HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER, kupiec, radca
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Heidfeld Johann Mathias Peter.JPG|thumb|Johann Mathias Peter Heidfeld]] | [[File:Heidfeld Johann Mathias Peter.JPG|thumb|Johann Mathias Peter Heidfeld]] | ||
| − | + | [[File: Carl_Heinrich_Friedrich_Heidfeld.jpg |thumb| Carl Heinrich Freidrich Heidfeld w wieku 10 lat, portret autorstwa Carla Christiana Vogla von Vogelstein, 1831]] | |
| − | '''JOHANN MATHIAS PETER HEIDFELD''' (10 VII 1788 Magdeburg – 22 I 1835 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radca w Zarządzie Miasta Gdańska]]. | + | [[File: 2_Johann_Mathias_Peter_Heidfeld.jpg |thumb| Portal kamienicy przy Hundegasse 25 (ul. Ogarna) z czasów Marianne Kuntze–Heidfeld (na parterze pomieszczenia wynajmowane kancelarii adwokackiej Reimann & Ruhm, należącej do Maxa Reimanna (1853–1921)]] |
| − | W 1821 | + | '''JOHANN MATHIAS PETER HEIDFELD''' (10 VII 1788 Magdeburg – 22 I 1835 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radca w Zarządzie Miasta Gdańska]]. Syn urzędnika. W sierpniu 1803 zapisany został do przedostatniej klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (rok wcześniej, 2 IIX 1802, do podobnej klasy zapisany został jego brat Carl Christian August). Zawodu kupca uczył się w firmach [[LABES JOHANN, kupiec, senator | Johanna Labesa]] i Johanna Hendrika (Heinricha) Soermannsa (28 IV 1750 Gdańsk – 18 VII 1802 Gdańsk). 11 XI 1819 zaręczył się, a 15 III 1820 ożenił się z Charlottą Leviną Augustą (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), jedyną córką swego szefa [[SOERMANNS WILHELM ERNST FRIEDRICH, kupiec, senator | Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa]]. Został najpierw prokurentem firmy „H. Soermanns und Sohn” („H. Soermanns i Syn”), prowadzącej handel zbożem, następnie od stycznia 1823 jej właścicielem. Firma miała kantor w dziedziczonym po teściu domu przy Hintergasse 225 (ul. Za Murami 30). Po teściu przejął także kamienice przy przy Langgasse 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114), które jeszcze w 1825 sprzedał gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej [[POLICJA | policji]], kamienicę przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25) i majątek w [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Dolinie]].<br/><br/> |
| − | Pochowany 27 I 1835 na cmentarzu menonickim koło [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]] ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | cmentarze na terenie Śródmieścia. Zaroślak]]). 30 IX 1835, za zgodą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, ciało złożono w krypcie kaplicy | + | W 1821 współzałożyciel, w latach 1821–1834 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). Współzałożyciel w 1822, a w latach 1832–1835 prezes [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Jego staraniem w 1832 zrealizowano testament [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakoba Kabruna]] w sprawie powołania [[AKADEMIA HANDLOWA | Akademii Handlowej]]. Od 1831 do śmierci radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta.<br/><br/> |
| − | Spadkobiercą był | + | Pochowany 27 I 1835 na cmentarzu menonickim koło [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]] ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | cmentarze na terenie Śródmieścia. Zaroślak]]). 30 IX 1835, za zgodą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, ciało złożono w krypcie kaplicy [[BRACTWA STRZELECKIE | Bractwa św. Jerzego]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. <br/><br/> |
| + | Spadkobiercą był syn Carl Heinrich Friedrich (18 VII 1821 Gdańsk – 17 VII 1870 Królewska Dolina), w 1841 absolwent [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], następnie uniwersyteckich studiów prawniczych. Od 1858 był asesorem w sądzie w Heidelbergu. 7 XI 1860 w Hamburgu zawarł związek małżeński z panną Marianne Kuntze (1834–1913), która jako wdowa i działaczka społeczna zamieszkała w Gdańsku przy Hundegasse 25 (ul. Ogarna). Wypożyczała obrazy z kolekcji rodziny Heidfeldów na wystawy w [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskim]], w testamencie zapisała tej instytucji 35 obrazów. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 379. <br/> | ||
| + | „Danziger Dampfboot”, nr 12, 29 I 1835.<br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 165, 17 VII 1868, s. 3015 (nekrolog żony).<br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 259. <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 13:31, 4 lis 2024
JOHANN MATHIAS PETER HEIDFELD (10 VII 1788 Magdeburg – 22 I 1835 Gdańsk), kupiec, radca w Zarządzie Miasta Gdańska. Syn urzędnika. W sierpniu 1803 zapisany został do przedostatniej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (rok wcześniej, 2 IIX 1802, do podobnej klasy zapisany został jego brat Carl Christian August). Zawodu kupca uczył się w firmach Johanna Labesa i Johanna Hendrika (Heinricha) Soermannsa (28 IV 1750 Gdańsk – 18 VII 1802 Gdańsk). 11 XI 1819 zaręczył się, a 15 III 1820 ożenił się z Charlottą Leviną Augustą (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), jedyną córką swego szefa Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa. Został najpierw prokurentem firmy „H. Soermanns und Sohn” („H. Soermanns i Syn”), prowadzącej handel zbożem, następnie od stycznia 1823 jej właścicielem. Firma miała kantor w dziedziczonym po teściu domu przy Hintergasse 225 (ul. Za Murami 30). Po teściu przejął także kamienice przy przy Langgasse 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114), które jeszcze w 1825 sprzedał gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej policji, kamienicę przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25) i majątek w Królewskiej Dolinie.
W 1821 współzałożyciel, w latach 1821–1834 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). Współzałożyciel w 1822, a w latach 1832–1835 prezes Korporacji Kupców. Jego staraniem w 1832 zrealizowano testament Jakoba Kabruna w sprawie powołania Akademii Handlowej. Od 1831 do śmierci radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta.
Pochowany 27 I 1835 na cmentarzu menonickim koło kościoła Zbawiciela na Zaroślaku ( cmentarze na terenie Śródmieścia. Zaroślak). 30 IX 1835, za zgodą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, ciało złożono w krypcie kaplicy Bractwa św. Jerzego w kościele Najświętszej Marii Panny.
Spadkobiercą był syn Carl Heinrich Friedrich (18 VII 1821 Gdańsk – 17 VII 1870 Królewska Dolina), w 1841 absolwent Gimnazjum Miejskiego, następnie uniwersyteckich studiów prawniczych. Od 1858 był asesorem w sądzie w Heidelbergu. 7 XI 1860 w Hamburgu zawarł związek małżeński z panną Marianne Kuntze (1834–1913), która jako wdowa i działaczka społeczna zamieszkała w Gdańsku przy Hundegasse 25 (ul. Ogarna). Wypożyczała obrazy z kolekcji rodziny Heidfeldów na wystawy w Muzeum Miejskim, w testamencie zapisała tej instytucji 35 obrazów.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 379.
„Danziger Dampfboot”, nr 12, 29 I 1835.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 165, 17 VII 1868, s. 3015 (nekrolog żony).
Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 259.
