacji Fundusz Obrony Narodowej (z siedzibą w Gdyni), od 2004 członek honorowy Stowarzyszenia Centrum Ochotników Cierpienia Archidiecezji Gdańskiej.
Od 3 IV 2017, ze względu na stan zdrowia, przebywał w Centrum Pomocowym im. Jana Pawła II Caritasu Archidiecezji Gdańskiej przy ul. Fromborskiej. Po mszy pogrzebowej w kościele Św. Antoniego Padewskiego pod przewodnictwem bp. Zbigniewa Zielińskiego pochowany 4 II 2021 na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie.
