BRAMA ZIELONA

[[File:Most przy Zielonej Bramie, Aegidius Dickmann, 1617.JPG|thumb|Aegidius Dickmann ''Most przy Zielonej Bramie'', karta albumu<br/>z widokami Gdańska, 1617]]

[[File:Brama_Zielona_od_strony_Motławy,_Der_Stadt_Dantzig…,_1688.jpg|thumb|Brama Zielona od strony Motławy, ''Der_Stadt_Dantzig…'', 1687]]

[[File:3_Most_Zielony.jpg|thumb|Most Zielony 1820, akwarela z 1856 wedle rysunku [[RANDT AUGUST LOBEGOTT| Augusta Lobegotta Randta]]]]

[[File:Brama Zielona od strony Motławy, Matthaeus Deisch, 1761 – 1765.JPG|thumb|''Brama Zielona od strony Motławy'', Matthaeus Deisch, 1761–1765]]

[[File:6_Brama_Zielona.jpg|thumb|Friedrich Eduard Meyerheym, Brama Zielona i Most Zielony, litografia 1832]]

[[File:Widok na Zielony Most i Zieloną Bramę po przebudowie dachu i szczytów, 1880.JPG|thumb|Widok na Zielony Most<br/>i Zieloną Bramę po przebudowie dachu i szczytów, 1880]]

[[File:6._Brama_Zielona.jpg|thumb|Brama Zielona, 1950]]

[[File:Brama_Zielona2.jpg|thumb|Brama Zielona od strony Motławy, 2007]]

'''BRAMA ZIELONA''' (Grünes Tor), wodna, u wschodniego wylotu [[DŁUGI TARG | Długiego Targu]], zamykająca od strony [[MOTŁAWA | Motławy]] [[DROGA KRÓLEWSKA | Drogę Królewską]], zbudowana w latach 1564–1568 przy [[MOST ZIELONY | Moście Zielonym]], zastąpiła skromniejszą, gotycką [[BRAMA KOGI | Bramę Kogi]]. Autor nieznany, kierownikiem budowy był do roku 1565 mistrz Regnier z Amsterdamu, zastąpiony przez miejskiego budowniczego [[KRAMER HANS | Hansa Kramera]]. Zbudowana w stylu niderlandzkiego manieryzmu, wykonana z drobnej amsterdamskiej cegły i elementów kamiennych, podpiwniczona, czterokondygnacyjna, z pięciokondygnacyjnym skrzydłem od południowego-zachodu, dobudowanym około 1573. Człon główny z 4 (pierwotnie 3) przejazdowymi arkadami, zdobionymi częściowo rustyką (budzącą militarne skojarzenia), niższe partie budynku podzielone przez pilastry o spiętrzonych porządkach na 6 równych pól. Budynek przykryty dwuspadowym dachem, z obu stron z dekoracyjnymi szczytami, zwieńczonymi posągami, zasłaniającymi dwu- i trzykondygnacyjne facjaty. Brama o bogatym wystroju rzeźbiarskim, mającym demonstrować znaczenie miasta (7 powielonych herbów Polski, Prus Królewskich i Gdańska i wtórnie Hohenzollernów), 20 figur na szczytach, 4 antykizujące popiersia w kartuszach, 4 popiersia w tondach, 12 głów nad tondami). W południowej części mieściła się w przyziemiu siedziba straży miejskiej, na piętrze straż nocna. Obszerne wnętrze drugiej kondygnacji służyło do celów publicznych (różne uroczystości, festyny, biesiady, loterie, przedstawienia teatralne). W roku 1567 ustawiono w północnej części przyziemia wagę miejską (czynną do roku 1868). W 1570 i 1716 prowadzono pertraktacje w sprawie przekazania budynku polskim monarchom w wypadku ich pobytu w Gdańsku (m.in. w 1646 podczas pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi, żony Władysława IV, urządzono w drugiej kondygnacji budynku salę biesiadną). W latach 1746–1829 siedziba [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]] (z ekspozycją zbiorów), w roku 1831 przebudowana według projektu [[HELD CARL SAMUEL | Carla Samuela Helda]]; dwuspadowy dach i szczyty zastąpione zostały przez trzecią kondygnację przykrytą płaskim dachem, z 4 stron ujętym balustradą (z wykorzystaniem elementów murarskich i kamieniarskich dawnych szczytów). Od roku 1879 siedziba [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Zachodniopruskiego Muzeum Przyrodniczego]]. W 1883 przebito czwarty przejazd (ozdobiony herbem Hohenzollernów), w 1886 podjęto próbę przywrócenia dawnego wyglądu (zniekształcone szczyty, dach łamany zamiast dwuspadowego), wprowadzono podział części sali na piętrze na 2 kondygnacje. W roku 1945 spalona, zawaliła się w części murów, w 1946 nastąpiła rozbiórka górnych kondygnacji skrzydła południowo-zachodniego oraz zwieńczeń szczytów. Odbudowana w latach 1950–1953 (według projektu [[MACUR KAZIMIERZ | Kazimierza Macura]], przywrócono dwuspadowy dach i renesansowe szczyty), w latach 1953–1992 mieściła [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwo Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków]], w kwietniu 1996 decyzją wojewody gdańskiego [[PŁAŻYŃSKI MACIEJ| Macieja Płażyńskiego]] – jako własność Skarbu Państwa – przekazana  miastu Gdańsk. Stała się siedzibą Agencji Rozwoju Regionu, podnajmującej szereg pomieszczeń (m.in. działał tu [[ZWIĄZEK MIAST BAŁTYCKICH| Związek Miast Bałtyckich]], [[ZWIĄZEK MIAST I GMIN MORSKICH| Związek Miast i Gmin Morskich]], nawet solarium). W 1997 roku, na wniosek wojewody Henryka Wojciechowskiego, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ponownie uznało bramę za własność Skarbu Państwa. W związku z przejęciem przez Urząd Marszałkowski w latach 2001–2003 konserwowana (zespół Barbary i Ludwika Brzuskiewiczów), w trakcie prac 23 I 2002 roku w wyniku korozji zaprawy wapiennej pod postumentem kolumny przyziemia uległa zniszczeniu wraz z około 20 m² sklepienia (tymczasowo wstrzymano wówczas ruch pieszych przez bramę). 19 X 2002 roku po raz pierwszy po w okresie powojennym udostępniona do zwiedzania. Od 30 VI 2003 roku administrowana przez [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]]. Od 8 VI 1999 do 29 I 2015 roku siedziba biura [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsy]]. Nazwa bramy mogła wynikać z malowanych na zielono kamiennych dekoracji lub drewnianych wrót zamykających przeloty, a nawet z koloru pierwotnego przeszklenia okien. {{author: JAZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]