MUZYK WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii
(Utworzył nową stronę „{{paper}} MUZYK WŁADYSŁAW (1874 Suszewo k. Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn Jarosława, do Gd. przybył ok. 1890. W...”) |
|||
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | + | [[File:Wladyslaw_Muzyk.jpg|thumb|Reklama zakładu Władysława Muzyka]] | |
+ | |||
+ | '''WŁADYSŁAW MUZYK''' (10 VI 1874 Suszewo koło Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn rybaka Jakuba Muzyka i Antoniny z domu Kropskiej, po owdowieniu ponownie zamężnej w Suszewie za rybaka Kowalkiewicza. Do Gdańska przybył w 1897 jako czeladnik szewski, zamieszkał przy Tischlergasse 24/25 (ul. Stolarska). Do I wojny światowej mieszkał początkowo u żony przy Jungferngasse 20 (ul. Panieńska), w 1910 przy Heilige-Geist-Gasse 24 (ul. św. Ducha), następnie został właścicielem domu przy Johannisgasse 16 (ul. Świętojańska) oraz sklepu i warsztatu obuwniczego Müllers Goliath-Sohlerei przy 2. Damm 17 (ul. Grobla II). Działał społecznie w Towarzystwie Ludowym „Jedność” i Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia” w Gdańsku, od 1908 był jego sekretarzem, skarbnikiem, bibliotekarzem. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] był znanym działaczem polonijnym, członkiem [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]], [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]], Polskiej Izby Rzemieślniczej. Udzielał się w Stowarzyszeniu Katolickim Młodzieży Polskiej – Męskiej i Żeńskiej oraz w amatorskim ruchu teatralnym, którym kierował. Reżyserował kilka sztuk.<br/><br/> | ||
+ | Aresztowany w październiku 1939, osadzony w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]], w którym przebywał do 25 IV 1945. Pracował tam jako majster w warsztatach szewskich należących do niemieckich zakładów zbrojeniowych. Ewakuowany z więźniami drogą morską na barce „Vaterland” do Neustadt, 3 V 1945 doczekał się uwolnienia przez wojska brytyjskie. Zmarł na tyfus plamisty.<br/><br/> | ||
+ | Od 25 X 1897 żonaty był z Marią z domu Rackowską (Ratkowską) (ur. 3 II 1878 Gdańsk), córką Józefiny z Wysockich, po owdowieniu żony robotnika Porbadnicka w Gniewie. Żona była współzałożycielką 3 V 1908 Towarzystwa Kobiet w Gdańsku (w 1933 uhonorowana za to specjalnym dyplomem). Ojciec [[MUZYK FELIKS, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Feliksa]] i [[MUZYK EDMUND, działacz gdańskiej Polonii | Edmunda Muzyków]]. Na domu przy ul. Grobla II w latach 2004–2006 wisiała tablica pamiątkowa poświęcona jemu i jego synom. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
+ | |||
+ | '''Bibliografia''':<br/> | ||
+ | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywielnego, 1609/559, nr 912 (akt ślubu). |
Aktualna wersja na dzień 17:09, 27 gru 2022
WŁADYSŁAW MUZYK (10 VI 1874 Suszewo koło Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn rybaka Jakuba Muzyka i Antoniny z domu Kropskiej, po owdowieniu ponownie zamężnej w Suszewie za rybaka Kowalkiewicza. Do Gdańska przybył w 1897 jako czeladnik szewski, zamieszkał przy Tischlergasse 24/25 (ul. Stolarska). Do I wojny światowej mieszkał początkowo u żony przy Jungferngasse 20 (ul. Panieńska), w 1910 przy Heilige-Geist-Gasse 24 (ul. św. Ducha), następnie został właścicielem domu przy Johannisgasse 16 (ul. Świętojańska) oraz sklepu i warsztatu obuwniczego Müllers Goliath-Sohlerei przy 2. Damm 17 (ul. Grobla II). Działał społecznie w Towarzystwie Ludowym „Jedność” i Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia” w Gdańsku, od 1908 był jego sekretarzem, skarbnikiem, bibliotekarzem. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska był znanym działaczem polonijnym, członkiem Gminy Polskiej, Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Polskiej Izby Rzemieślniczej. Udzielał się w Stowarzyszeniu Katolickim Młodzieży Polskiej – Męskiej i Żeńskiej oraz w amatorskim ruchu teatralnym, którym kierował. Reżyserował kilka sztuk.
Aresztowany w październiku 1939, osadzony w obozie Stutthof, w którym przebywał do 25 IV 1945. Pracował tam jako majster w warsztatach szewskich należących do niemieckich zakładów zbrojeniowych. Ewakuowany z więźniami drogą morską na barce „Vaterland” do Neustadt, 3 V 1945 doczekał się uwolnienia przez wojska brytyjskie. Zmarł na tyfus plamisty.
Od 25 X 1897 żonaty był z Marią z domu Rackowską (Ratkowską) (ur. 3 II 1878 Gdańsk), córką Józefiny z Wysockich, po owdowieniu żony robotnika Porbadnicka w Gniewie. Żona była współzałożycielką 3 V 1908 Towarzystwa Kobiet w Gdańsku (w 1933 uhonorowana za to specjalnym dyplomem). Ojciec Feliksa i Edmunda Muzyków. Na domu przy ul. Grobla II w latach 2004–2006 wisiała tablica pamiątkowa poświęcona jemu i jego synom.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywielnego, 1609/559, nr 912 (akt ślubu).