ZBIORNIK WODY STARY SOBIESKI
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''ZBIORNIK WODY STARY SOBIESKI''' ( | + | [[File:1_Zbiornik_wody_Stary_Sobieski.png|thumb|Zbiornik wody Stary Sobieski, 2018]] |
+ | [[File:2_Zbiornik_wody_Stary_Sobieski.png|thumb|Środek wnętrza zbiornika wody Stary Sobieski, 2018]] | ||
+ | |||
+ | '''ZBIORNIK WODY STARY SOBIESKI''' ([[WODOCIĄGI | wodociągi]]), [[WRZESZCZ | Wrzeszcz]], na szczycie [[GÓRA SZUBIENICZNA| Góry Szubienicznej]] między ulicami Traugutta, Smoluchowskiego i Sobieskiego, oddany do użytku w 1911. Zbiornik kołowy o średnicy 47 m, powierzchnia całkowita 1670 m², pojemność całkowita 5 tysięcy m³. Zbudowany z trzech koncentrycznych, krytych kolebami pierścieni o szerokości 6,7 m i wysokości 5,5 m każdy oraz położonej w centrum przestrzeni o średnicy 4,5 m, przesklepionej kopułą. Pierścień zewnętrzny, tworzący oddzielną komorę, rozcina położona na osi wejścia do budowli komora zasuw. Dwa pierścienie wewnętrzne i przestrzeń centralna połączone są licznymi otworami przelotowymi, umożliwiającymi również przejście tak, że tworzą one jedną dużą komorę wewnętrzną. Komora ta podzielona jest ścianami-grodziami. Cztery takie ściany występują także w komorze zewnętrznej. Całość robi wrażenie zamkniętego i pozbawionego już dzisiaj wody amfiteatru.<br/><br/> | ||
+ | Zbiornik wyłączono z eksploatacji w latach 90. XX wieku, do czasu zakończonego w 2017 remontu (zrealizowanego przez spółkę [[GDAŃSKA INFRASTRUKTURA WODOCIĄGOWO-KANALIZACYJNA | Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna]]) był jednym z większych w Gdańsku siedlisk [[NIETOPERZE | nietoperzy]]. 3 XII 2018 jako obiekt muzealny udostępniony do zwiedzania w ramach Gdańskiego Szlaku Wodociągowego. Nad zbiornikiem utworzono taras widokowy „Antoni” z panoramą na Wrzeszcz, Oliwę i Zatokę Gdańską. {{author: SM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Środowisko i przyroda]] |
Aktualna wersja na dzień 15:14, 29 lip 2024
ZBIORNIK WODY STARY SOBIESKI ( wodociągi), Wrzeszcz, na szczycie Góry Szubienicznej między ulicami Traugutta, Smoluchowskiego i Sobieskiego, oddany do użytku w 1911. Zbiornik kołowy o średnicy 47 m, powierzchnia całkowita 1670 m², pojemność całkowita 5 tysięcy m³. Zbudowany z trzech koncentrycznych, krytych kolebami pierścieni o szerokości 6,7 m i wysokości 5,5 m każdy oraz położonej w centrum przestrzeni o średnicy 4,5 m, przesklepionej kopułą. Pierścień zewnętrzny, tworzący oddzielną komorę, rozcina położona na osi wejścia do budowli komora zasuw. Dwa pierścienie wewnętrzne i przestrzeń centralna połączone są licznymi otworami przelotowymi, umożliwiającymi również przejście tak, że tworzą one jedną dużą komorę wewnętrzną. Komora ta podzielona jest ścianami-grodziami. Cztery takie ściany występują także w komorze zewnętrznej. Całość robi wrażenie zamkniętego i pozbawionego już dzisiaj wody amfiteatru.
Zbiornik wyłączono z eksploatacji w latach 90. XX wieku, do czasu zakończonego w 2017 remontu (zrealizowanego przez spółkę Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna) był jednym z większych w Gdańsku siedlisk nietoperzy. 3 XII 2018 jako obiekt muzealny udostępniony do zwiedzania w ramach Gdańskiego Szlaku Wodociągowego. Nad zbiornikiem utworzono taras widokowy „Antoni” z panoramą na Wrzeszcz, Oliwę i Zatokę Gdańską.