ANDREAS SLOMMOW, proboszcz kościoła NMP
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDREAS SLOMMOW''' ( | + | [[File:Andreas_Slommow.JPG|thumb|Scena Ukrzyżowania z wizerunkiem klęczącego Andreasa Slommowa (?), z zaginionego w 1945 mszału z biblioteki [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku]] |
| + | |||
| + | '''ANDREAS SLOMMOW''' (1361 Słomowo, koło Torunia – po 1438 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP), założyciel biblioteki. W 1387 przyjął święcenia kapłańskie, od 1390 ksiądz w zakonie krzyżackim i członek Bractwa Kapłańskiego w kościele NMP, od 1398 jego proboszcz. Był organizatorem biblioteki przy kościele NMP dla duchowieństwa gdańskiego (zob. [[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]); w 1413 otrzymał oficjalny przywilej wielkiego mistrza krzyżackiego Henryka von Plauena potwierdzający założenie i działalność tej biblioteki. Pierwszy opracowany wykaz dzieł przechowywanych w tej bibliotece wykazywał 104 rękopisy łacińskie, głównie teologiczne. <br/><br/> | ||
| + | W 1408 kandydował do godności arcybiskupa w Rydze. W latach 1418–1419 z polecenia wielkiego mistrza przebywał w Rzymie, przedstawiając papieżowi Marcinowi V stanowisko zakonu krzyżackiego w rokowaniach z Polską, uzyskał też papieską bullę przeciwko husytom. W latach 1432–1433 delegat zakonu krzyżackiego na soborze w Bazylei. <br/><br/> | ||
| + | W 1436 współpracował z [[RADA MIEJSKA | Radą Głównego Miasta Gdańska]] przy zakładaniu szkół parafialnych (zob. [[SZKOLNICTWO | szkolnictwo]]). Prowadził spory z [[DOMINIKANIE | dominikanami]] z Gdańska; jako proboszcz [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] uważał się za ich duchownego zwierzchnika, żądał udziału w dochodach z pogrzebów i zbieranej jałmużny. W 1437, ze względu na wiek, ustąpił z probostwa NMP na rzecz przyjaciela [[PFAFFENDORF ANDREAS, proboszcz kościoła Najświętszej Marii Panny | Andreasa Pfaffendorfa]]. Po śmierci Pfaffendorfa (osiem miesięcy później) powrócił na urząd, z którego jednak w 1438 został odwołany. W wieku 77 lat napisał krótką wierszowaną autobiografię, podając najważniejsze daty ze swojego życia (za najważniejsze uznawał przyjęcie świeceń i wstąpienie do zakonu krzyżackiego), nie kryjąc przy tym rozczarowania ostatecznym pozbawieniem go urzędu proboszcza kościoła NMP (czuł się jak „wyrzucony z gniazda”). {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:32, 1 sty 2024
ANDREAS SLOMMOW (1361 Słomowo, koło Torunia – po 1438 Gdańsk), proboszcz kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), założyciel biblioteki. W 1387 przyjął święcenia kapłańskie, od 1390 ksiądz w zakonie krzyżackim i członek Bractwa Kapłańskiego w kościele NMP, od 1398 jego proboszcz. Był organizatorem biblioteki przy kościele NMP dla duchowieństwa gdańskiego (zob. księgarstwo); w 1413 otrzymał oficjalny przywilej wielkiego mistrza krzyżackiego Henryka von Plauena potwierdzający założenie i działalność tej biblioteki. Pierwszy opracowany wykaz dzieł przechowywanych w tej bibliotece wykazywał 104 rękopisy łacińskie, głównie teologiczne.
W 1408 kandydował do godności arcybiskupa w Rydze. W latach 1418–1419 z polecenia wielkiego mistrza przebywał w Rzymie, przedstawiając papieżowi Marcinowi V stanowisko zakonu krzyżackiego w rokowaniach z Polską, uzyskał też papieską bullę przeciwko husytom. W latach 1432–1433 delegat zakonu krzyżackiego na soborze w Bazylei.
W 1436 współpracował z Radą Głównego Miasta Gdańska przy zakładaniu szkół parafialnych (zob. szkolnictwo). Prowadził spory z dominikanami z Gdańska; jako proboszcz Głównego Miasta uważał się za ich duchownego zwierzchnika, żądał udziału w dochodach z pogrzebów i zbieranej jałmużny. W 1437, ze względu na wiek, ustąpił z probostwa NMP na rzecz przyjaciela Andreasa Pfaffendorfa. Po śmierci Pfaffendorfa (osiem miesięcy później) powrócił na urząd, z którego jednak w 1438 został odwołany. W wieku 77 lat napisał krótką wierszowaną autobiografię, podając najważniejsze daty ze swojego życia (za najważniejsze uznawał przyjęcie świeceń i wstąpienie do zakonu krzyżackiego), nie kryjąc przy tym rozczarowania ostatecznym pozbawieniem go urzędu proboszcza kościoła NMP (czuł się jak „wyrzucony z gniazda”).
