BRANDT BARTHOLOMÄUS I, burmistrz Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (S.Danecki przeniósł stronę BRANDT BARTHOLOMÄUS (I) na BRANDT BARTHOLOMÄUS I, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem)
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Herb_rodu_Brandt__w.JPG|thumb|Herb rodu Brandtów]]'''BARTHOLOMÄUS''' (Barthel) '''BRANDT''' (około 1490 Gdańsk – 1/2 II 1549 Gdańsk), burmistrz. Syn burmistrza q Georga Brandta. W latach 1520–1525 ławnik, od 1523 consenior, w 1526 senior, w 1526–1537 rajca, w 1538–1548 burmistrz. W roku 1525 wszedł do q Ławy z nadania zrewoltowanego pospólstwa jako jeden z mniej skompromitowanych w jego oczach przedstawicieli patrycjatu. 24 VII 1542 pozwany, najprawdopodobniej za sprawą bp. warmińskiego q Jana Dantyszka, przez króla polskiego Zygmunta Starego przed sąd sejmowy (wraz z burmistrzem q Tiedemannem Giesem) pod zarzutem potajemnego wprowadzania w Gdańsku obrządku luterańskiego (q luteranie). Ostatecznie do sądu nad burmistrzami nie doszło; mimo to przybyła do Gdańska w roku 1544 komisja królewska, oskarżająca gdańszczan o wprowadzenie kultu luterańskiego wbrew przysiędze złożonej monarsze w 1526, zarzuciła mu nieprzestrzeganie norm obyczajowości katolickiej. W 1543 bliżej nieznany Dimmies von der Heide publicznie rozpowiadał, że zamierza zamordować burmistrza (został aresztowany, po czym zwolniony z braku dowodów winy). W roku 1530 nabył majątek Kościelice. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Herb rodu Brandtów.JPG|thumb|Herb rodziny Brandtów]]
 +
'''BARTHOLOMÄUS''' (Barthel) '''BRANDT I''' (około 1490 Gdańsk – 1/2 II 1549 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn burmistrza [[BRANDT GEORG,  burmistrz Gdańska | Georga Brandta]], dziadek burmistrza [[BRANDT BARTHOLOMÄUS II, burmistrz Gdańska | Bartholomäusa (Barthela) Brandta II]].<br/><br/>
 +
Od 1520 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], od 1524 conseniorem, od 1526 seniorem. Od 1526 był [[RADA MIEJSKA | rajcą]], od 1538 burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza sprawował w 1539, 1543 i 1547, drugiego w 1538, 1542 i 1546; trzeciego w 1541 i 1545; czwartego w 1540, 1544 i 1548.<br/><br/>
 +
W 1525 został ławnikiem z nadania zrewoltowanego pospólstwa jako jeden z mniej skompromitowanych w jego oczach przedstawicieli patrycjatu. 24 VII 1542 pozwany, najprawdopodobniej za sprawą biskupa warmińskiego [[DANTYSZEK JAN, proboszcz kościoła NMP, biskup | Jana Dantyszka]], przez króla polskiego Zygmunta Starego przed sąd sejmowy (wraz z burmistrzem [[GIESE TIEDEMANN (III), burmistrz Gdańska | Tiedemannem Giesem]]) pod zarzutem potajemnego wprowadzania w Gdańsku obrządku [[LUTERANIE | luterańskiego]]. Ostatecznie do sądu nad burmistrzami nie doszło; mimo to w 1544 przybyła do Gdańska komisja królewska, oskarżająca gdańszczan o wprowadzenie kultu luterańskiego wbrew przysiędze złożonej monarsze w 1526, zarzuciła mu nieprzestrzeganie norm obyczajowości katolickiej. W roku 1543 bliżej nieznany Dimmies von der Heide publicznie rozpowiadał, że zamierza zamordować burmistrza (został aresztowany, po czym zwolniony z braku dowodów winy).<br/><br/>
 +
Aktywnie zajmował się działalnością kupiecką lokując kapitały w handel morski. W 1530 nabył majątek Kościelice, dzierżawił także majątki ziemskie Kościeleczki i Szymankowo na Żuławach. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]].<br/><br/>
 +
Około 1515–1519 ożenił się z Anną, córką burmistrza [[BOKELMANN ANTON, burmistrz Gdańska | Antona Bokelmanna]]. Ojciec ośmiorga dzieci: sześciu córek: Anny, Margarethy, Barbary, Elisabeth, Brigitty i Cathariny oraz dwóch synów: Antona (zmarł przedwcześnie) i Bartholomäusa (Barthela) (1522 Gdańsk – 22 V 1593), ławnika (od 1565), rajcy (od 1573), [[SĘDZIA | sędziego]] (1574) i [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku (1585), aktywnego zwłaszcza na rynku kapitałowym w Amsterdamie. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
'''Bibliografia''': <br/>
 +
Brandt Carl Freidrich, ''Geschichte einer  Westpreussischen Familie. Das hansische Ratsgeschlecht Brandt vom Werder'', „Zeitschrift des historischen Vereins für den Regierungsbezirk Marienwerder” , H. 64, 1925, s. 9-11.<br/>
 +
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 91. <br/>
 +
Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 53.

Aktualna wersja na dzień 07:41, 10 sie 2024

Herb rodziny Brandtów

BARTHOLOMÄUS (Barthel) BRANDT I (około 1490 Gdańsk – 1/2 II 1549 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn burmistrza Georga Brandta, dziadek burmistrza Bartholomäusa (Barthela) Brandta II.

Od 1520 był ławnikiem, od 1524 conseniorem, od 1526 seniorem. Od 1526 był rajcą, od 1538 burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza sprawował w 1539, 1543 i 1547, drugiego w 1538, 1542 i 1546; trzeciego w 1541 i 1545; czwartego w 1540, 1544 i 1548.

W 1525 został ławnikiem z nadania zrewoltowanego pospólstwa jako jeden z mniej skompromitowanych w jego oczach przedstawicieli patrycjatu. 24 VII 1542 pozwany, najprawdopodobniej za sprawą biskupa warmińskiego Jana Dantyszka, przez króla polskiego Zygmunta Starego przed sąd sejmowy (wraz z burmistrzem Tiedemannem Giesem) pod zarzutem potajemnego wprowadzania w Gdańsku obrządku luterańskiego. Ostatecznie do sądu nad burmistrzami nie doszło; mimo to w 1544 przybyła do Gdańska komisja królewska, oskarżająca gdańszczan o wprowadzenie kultu luterańskiego wbrew przysiędze złożonej monarsze w 1526, zarzuciła mu nieprzestrzeganie norm obyczajowości katolickiej. W roku 1543 bliżej nieznany Dimmies von der Heide publicznie rozpowiadał, że zamierza zamordować burmistrza (został aresztowany, po czym zwolniony z braku dowodów winy).

Aktywnie zajmował się działalnością kupiecką lokując kapitały w handel morski. W 1530 nabył majątek Kościelice, dzierżawił także majątki ziemskie Kościeleczki i Szymankowo na Żuławach. Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny.

Około 1515–1519 ożenił się z Anną, córką burmistrza Antona Bokelmanna. Ojciec ośmiorga dzieci: sześciu córek: Anny, Margarethy, Barbary, Elisabeth, Brigitty i Cathariny oraz dwóch synów: Antona (zmarł przedwcześnie) i Bartholomäusa (Barthela) (1522 Gdańsk – 22 V 1593), ławnika (od 1565), rajcy (od 1573), sędziego (1574) i burgrabiego królewskiego w Gdańsku (1585), aktywnego zwłaszcza na rynku kapitałowym w Amsterdamie. DK









Bibliografia:
Brandt Carl Freidrich, Geschichte einer Westpreussischen Familie. Das hansische Ratsgeschlecht Brandt vom Werder, „Zeitschrift des historischen Vereins für den Regierungsbezirk Marienwerder” , H. 64, 1925, s. 9-11.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 91.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 53.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania