CHABIOR MONIKA, wiceprezydentka Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę CHABIOR MONIKA, zastępczyni prezydenta Gdańska na CHABIOR MONIKA, wiceprezydentka Gdańska, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
'''MONIKA CHABIOR''' (ur. 27 I 1980 Gdynia), socjolożka, menadżerka, zastępczyni [[PREZYDENT GDAŃSKA | prezydenta Gdańska]] do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Córka Dariusza i Aliny. Absolwentka [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 70 Z ODDZIAŁAMI SPORTOWYMI| Szkoły Podstawowej nr 70]], w 1998 ukończyła [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcące]] w Gdańsku. W latach 1999–2004 studiowała socjologię na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Podczas studiów była wolontariuszem Amnesty International Polska, po studiach pracowała w Londynie, w charakterze ''community and education officer'', koordynując projekty artystyczne i edukacyjne z Discovery Childrens' Centre. Realizowała m.in. projekt ''Connecting Stories'', ukierunkowany na budowanie spójności społecznej. <br/><br/>
 
'''MONIKA CHABIOR''' (ur. 27 I 1980 Gdynia), socjolożka, menadżerka, zastępczyni [[PREZYDENT GDAŃSKA | prezydenta Gdańska]] do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Córka Dariusza i Aliny. Absolwentka [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 70 Z ODDZIAŁAMI SPORTOWYMI| Szkoły Podstawowej nr 70]], w 1998 ukończyła [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcące]] w Gdańsku. W latach 1999–2004 studiowała socjologię na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Podczas studiów była wolontariuszem Amnesty International Polska, po studiach pracowała w Londynie, w charakterze ''community and education officer'', koordynując projekty artystyczne i edukacyjne z Discovery Childrens' Centre. Realizowała m.in. projekt ''Connecting Stories'', ukierunkowany na budowanie spójności społecznej. <br/><br/>
 
W latach 2008–2009 pracowała w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, na stanowisku inspektora do spraw projektów społecznych w Biurze Prezydenta do Spraw Sportu i EURO 2012. Koordynowała Polski Program Odpowiedzialności Społecznej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA [[EURO 2012 W GDAŃSKU | EURO 2012]], pracując w Spółce PL.2012, w tym projekt Respect, w którym działały organizacje pozarządowe z Polski i Ukrainy. Jednym z jej zadań była także realizacja projektu ''Wolontariat. Włącz się!'', polegającego na aktywizacji społeczno-zawodowej osób nieaktywnych zawodowo, bezrobotnych i niepełnosprawnych w organizacjach sportowych, kulturalnych i publicznych.<br/><br/>
 
W latach 2008–2009 pracowała w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, na stanowisku inspektora do spraw projektów społecznych w Biurze Prezydenta do Spraw Sportu i EURO 2012. Koordynowała Polski Program Odpowiedzialności Społecznej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA [[EURO 2012 W GDAŃSKU | EURO 2012]], pracując w Spółce PL.2012, w tym projekt Respect, w którym działały organizacje pozarządowe z Polski i Ukrainy. Jednym z jej zadań była także realizacja projektu ''Wolontariat. Włącz się!'', polegającego na aktywizacji społeczno-zawodowej osób nieaktywnych zawodowo, bezrobotnych i niepełnosprawnych w organizacjach sportowych, kulturalnych i publicznych.<br/><br/>
W latach 2012–2015 była w Warszawie prezeską Zarządu Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej, należącej do skarbu państwa i realizującej we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki innowacyjny, ogólnopolski program sportowy ''Nasz Orlik''. Od 2013 mieszkała we Władysławowie. W 2015 ponownie podjęła współpracę z Urzędem Miejskim w Gdańsku jako koordynatorka gdańskiej grupy międzynarodowego projektu ''Urbact Change!''. Od 2015 była ekspertką w dziale Projektów Obywatelskich [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS) | Europejskiego Centrum Solidarności]], brała udział w opracowaniu programów: ''Solidarność Codziennie'', ''Culture for Local Development'', ''Solidarity Here and Now''.<br/><br/>
+
W latach 2012–2015 była w Warszawie prezeską Zarządu Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej, należącej do skarbu państwa i realizującej we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki innowacyjny, ogólnopolski program sportowy ''Nasz Orlik''. Od 2013 mieszkała we Władysławowie. W 2015 ponownie podjęła współpracę z Urzędem Miejskim w Gdańsku jako koordynatorka gdańskiej grupy międzynarodowego projektu ''Urbact Change!''. Od 2015 była ekspertką w dziale Projektów Obywatelskich [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS) | Europejskiego Centrum Solidarności]], brała udział w opracowaniu programów: ''Solidarność Codziennie'', ''Culture for Local Development'', ''Solidarity Here and Now'', w kadencji  2021–2025 członkini Kolegium Historyczno-Programowego ECS.<br/><br/>
 
Od 2018 pełniła funkcję koordynatora Puckiego Klubu Integracji Społecznej, w 2019 została wybrana przewodniczącą Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych. W 2020 współorganizowała Strajki Kobiet w Pucku. Do listopada 2020 była ewaluatorką w Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni (małżeńska współwłasność majątkowa). 1 XII 2020 powołana została, w miejsce ustępującego Piotra Kowalczuka, na stanowisko zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw edukacji i usług społecznych, od 9 III 2021 (po zmianie nazwy) – do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Od 2021 współprzewodnicząca [[GDAŃSKA RADA DO SPRAW RÓWNEGO TRAKTOWANIA | Gdańskiej Rady do spraw Równego Traktowania]], członkini Pomorskiej Rady Oświatowej przy Zarządzie Województwa Pomorskiego, od 1 I 2022 Rady Nadzorczej [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. W 2022 uhonorowana Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. {{author: RaKo}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
Od 2018 pełniła funkcję koordynatora Puckiego Klubu Integracji Społecznej, w 2019 została wybrana przewodniczącą Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych. W 2020 współorganizowała Strajki Kobiet w Pucku. Do listopada 2020 była ewaluatorką w Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni (małżeńska współwłasność majątkowa). 1 XII 2020 powołana została, w miejsce ustępującego Piotra Kowalczuka, na stanowisko zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw edukacji i usług społecznych, od 9 III 2021 (po zmianie nazwy) – do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Od 2021 współprzewodnicząca [[GDAŃSKA RADA DO SPRAW RÓWNEGO TRAKTOWANIA | Gdańskiej Rady do spraw Równego Traktowania]], członkini Pomorskiej Rady Oświatowej przy Zarządzie Województwa Pomorskiego, od 1 I 2022 Rady Nadzorczej [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. W 2022 uhonorowana Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. {{author: RaKo}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
'''Bibliografia:''' <br/>
 
'''Bibliografia:''' <br/>

Aktualna wersja na dzień 17:07, 17 maj 2024

Monika Chabior

MONIKA CHABIOR (ur. 27 I 1980 Gdynia), socjolożka, menadżerka, zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Córka Dariusza i Aliny. Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 70, w 1998 ukończyła III Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku. W latach 1999–2004 studiowała socjologię na Uniwersytecie Gdańskim. Podczas studiów była wolontariuszem Amnesty International Polska, po studiach pracowała w Londynie, w charakterze community and education officer, koordynując projekty artystyczne i edukacyjne z Discovery Childrens' Centre. Realizowała m.in. projekt Connecting Stories, ukierunkowany na budowanie spójności społecznej.

W latach 2008–2009 pracowała w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, na stanowisku inspektora do spraw projektów społecznych w Biurze Prezydenta do Spraw Sportu i EURO 2012. Koordynowała Polski Program Odpowiedzialności Społecznej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, pracując w Spółce PL.2012, w tym projekt Respect, w którym działały organizacje pozarządowe z Polski i Ukrainy. Jednym z jej zadań była także realizacja projektu Wolontariat. Włącz się!, polegającego na aktywizacji społeczno-zawodowej osób nieaktywnych zawodowo, bezrobotnych i niepełnosprawnych w organizacjach sportowych, kulturalnych i publicznych.

W latach 2012–2015 była w Warszawie prezeską Zarządu Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej, należącej do skarbu państwa i realizującej we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki innowacyjny, ogólnopolski program sportowy Nasz Orlik. Od 2013 mieszkała we Władysławowie. W 2015 ponownie podjęła współpracę z Urzędem Miejskim w Gdańsku jako koordynatorka gdańskiej grupy międzynarodowego projektu Urbact Change!. Od 2015 była ekspertką w dziale Projektów Obywatelskich Europejskiego Centrum Solidarności, brała udział w opracowaniu programów: Solidarność Codziennie, Culture for Local Development, Solidarity Here and Now, w kadencji 2021–2025 członkini Kolegium Historyczno-Programowego ECS.

Od 2018 pełniła funkcję koordynatora Puckiego Klubu Integracji Społecznej, w 2019 została wybrana przewodniczącą Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych. W 2020 współorganizowała Strajki Kobiet w Pucku. Do listopada 2020 była ewaluatorką w Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni (małżeńska współwłasność majątkowa). 1 XII 2020 powołana została, w miejsce ustępującego Piotra Kowalczuka, na stanowisko zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw edukacji i usług społecznych, od 9 III 2021 (po zmianie nazwy) – do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Od 2021 współprzewodnicząca Gdańskiej Rady do spraw Równego Traktowania, członkini Pomorskiej Rady Oświatowej przy Zarządzie Województwa Pomorskiego, od 1 I 2022 Rady Nadzorczej Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów. W 2022 uhonorowana Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. RaKo















Bibliografia:
Wywiad z Moniką Chabior, korespondencja z kwietnia i lipca 2021.
Monika Chabior – gdański pedagog postępu?, 19 XI 2020, http://wybrzeze24.pl/aktualnosci/pedagog-postepu.
Monika Chabior nowym zastępcą prezydent Gdańska, 10 XI 2020, https://nadmorski24.pl.
Monika Chabior za Piotra Kowalczuka. Zmiana na stanowisku zastępcy prezydent Gdańska, 9 listopada 2020, https://www.gdansk.pl/wiadomosci.
Monika Chabior zawodowo, 5 I 2019, http://monika-chabior.blogspot.com/.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania