MEYER CHRISTIAN, szewc, przywódca opozycji
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''CHRISTIAN MEYER''' (2. połowa XVII wieku), szewc, przywódca opozycji cechów. Przybył do Gdańska ze Stralsundu, 28 VIII 1657 jako szewc | '''CHRISTIAN MEYER''' (2. połowa XVII wieku), szewc, przywódca opozycji cechów. Przybył do Gdańska ze Stralsundu, 28 VIII 1657 jako szewc | ||
uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1674, jako przywódca rzemieślników, wymógł na [[RADA MIEJSKA | Radzie Miejskiej]] Gdańska przywrócenie stanowisk [[STRAUCH AEGIDIUS, rektor Gimnazjum Akademickiego | Aegidiusowi Strauchowi]]. W czerwcu 1675 stał na czele delegacji cechów do króla polskiego Jana III Sobieskiego przebywającego w Jaworowie (nie mogąc się doprosić posłuchania, wraz ze swoimi ludźmi przedostał się w tajemnicy do zamkowego ogrodu, rozmieścił towarzyszy wzdłuż ścieżki i wręczył petycję przechadzającemu się i zaskoczonemu królowi). Rok później, jako starszy cechów uczestniczył w sejmie koronacyjnym w Krakowie, gdzie również przedstawiono skargi na gdańską Radę Miejską. W 1677 w [[LIPCE | Lipcach]] witał króla w imieniu cechów przed jego wizytą w Gdańsku. Próbował bezskutecznie wejść w skład [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]].<br/><br/> | uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1674, jako przywódca rzemieślników, wymógł na [[RADA MIEJSKA | Radzie Miejskiej]] Gdańska przywrócenie stanowisk [[STRAUCH AEGIDIUS, rektor Gimnazjum Akademickiego | Aegidiusowi Strauchowi]]. W czerwcu 1675 stał na czele delegacji cechów do króla polskiego Jana III Sobieskiego przebywającego w Jaworowie (nie mogąc się doprosić posłuchania, wraz ze swoimi ludźmi przedostał się w tajemnicy do zamkowego ogrodu, rozmieścił towarzyszy wzdłuż ścieżki i wręczył petycję przechadzającemu się i zaskoczonemu królowi). Rok później, jako starszy cechów uczestniczył w sejmie koronacyjnym w Krakowie, gdzie również przedstawiono skargi na gdańską Radę Miejską. W 1677 w [[LIPCE | Lipcach]] witał króla w imieniu cechów przed jego wizytą w Gdańsku. Próbował bezskutecznie wejść w skład [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]].<br/><br/> | ||
| − | W czasie antykatolickiego [[TUMULT 1678 | tumultu w 1678]] bez efektu zabiegał u gdańskiego burgrabiego o zaprowadzenie spokoju przez siły miejskie, słusznie obawiając się niechęci króla Jana III Sobieskiego do gdańskich cechów. W następnych latach tracił na popularności, co wykorzystali jego przeciwnicy. W sprowokowanej bójce skaleczył przeciwnika, czemu nadano w mieście rozgłos. Szukał schronienia w Warszawie, 27 I 1678 otrzymał od króla przywilej zaliczający go do grona sług królewskich, uwalniający od jurysdykcji gdańskich sądów. Ponownie gościł w Warszawie w 1680 z delegacją cechową, jednak po rozruchach antykatolickich w Gdańsku Jan III Sobieski nakazał go uwięzić razem z towarzyszami. Wolność odzyskał w połowie 1681, ale do Gdańska mógł powrócić dopiero w 1690 i jest to ostatnia o nim wiadomość. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | W czasie antykatolickiego [[TUMULT 1678 | tumultu w 1678]] bez efektu zabiegał u gdańskiego burgrabiego o zaprowadzenie spokoju przez siły miejskie, słusznie obawiając się niechęci króla Jana III Sobieskiego do gdańskich cechów. W następnych latach tracił na popularności, co wykorzystali jego przeciwnicy. W sprowokowanej bójce skaleczył przeciwnika, czemu nadano w mieście rozgłos. Szukał schronienia w Warszawie, 27 I 1678 otrzymał od króla przywilej zaliczający go do grona sług królewskich, uwalniający od jurysdykcji gdańskich sądów. Ponownie gościł w Warszawie w 1680 z delegacją cechową, jednak po rozruchach antykatolickich w Gdańsku Jan III Sobieski nakazał go uwięzić razem z towarzyszami. Wolność odzyskał w połowie 1681, ale do Gdańska mógł powrócić dopiero w 1690 i jest to ostatnia o nim wiadomość. 23 X 1690 potwierdzenie gdańskiego obywatelsta jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) uzyskał jego syn, także Christian i także szewc, a równo rok później (23 X 1691) jego drugi syn, Jacob, również szewc. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| − | + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 45, 362, 437.<br/> | |
| − | Cieślak Edmund, ''Meyer Christian'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. III, Gdańsk 1997, s. 192 | + | Cieślak Edmund, ''Meyer Christian'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. III, Gdańsk 1997, s. 192. |
Aktualna wersja na dzień 14:42, 30 lip 2024
CHRISTIAN MEYER (2. połowa XVII wieku), szewc, przywódca opozycji cechów. Przybył do Gdańska ze Stralsundu, 28 VIII 1657 jako szewc
uzyskał obywatelstwo Gdańska. W 1674, jako przywódca rzemieślników, wymógł na Radzie Miejskiej Gdańska przywrócenie stanowisk Aegidiusowi Strauchowi. W czerwcu 1675 stał na czele delegacji cechów do króla polskiego Jana III Sobieskiego przebywającego w Jaworowie (nie mogąc się doprosić posłuchania, wraz ze swoimi ludźmi przedostał się w tajemnicy do zamkowego ogrodu, rozmieścił towarzyszy wzdłuż ścieżki i wręczył petycję przechadzającemu się i zaskoczonemu królowi). Rok później, jako starszy cechów uczestniczył w sejmie koronacyjnym w Krakowie, gdzie również przedstawiono skargi na gdańską Radę Miejską. W 1677 w Lipcach witał króla w imieniu cechów przed jego wizytą w Gdańsku. Próbował bezskutecznie wejść w skład Trzeciego Ordynku.
W czasie antykatolickiego tumultu w 1678 bez efektu zabiegał u gdańskiego burgrabiego o zaprowadzenie spokoju przez siły miejskie, słusznie obawiając się niechęci króla Jana III Sobieskiego do gdańskich cechów. W następnych latach tracił na popularności, co wykorzystali jego przeciwnicy. W sprowokowanej bójce skaleczył przeciwnika, czemu nadano w mieście rozgłos. Szukał schronienia w Warszawie, 27 I 1678 otrzymał od króla przywilej zaliczający go do grona sług królewskich, uwalniający od jurysdykcji gdańskich sądów. Ponownie gościł w Warszawie w 1680 z delegacją cechową, jednak po rozruchach antykatolickich w Gdańsku Jan III Sobieski nakazał go uwięzić razem z towarzyszami. Wolność odzyskał w połowie 1681, ale do Gdańska mógł powrócić dopiero w 1690 i jest to ostatnia o nim wiadomość. 23 X 1690 potwierdzenie gdańskiego obywatelsta jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) uzyskał jego syn, także Christian i także szewc, a równo rok później (23 X 1691) jego drugi syn, Jacob, również szewc.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 45, 362, 437.
Cieślak Edmund, Meyer Christian, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. III, Gdańsk 1997, s. 192.
