RADOWICZ KAZIMIERZ PIOTR, dziennikarz, pisarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 19.07.2018))
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 +
[[File: Kazimierz_Radowicz.jpg |thumb| Kazimierz Radowicz]]
 
[[File:Okładka książki „Kawalerowie Virtuti”  Kazimierza Radowicza.JPG|thumb|Okładka książki Kazimierza Radowicza]]
 
[[File:Okładka książki „Kawalerowie Virtuti”  Kazimierza Radowicza.JPG|thumb|Okładka książki Kazimierza Radowicza]]
  
'''KAZIMIERZ PIOTR RADOWICZ''' (4 III 1931 Ostrów Wielkopolski – 22 IV 2018 Gdańsk), pisarz. W 1950 roku absolwent Państwowego Liceum Męskiego w rodzinnym mieście, w 1955 absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, od 1956 w Redakcji Literackiej [[RADIO GDAŃSK | Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku]], w latach 1971–1991 kierownik Działu Artystycznego i zastępca redaktora naczelnego rozgłośni. Od 1970 członek Związku Literatów Polskich, od 1992 do marca 2012 prezes zarządu [[ZWIĄZEK LITERATÓW POLSKICH. ODDZIAŁ GDAŃSK | Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich]] i członek zarządu głównego. Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”, [[LITERY | „Literach”]], [[AUTOGRAF | „Autografie”]], [[TYTUŁ | „Tytule”]] i „Dialogu”. Autor sztuk: ''Młyn Kaina'' (premiera 20 VII 1979 w Teatrze Dramatycznym w Gdyni), ''Margrabia'' (premiera IX 1983 tamże), ''Tajny więzień stanu'' (premiera w Teatrze TV 1989); scenariuszy filmowych i seriali telewizyjnych: ''Kapitan z „Oriona”'', ''Republika Nadziei'' (1986), ''Desperacja'' (1988), ''Nad Niemnem'' (1986; według powieści Elizy Orzeszkowej), ''Między ustami a brzegiem pucharu'' (1987; według powieści Marii Rodziewiczówny), ''Republika Ostrowska'' (1985) i ''Gdańsk 1939'' (1989); powieści: ''Zazdrość'' (1966), ''Portrety z żaglowego płótna'' (1969), ''Kawalerowie Virtuti'' (1969), ''Skarby zatoki'' (1983), ''Zadanie domowe'' (1984), ''Noc sylwestrowa'' (1993), ''A jutro cały świat…'' (2001). Słuchowisko ''Program nocny'' (Radio Gdańsk, o porwaniu samolotu Lufthansy) głosami radiosłuchaczy w 1978 roku otrzymało tytuł „Premiery Roku”. Tłumaczony na bułgarski, niemiecki, rosyjski, węgierski. Laureat nagrody Prezydenta Miasta Gdańska (1976, 1986) i [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] (1987, 2001), za powieść dla młodzieży Banderę Zawiszy Czarnego (1975, o harcerzach w Gdyni w okresie II wojny światowej) wyróżniony w 1976 roku Nagrodą Literacką Kwatery Głównej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1992 roku właściciel wydawnictwa MESTWIN. Członek m.in. Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Związku Literatów Polskich (w latach 1992 –2012 prezes oddziału gdańskiego), Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1998 roku otrzymał tytuł honorowego obywatela Ostrowa Wielkopolskiego. Wyróżniony m.in. odznakę [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA|„Za Zasługi dla Gdańska”]]. Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Łostowickim]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
'''KAZIMIERZ PIOTR RADOWICZ''' (4 III 1931 Ostrów Wielkopolski – 22 IV 2018 Gdańsk), dziennikarz, pisarz. W 1950 absolwent Państwowego Liceum Męskiego w rodzinnym mieście, w 1955 absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1 VI 1956 do 1 III 1991 pracował w Redakcji Literackiej [[RADIO GDAŃSK | Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku]], od 1962 kierownik redakcji audycji dla młodzieży i jednocześnie opiekun studenckich audycji „Niebieskie Żagle”, od 1971 zastępca redaktora naczelnego i szef działu artystycznego. <br/><br/>
 +
Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”, [[LITERY, pismo | „Literach”]], [[AUTOGRAF, pismo | „Autografie”]], [[TYTUŁ, pismo literacko-artystyczne | „Tytule”]] i „Dialogu”. Autor sztuk: ''Młyn Kaina'' (premiera 20 VII 1979 w Teatrze Dramatycznym w Gdyni), ''Margrabia'' (premiera IX 1983 tamże), ''Tajny więzień stanu'' (premiera w Teatrze TV 1989); scenariuszy filmowych i seriali telewizyjnych: ''Kapitan z „Oriona”'', ''Republika Nadziei'' (1986), ''Desperacja'' (1988), ''Nad Niemnem'' (1986; według powieści Elizy Orzeszkowej), ''Między ustami a brzegiem pucharu'' (1987; według powieści Marii Rodziewiczówny), ''Republika Ostrowska'' (1985) i ''Gdańsk 1939'' (1989); powieści: ''Zazdrość'' (1966), ''Portrety z żaglowego płótna'' (1969), ''Kawalerowie Virtuti'' (1969), ''Skarby zatoki'' (1983), ''Zadanie domowe'' (1984), ''Noc sylwestrowa'' (1993), ''A jutro cały świat…'' (2001). Słuchowisko ''Program nocny'' (Radio Gdańsk, o porwaniu samolotu Lufthansy) głosami radiosłuchaczy w 1978 otrzymało tytuł „Premiery Roku”. Tłumaczony na bułgarski, niemiecki, rosyjski, węgierski.<br/><br/>
 +
Laureat nagrody Prezydenta Miasta Gdańska (1976, 1986) i Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] (1986, 2001, odpowiednio za twórczość dramaturgiczną i scenariuszową, szczególnie za film ''Nad Niemnem'', oraz za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem powieści ''A jutro cały świat...''), za powieść dla młodzieży ''Bandera Zawiszy Czarnego'' (1975, o harcerzach w Gdyni w okresie II wojny światowej) wyróżniony w 1976 Nagrodą Literacką Kwatery Głównej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1992 właściciel wydawnictwa MESTWIN. Członek m.in. Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Związku Literatów Polskich (w latach 1992–2012 prezes oddziału gdańskiego), Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1998 otrzymał tytuł honorowego obywatela Ostrowa Wielkopolskiego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA|„Za Zasługi dla Gdańska”]], [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], „Zasłużony Pracownik Morza”.  <br/><br/>
 +
Żonaty z Ireną, ojciec Małgorzaty (ur. 1973). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Łostowickim]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 08:01, 9 paź 2023

Kazimierz Radowicz
Okładka książki Kazimierza Radowicza

KAZIMIERZ PIOTR RADOWICZ (4 III 1931 Ostrów Wielkopolski – 22 IV 2018 Gdańsk), dziennikarz, pisarz. W 1950 absolwent Państwowego Liceum Męskiego w rodzinnym mieście, w 1955 absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1 VI 1956 do 1 III 1991 pracował w Redakcji Literackiej Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, od 1962 kierownik redakcji audycji dla młodzieży i jednocześnie opiekun studenckich audycji „Niebieskie Żagle”, od 1971 zastępca redaktora naczelnego i szef działu artystycznego.

Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”, „Literach”, „Autografie”, „Tytule” i „Dialogu”. Autor sztuk: Młyn Kaina (premiera 20 VII 1979 w Teatrze Dramatycznym w Gdyni), Margrabia (premiera IX 1983 tamże), Tajny więzień stanu (premiera w Teatrze TV 1989); scenariuszy filmowych i seriali telewizyjnych: Kapitan z „Oriona”, Republika Nadziei (1986), Desperacja (1988), Nad Niemnem (1986; według powieści Elizy Orzeszkowej), Między ustami a brzegiem pucharu (1987; według powieści Marii Rodziewiczówny), Republika Ostrowska (1985) i Gdańsk 1939 (1989); powieści: Zazdrość (1966), Portrety z żaglowego płótna (1969), Kawalerowie Virtuti (1969), Skarby zatoki (1983), Zadanie domowe (1984), Noc sylwestrowa (1993), A jutro cały świat… (2001). Słuchowisko Program nocny (Radio Gdańsk, o porwaniu samolotu Lufthansy) głosami radiosłuchaczy w 1978 otrzymało tytuł „Premiery Roku”. Tłumaczony na bułgarski, niemiecki, rosyjski, węgierski.

Laureat nagrody Prezydenta Miasta Gdańska (1976, 1986) i Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1986, 2001, odpowiednio za twórczość dramaturgiczną i scenariuszową, szczególnie za film Nad Niemnem, oraz za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem powieści A jutro cały świat...), za powieść dla młodzieży Bandera Zawiszy Czarnego (1975, o harcerzach w Gdyni w okresie II wojny światowej) wyróżniony w 1976 Nagrodą Literacką Kwatery Głównej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1992 właściciel wydawnictwa MESTWIN. Członek m.in. Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Związku Literatów Polskich (w latach 1992–2012 prezes oddziału gdańskiego), Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1998 otrzymał tytuł honorowego obywatela Ostrowa Wielkopolskiego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznakami „Za Zasługi dla Gdańska”, „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, „Zasłużony Pracownik Morza”.

Żonaty z Ireną, ojciec Małgorzaty (ur. 1973). Pochowany na cmentarzu Łostowickim. EK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania