WYDAWNICTWO MORSKIE

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(poprawka BŚ (e-mail z 15.03.2016))
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
−
'''WYDAWNICTWO MORSKIE''', utworzone 1 I 1951 roku w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953 roku). Łącznie z personelem administracyjnym i redakcją techniczną zatrudniało około 50 osób. Wydawnictwa Morskie zlikwidowano 1 I 1952 roku, przekazując zadanie wydawania morskiej literatury fachowej Wydawnictwom Komunikacyjnym w Warszawie, a literatury morskiej z zakresu okrętownictwa – Państwowym Wydawnictwom Technicznym. Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i [[TECHNIKA I GOSPODARKA MORSKA | „Technika i Gospodarka Morska”]]. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 roku decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 roku publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca. W 1969 roku wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] 38/40. Za wydanie w roku 1981 książki o [[WAŁĘSA LECH | Lechu Wałęsie]], albumu o strajkach w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami zwolniono z pracy kilku pracowników. W latach 1970–1981 oddział Wydawnictwa Morskiego działał w Bydgoszczy. W latach 80. XX wieku nastąpiło załamanie produkcji wydawniczej. 7 XII 1992 ogłoszono upadłość wydawnictwa; ze względu na rozpoczętą produkcję książek przedłużono jego działalność gospodarczą o trzy miesiące. Siedziba przy ul. Szerokiej 38/40 została sprzedana firmie PZU na Życie SA Inspektorat w Gdańsku. {{author: RED}} <br /><br />
+
'''WYDAWNICTWO MORSKIE''', utworzone 1 I 1951 w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953). Łącznie z personelem administracyjnym i redakcją techniczną zatrudniało około 50 osób. Wydawnictwa Morskie zlikwidowano 1 I 1952, przekazując zadanie wydawania morskiej literatury fachowej Wydawnictwom Komunikacyjnym w Warszawie, a literatury morskiej z zakresu okrętownictwa – Państwowym Wydawnictwom Technicznym. <br/><br/>
 +
Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i [[TECHNIKA I GOSPODARKA MORSKA, czasopismo | „Technika i Gospodarka Morska”]]. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca. <br/><br/>
 +
W 1969 wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] 38/40. Za wydanie w 1981 książki o [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lechu Wałęsie]], albumu o strajkach w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami, w marcu 1982 zespół składający się z pracowników gdańskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, Marynarki Wojennej, wojewódzkich władz Milicji Obywatelskiej, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Gdańskiego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk przeprowadził weryfikację pracowników, zwalniając w maju z pracy dyrektora Edwarda Mazurkiewicza, kierowniczkę redakcji literatury pięknej Wandę Przybysławską oraz redaktorki Ewę Górską i Teresę Ciesielską (wiceprzewodniczącą KZ „Solidarności)”. <br/><br/>
 +
W latach 1970–1981 oddział Wydawnictwa Morskiego działał w Bydgoszczy. W latach 80. XX wieku nastąpiło załamanie produkcji wydawniczej. 7 XII 1992 ogłoszono upadłość wydawnictwa; ze względu na rozpoczętą produkcję książek przedłużono jego działalność gospodarczą o trzy miesiące. Siedziba przy ul. Szerokiej 38/40 została sprzedana firmie PZU na Życie SA Inspektorat w Gdańsku. {{author: RED}} <br /><br />
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  
Linia 18: Linia 21:
 
|-  
 
|-  
 
| 1957–1972
 
| 1957–1972
−
| span style="white-space: nowrap" | [[JABŁOŃSKI WŁODZIMIERZ | Włodzimierz Jabłoński]]
+
| span style="white-space: nowrap" | [[JABŁOŃSKI WŁODZIMIERZ, dyrektor Wydawnictwa Morskiego | Włodzimierz Jabłoński]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1972 – 31 V 1982
 
| 1972 – 31 V 1982
−
| [[MAZURKIEWICZ EDWARD | Edward Mazurkiewicz]]
+
| Edward Mazurkiewicz
 
|-  
 
|-  
 
| 1 VI 1982 – 31 V 1989
 
| 1 VI 1982 – 31 V 1989
Linia 27: Linia 30:
 
|-  
 
|-  
 
| span style="white-space: nowrap" | 15 VI 1989 – 18 IX 1990
 
| span style="white-space: nowrap" | 15 VI 1989 – 18 IX 1990
−
| [[LITWIN JERZY | Jerzy Litwin]]
+
| [[LITWIN JERZY, dyrektor Centralnego Muzeum Morskiego | Jerzy Litwin]]
 
|-  
 
|-  
 
| 19 IX 1990 – 9 IX 1992
 
| 19 IX 1990 – 9 IX 1992
Linia 153: Linia 156:
 
|-  
 
|-  
 
| 1951–1989
 
| 1951–1989
−
| [[TECHNIKA I GOSPODARKA MORSKA | „Technika i Gospodarka Morska”]]
+
| [[TECHNIKA I GOSPODARKA MORSKA, czasopismo | „Technika i Gospodarka Morska”]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1978–1981
 
| 1978–1981
−
| [[PUNKT | „Punkt”]]
+
| [[PUNKT, pismo | „Punkt”]]
 
|-  
 
|-  
 
| class="authorEgTab" | {{author:JOL}}
 
| class="authorEgTab" | {{author:JOL}}
 
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]
 
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 12:57, 16 sie 2023

WYDAWNICTWO MORSKIE, utworzone 1 I 1951 w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953). Łącznie z personelem administracyjnym i redakcją techniczną zatrudniało około 50 osób. Wydawnictwa Morskie zlikwidowano 1 I 1952, przekazując zadanie wydawania morskiej literatury fachowej Wydawnictwom Komunikacyjnym w Warszawie, a literatury morskiej z zakresu okrętownictwa – Państwowym Wydawnictwom Technicznym.

Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i „Technika i Gospodarka Morska”. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca.

W 1969 wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy ul. Szerokiej 38/40. Za wydanie w 1981 książki o Lechu Wałęsie, albumu o strajkach w Stoczni Gdańskiej i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami, w marcu 1982 zespół składający się z pracowników gdańskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, Marynarki Wojennej, wojewódzkich władz Milicji Obywatelskiej, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Gdańskiego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk przeprowadził weryfikację pracowników, zwalniając w maju z pracy dyrektora Edwarda Mazurkiewicza, kierowniczkę redakcji literatury pięknej Wandę Przybysławską oraz redaktorki Ewę Górską i Teresę Ciesielską (wiceprzewodniczącą KZ „Solidarności)”.

W latach 1970–1981 oddział Wydawnictwa Morskiego działał w Bydgoszczy. W latach 80. XX wieku nastąpiło załamanie produkcji wydawniczej. 7 XII 1992 ogłoszono upadłość wydawnictwa; ze względu na rozpoczętą produkcję książek przedłużono jego działalność gospodarczą o trzy miesiące. Siedziba przy ul. Szerokiej 38/40 została sprzedana firmie PZU na Życie SA Inspektorat w Gdańsku. RED

Dyrektorzy Wydawnictwa Morskiego
1951–1952 Czesław Pilichowski
1952–1957 Kazimierz Ślepowroński
1 I 1957 – 28 II 1957 Włodzimierz Korchot
1 III 1957 – 20 V 1957 Tadeusz Cieślak
1957–1972 Włodzimierz Jabłoński
1972 – 31 V 1982 Edward Mazurkiewicz
1 VI 1982 – 31 V 1989 Jerzy Szulczewski
15 VI 1989 – 18 IX 1990 Jerzy Litwin
19 IX 1990 – 9 IX 1992 Joanna Konopacka
JOL
Serie wydawnicze Wydawnictwa Morskiego
Literatura fachowa Morska literatura popularnonaukowa Literatura popularnonaukowa i naukowa pomorska Literatura marynistyczna Literatura piękna (niemarynistyczna)
Biblioteka Nawigatora Miniatury Morskie Monografie Pomorskie Z Fregatą Z Konikiem Morskim
Biblioteka Okrętowca Biblioteka „Morza” Biblioteczka Elbląska Opowieści Marynarzy Z Różą Wiatrów
Biblioteka Siłowni i Maszyn Okrętowych Sławni Żeglarze Opowieści Morskie Biblioteka Kaszubska
Biblioteka Elektrotechniki i Elektroniki Okrętowej Wspomnienia Ludzi Morza i Wybrzeża Miniatury Literackie Mała Biblioteka „Pomorza”
Biblioteka Transportu Morskiego Historia Morska Zabytki Polskiego Piśmiennictwa Morskiego Biblioteka Gdańska
Biblioteka Przemysłu Rybnego Wojny Morskie Światowa Proza Morska Transgresje
Biblioteka Oceanologii i Hydrotechniki Światowa Poezja Morska
Biblioteka Inżynierii Morskiej
Biblioteka Oceanologii
Technika i Gospodarka Morska
JOL
Dorobek edytorski Wydawnictwa Morskiego w latach 1951–1993
Rodzaj literatury Liczba wydanych tytułów
Literatura fachowa 687
Morska literatura popularnonaukowa 439
Literatura popularnonaukowa i naukowa pomorska 303
Literatura marynistyczna 387
Literatura piękna (niemarynistyczna) 580
Razem 2396
JOL
Czasopisma wydawane
przez Wydawnictwo Morskie
1951–1970 „Morze”
1951–1952 „Młody Żeglarz”
1951–1958 „Rybak Morski”
1951–1958 „Ster”
1958–1964 „Tygodnik Morski”
1951–1989 „Technika i Gospodarka Morska”
1978–1981 „Punkt”
JOL
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=WYDAWNICTWO_MORSKIE&oldid=124760”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania