BONISŁAWSKI WOJCIECH, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku
(wstawienie ilustracji (e-mail z 25.07.2018)) |
|||
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Wojciech_Bonisławski.jpg|thumb|Wojciech Bonisławski]] | [[File:Wojciech_Bonisławski.jpg|thumb|Wojciech Bonisławski]] | ||
| − | '''WOJCIECH BONISŁAWSKI''' (ur. 25 IX 1958 Gdańsk), w | + | '''WOJCIECH BONISŁAWSKI''' (ur. 25 IX 1958 Gdańsk), dyrektor [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku. |
| + | Absolwent Szkoły Podstawowej nr 37 (1973) i [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] (I LO) w Gdańsku (1977). W latach 1975–1981 aktor [[TEATR JEDYNKA | Teatru Jedynka]]. W 1984 ukończył filologię polską (specjalność teatrologiczna) na Wydziale Humanistycznym [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. W latach 1984–1987 pracował jako nauczyciel w I LO, w 1987–1989 jako inspektor wojewódzki w Wydziale Kultury Urzędu Wojewódzkiego, w 1988–1990 – kierownik działu teatru i filmu w miesięczniku [[AUTOGRAF, pismo | „Autograf”]]. Jeszcze w czasie studiów pisał o historii teatru w „Litterariach” (nr 13, 1984), w latach 1986–1991 autor recenzji spektakli teatralnych w pismach „Odra”, Kierunki” i „Goniec Teatralny”.<br/><br/> | ||
| + | W latach 1990–1999 dyrektor Wydziału Kultury, Nauki i Sportu Urzędu Wojewódzkiego i wiceprzewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci, Walk i Męczeństwa w województwie gdańskim, w 1999–2002 zastępca dyrektora Departamentu Polityki Społecznej i Departamentu Edukacji, Kultury i Sportu Urzędu Marszałkowskiego województwa pomorskiego, w 2002–2004 dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki w tym urzędzie (sprawował nadzór nad instytucjami kultury w województwie pomorskim).<br/><br/> | ||
| + | Od 1 VIII 2004 do 31 XII 2019 dyrektor gdańskiego Muzeum Narodowego. Od 2007 prowadził zajęcia z zarządzania muzeami w Katedrze Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pomysłodawca i realizator powstania nowych oddziałów Muzeum: Oddziału Zielona Brama i Oddziału Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Pałacu Sierakowskich w Waplewie Wielkim, twórca powołanej w ramach Muzeum „Kolekcji [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsy]]”, programu badawczego „Władze PRL-u wobec gdańskiego muzealnictwa” (we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej). Współautor umowy o działalności mecenackiej z „The Basil Alkazzi & Halima Nalecz Purchase Fund”, dzięki której od 2015 regularnie co kilka miesięcy Muzeum powiększa autonomiczny zbiór prac polskich młodych malarzy, rzeźbiarzy i ceramików, którzy debiutowali po roku 2000. Inicjator powstania brakującej w Gdańsku nowoczesnej przestrzeni wystawienniczej, kolejnego oddziału Muzeum Narodowego, Nowego Muzeum Sztuki (NOMUS; list intencyjny podpisany 1 IX 2015, otwarcie 22 X 2021). <br/><br/> | ||
| + | Współorganizator (kontynuacja pracy poprzednika [[PIASKOWSKI TADEUSZ LEON, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku | Tadeusza Piaskowskiego]]) wystawy ''Transalpinum'' (we współpracy z Kunsthistorisches Museum z Wiednia), następnie ''Malarstwo flamandzkie'' (także we współpracy z Wiedniem), ''Klejnot w koronie Rzeczypospolitej. Sztuka zdobnicza Prus Królewskich, Nowi dawni mistrzowie''. Autor koncepcji i organizator współpracy z Muzeum Narodowym Brukenthala w Sibiu (Rumunia), czego efektem była wystawa ''Van Eyck, Memling, Brueghel''. Do zbiorów Muzeum Narodowego powróciło wiele utraconych w wyniku II wojny światowej dzieł sztuki (np. obraz „Zesłanie Ducha Świętego” [[BLOCK ISAAK van den, malarz | Isaaka van den Blocka]] z niezachowanego, późnobarokowego ołtarza głównego z [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY| kościoła św. Brygidy]] czy miedzioryt Johanna Saenredama (1565–1607) „Portret malarza Johanna von Aachen” z kolekcji [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakoba Kabruna]]). <br/><br/> | ||
| + | Członek i wieloletni prezes [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Członek Rady Kultury Gdańskiej (2009–2014). W 2016 członek Rady Programowej [[PARK OLIWSKI IM. ADAMA MICKIEWICZA | Parku Oliwskiego]]. Odznaczony między innymi Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011).<br/><br/> | ||
| + | Żonaty z Iwoną z domu Babicką (ur. 2 VIII 1958), siostrą [[BABICKI KRZYSZTOF, reżyser | Krzysztofa Babickiego]], lekarką, specjalistką dermatologii i wenerologii, członkinią Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Ojciec trójki dzieci, między innymi Marka Jerzego (ur. 20 I 1984 Gdańsk), asystenta [[ZIĘBA MACIEJ, dominikanin, dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności | Macieja Zięby]] jako dyrektora [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]], od 2011 pracownika Kancelarii [[PREZYDENT GDAŃSKA | Prezydenta Miasta Gdańska]], następnie dyrektora jego Biura, od stycznia 2022 oddelegowanego do rady nadzorczej [[MIĘDZYNARODOWE TARGI GDAŃSKIE PO 1945 | Międzynarodowych Targów Gdańskich SA]]. {{author: BŚ}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:29, 8 sty 2023
WOJCIECH BONISŁAWSKI (ur. 25 IX 1958 Gdańsk), dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Absolwent Szkoły Podstawowej nr 37 (1973) i I Liceum Ogólnokształcącego (I LO) w Gdańsku (1977). W latach 1975–1981 aktor Teatru Jedynka. W 1984 ukończył filologię polską (specjalność teatrologiczna) na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1984–1987 pracował jako nauczyciel w I LO, w 1987–1989 jako inspektor wojewódzki w Wydziale Kultury Urzędu Wojewódzkiego, w 1988–1990 – kierownik działu teatru i filmu w miesięczniku „Autograf”. Jeszcze w czasie studiów pisał o historii teatru w „Litterariach” (nr 13, 1984), w latach 1986–1991 autor recenzji spektakli teatralnych w pismach „Odra”, Kierunki” i „Goniec Teatralny”.
W latach 1990–1999 dyrektor Wydziału Kultury, Nauki i Sportu Urzędu Wojewódzkiego i wiceprzewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci, Walk i Męczeństwa w województwie gdańskim, w 1999–2002 zastępca dyrektora Departamentu Polityki Społecznej i Departamentu Edukacji, Kultury i Sportu Urzędu Marszałkowskiego województwa pomorskiego, w 2002–2004 dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki w tym urzędzie (sprawował nadzór nad instytucjami kultury w województwie pomorskim).
Od 1 VIII 2004 do 31 XII 2019 dyrektor gdańskiego Muzeum Narodowego. Od 2007 prowadził zajęcia z zarządzania muzeami w Katedrze Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pomysłodawca i realizator powstania nowych oddziałów Muzeum: Oddziału Zielona Brama i Oddziału Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Pałacu Sierakowskich w Waplewie Wielkim, twórca powołanej w ramach Muzeum „Kolekcji Lecha Wałęsy”, programu badawczego „Władze PRL-u wobec gdańskiego muzealnictwa” (we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej). Współautor umowy o działalności mecenackiej z „The Basil Alkazzi & Halima Nalecz Purchase Fund”, dzięki której od 2015 regularnie co kilka miesięcy Muzeum powiększa autonomiczny zbiór prac polskich młodych malarzy, rzeźbiarzy i ceramików, którzy debiutowali po roku 2000. Inicjator powstania brakującej w Gdańsku nowoczesnej przestrzeni wystawienniczej, kolejnego oddziału Muzeum Narodowego, Nowego Muzeum Sztuki (NOMUS; list intencyjny podpisany 1 IX 2015, otwarcie 22 X 2021).
Współorganizator (kontynuacja pracy poprzednika Tadeusza Piaskowskiego) wystawy Transalpinum (we współpracy z Kunsthistorisches Museum z Wiednia), następnie Malarstwo flamandzkie (także we współpracy z Wiedniem), Klejnot w koronie Rzeczypospolitej. Sztuka zdobnicza Prus Królewskich, Nowi dawni mistrzowie. Autor koncepcji i organizator współpracy z Muzeum Narodowym Brukenthala w Sibiu (Rumunia), czego efektem była wystawa Van Eyck, Memling, Brueghel. Do zbiorów Muzeum Narodowego powróciło wiele utraconych w wyniku II wojny światowej dzieł sztuki (np. obraz „Zesłanie Ducha Świętego” Isaaka van den Blocka z niezachowanego, późnobarokowego ołtarza głównego z kościoła św. Brygidy czy miedzioryt Johanna Saenredama (1565–1607) „Portret malarza Johanna von Aachen” z kolekcji Jakoba Kabruna).
Członek i wieloletni prezes Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Członek Rady Kultury Gdańskiej (2009–2014). W 2016 członek Rady Programowej Parku Oliwskiego. Odznaczony między innymi Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011).
Żonaty z Iwoną z domu Babicką (ur. 2 VIII 1958), siostrą Krzysztofa Babickiego, lekarką, specjalistką dermatologii i wenerologii, członkinią Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Ojciec trójki dzieci, między innymi Marka Jerzego (ur. 20 I 1984 Gdańsk), asystenta Macieja Zięby jako dyrektora Europejskiego Centrum Solidarności, od 2011 pracownika Kancelarii Prezydenta Miasta Gdańska, następnie dyrektora jego Biura, od stycznia 2022 oddelegowanego do rady nadzorczej Międzynarodowych Targów Gdańskich SA.
