RYNARZEWO
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''RYNARZEWO''' (1647 Renneberg Krug, 1889 Rynarzewo, 1889 Renbark), w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]], przy ul. Spacerowej, na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Początkowo karczma i osada leśna w Dolinie Rynarzewskiej. | + | [[File: Rynarzewo.jpg |thumb| Renneberg (Rynarzewo) na mapie z 1784, z drogą z Oliwy przez Młyn Prochowy (Pulver Mühl) w Doline Potoku Prochowego]] |
| + | '''RYNARZEWO''' (1647 Renneberg Krug, 1889 Rynarzewo, 1889 Renbark), w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]], przy ul. Spacerowej, na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Początkowo karczma i osada leśna w Dolinie Rynarzewskiej, przy drodze z Oliwy do [[OSOWA |Osowej]] i [[WYSOKA | Wysokiej]] przez [[DOLINA POTOKU PROCHOWEGO | Dolinę Potoku Prochowego]], od 2 połowy XIX wieku przez obecną ul. Spacerową ("Renneberger Chaussee" / "Szosa rynarzewska"). Nazwa od pobliskiej góry, notowanej w 1644 jako Renneberg (a wskazującej na istnienie na niej smolarni). Leśniczówka, zwana wówczas Renuszewo, z okolicą włączona w granice administracyjne Gdańska 15 I 1954.<br/><br/> | ||
19 X 1947 naprzeciwko leśniczówki (po drugiej stronie ulicy) administrator (proboszcz) oliwskiego [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościoła (katedry) Trójcy Świętej]] [[KOSSAK-GŁÓWCZEWSKI LEON, proboszcz katedry Trójcy Świętej | ks. Leon Kossak-Główczewski]] poświęcił kapliczkę, ufundowaną (na ziemi podarowanej przez leśniczego Jana Kręckiego) przez Walerię Lisińską (18 II 1890 – 30 I 1972, pochowana na | 19 X 1947 naprzeciwko leśniczówki (po drugiej stronie ulicy) administrator (proboszcz) oliwskiego [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościoła (katedry) Trójcy Świętej]] [[KOSSAK-GŁÓWCZEWSKI LEON, proboszcz katedry Trójcy Świętej | ks. Leon Kossak-Główczewski]] poświęcił kapliczkę, ufundowaną (na ziemi podarowanej przez leśniczego Jana Kręckiego) przez Walerię Lisińską (18 II 1890 – 30 I 1972, pochowana na | ||
[[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]) w nadziei odnalezienia po zakończeniu II wojny światowej córki Marii i męża Ludwika, przed wojną właściciel cegielni i fabryczki wyrobów ceramicznych w [[WYSOKA | Wysokiej]], dyrektora Banku Ludowego w Gdańsku, w 1937 członka pierwszego Zarządu [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków]] w Wolnym Mieście Gdańsku. Kapliczka służyła jako miejsce pożegnania i powitania [[PIELGRZYMKI Z GDAŃSKA DO KALWARII WEJHEROWSKIEJ | pielgrzymek udających się z Gdańska do Kalwarii Wejherowskiej]] i z niej wracających. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]) w nadziei odnalezienia po zakończeniu II wojny światowej córki Marii i męża Ludwika, przed wojną właściciel cegielni i fabryczki wyrobów ceramicznych w [[WYSOKA | Wysokiej]], dyrektora Banku Ludowego w Gdańsku, w 1937 członka pierwszego Zarządu [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków]] w Wolnym Mieście Gdańsku. Kapliczka służyła jako miejsce pożegnania i powitania [[PIELGRZYMKI Z GDAŃSKA DO KALWARII WEJHEROWSKIEJ | pielgrzymek udających się z Gdańska do Kalwarii Wejherowskiej]] i z niej wracających. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:49, 25 sie 2024
RYNARZEWO (1647 Renneberg Krug, 1889 Rynarzewo, 1889 Renbark), w Gdańsku-Oliwie, przy ul. Spacerowej, na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Początkowo karczma i osada leśna w Dolinie Rynarzewskiej, przy drodze z Oliwy do Osowej i Wysokiej przez Dolinę Potoku Prochowego, od 2 połowy XIX wieku przez obecną ul. Spacerową ("Renneberger Chaussee" / "Szosa rynarzewska"). Nazwa od pobliskiej góry, notowanej w 1644 jako Renneberg (a wskazującej na istnienie na niej smolarni). Leśniczówka, zwana wówczas Renuszewo, z okolicą włączona w granice administracyjne Gdańska 15 I 1954.
19 X 1947 naprzeciwko leśniczówki (po drugiej stronie ulicy) administrator (proboszcz) oliwskiego kościoła (katedry) Trójcy Świętej ks. Leon Kossak-Główczewski poświęcił kapliczkę, ufundowaną (na ziemi podarowanej przez leśniczego Jana Kręckiego) przez Walerię Lisińską (18 II 1890 – 30 I 1972, pochowana na
Cmentarzu Komunalnym w Oliwie) w nadziei odnalezienia po zakończeniu II wojny światowej córki Marii i męża Ludwika, przed wojną właściciel cegielni i fabryczki wyrobów ceramicznych w Wysokiej, dyrektora Banku Ludowego w Gdańsku, w 1937 członka pierwszego Zarządu Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Kapliczka służyła jako miejsce pożegnania i powitania pielgrzymek udających się z Gdańska do Kalwarii Wejherowskiej i z niej wracających.
