JAWORSKI ANDRZEJ, polityk
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''ANDRZEJ JAWORSKI''' (ur. 16 XII 1970 Włocławek), polityk. Wnuk Stanisława (ułana marszałka Józefa Piłsudskiego, partyzanta podczas II wojny światowej), syn Edwarda i Zofii z domu Dębczyńskiej, brat [[JAWORSKI PAWEŁ MARCIN, przedsiębiorca, radny| Pawła]]. Ukończył II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika we Włocławku. W 1995 absolwent Instytutu Etnologii i Antropologii Kultury Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1999 ukończył studia doktoranckie (bez obrony doktoratu) na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (politologia i nauki społeczne). Absolwent studiów podyplomowych, m.in. Modernes Firmenmanagement: Marketing und Finanzen (Berlin International Academy), The Baltic Sea Environment (The Baltic University, Uppsala), zarządzanie innowacjami i projektami oraz MBA (Wyższa Szkoła Handlu i Usług, Poznań). W 1999 zdał egzamin państwowy dla członków rad nadzorczych spółek jednoosobowych Skarbu Państwa. W latach 1987–1992 instruktor w Polskiej Organizacji Harcerskiej, w 1989 zainicjował utworzenie w Wilnie pierwszej polskiej drużyny harcerskiej. <br/><br/> | '''ANDRZEJ JAWORSKI''' (ur. 16 XII 1970 Włocławek), polityk. Wnuk Stanisława (ułana marszałka Józefa Piłsudskiego, partyzanta podczas II wojny światowej), syn Edwarda i Zofii z domu Dębczyńskiej, brat [[JAWORSKI PAWEŁ MARCIN, przedsiębiorca, radny| Pawła]]. Ukończył II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika we Włocławku. W 1995 absolwent Instytutu Etnologii i Antropologii Kultury Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1999 ukończył studia doktoranckie (bez obrony doktoratu) na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (politologia i nauki społeczne). Absolwent studiów podyplomowych, m.in. Modernes Firmenmanagement: Marketing und Finanzen (Berlin International Academy), The Baltic Sea Environment (The Baltic University, Uppsala), zarządzanie innowacjami i projektami oraz MBA (Wyższa Szkoła Handlu i Usług, Poznań). W 1999 zdał egzamin państwowy dla członków rad nadzorczych spółek jednoosobowych Skarbu Państwa. W latach 1987–1992 instruktor w Polskiej Organizacji Harcerskiej, w 1989 zainicjował utworzenie w Wilnie pierwszej polskiej drużyny harcerskiej. <br/><br/> | ||
W Gdańsku oficjalnie (zameldowany) od 1997, w okresie 1996–1997 przewodniczył pracom Bałtyckiej Fundacji Kultury w Gdańsku (organizacja pożytku publicznego, wydawca albumów o Gdańsku). Od 1998 do 1999 był zastępcą redaktora naczelnego katolickiego miesięcznika „Nasza Wspólnota”. W latach 1998–2002 radny III kadencji [[RADA MIEJSKA, po 1945 | Rady Miasta Gdańska]] z ramienia Akcji Katolickiej (wchodzącej w skład Akcji Wyborczej Solidarność, członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego), był członkiem m.in. Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Komisji Kultury oraz Komisji Doraźnej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej miasta. W latach 1999–2001 pracował jako specjalista, a następnie do 2003 jako wicedyrektor do spraw turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. W latach 2001–2002 był członkiem Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Po upływie kadencji radnego (2003–2006) wiceprezes, później prezes Zarządu Przedsiębiorstwa Gospodarki Maszynami Budownictwa „Warszawa” sp. z o.o. Od marca 2006 do marca 2008 prezes [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], następnie do końca 2008 zatrudniony w niej na stanowisku doradcy do spraw restrukturyzacji i dialogu społecznego. <br/><br/> | W Gdańsku oficjalnie (zameldowany) od 1997, w okresie 1996–1997 przewodniczył pracom Bałtyckiej Fundacji Kultury w Gdańsku (organizacja pożytku publicznego, wydawca albumów o Gdańsku). Od 1998 do 1999 był zastępcą redaktora naczelnego katolickiego miesięcznika „Nasza Wspólnota”. W latach 1998–2002 radny III kadencji [[RADA MIEJSKA, po 1945 | Rady Miasta Gdańska]] z ramienia Akcji Katolickiej (wchodzącej w skład Akcji Wyborczej Solidarność, członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego), był członkiem m.in. Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Komisji Kultury oraz Komisji Doraźnej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej miasta. W latach 1999–2001 pracował jako specjalista, a następnie do 2003 jako wicedyrektor do spraw turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. W latach 2001–2002 był członkiem Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Po upływie kadencji radnego (2003–2006) wiceprezes, później prezes Zarządu Przedsiębiorstwa Gospodarki Maszynami Budownictwa „Warszawa” sp. z o.o. Od marca 2006 do marca 2008 prezes [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], następnie do końca 2008 zatrudniony w niej na stanowisku doradcy do spraw restrukturyzacji i dialogu społecznego. <br/><br/> | ||
| − | W 2004 bez powodzenia ubiegał się o mandat do Parlamentu Europejskiego (uzyskał 3799 głosów). Z ramienia Prawa i Sprawiedliwości (PiS) startował w wyborach na stanowisko prezydenta Gdańska w latach 2006, 2010 i 2014 (przeszedł do II tury), osiągając drugi wynik i przegrywając z [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN, prezydent Gdańska | Pawłem Adamowiczem]]. W latach 2006–2009 radny sejmiku [[WOJEWÓDZTWO POMORSKIE | województwa pomorskiego]], szef klubu PiS. Zrezygnował z zasiadania w sejmiku w czerwcu 2009, po objęciu mandatu posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w trakcie VI kadencji (mandat objął po wybraniu Tadeusza Cymańskiego na posła do Parlamentu Europejskiego). W wyborach w 2011 uzyskał z ramienia PiS mandat poselski na Sejm RP VII kadencji (22 770 głosów), był wiceprzewodniczącym sejmowej Komisji Skarbu Państwa oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Wewnętrznych. W 2015 został wybrany z listy PiS do Sejmu VIII kadencji (25 875 głosów), od 16 XII 2015 przewodniczył sejmowej Komisji Finansów Publicznych. We wrześniu 2018 został zawieszony w prawach członka PiS, m.in. za brak wsparcia w kampanii wyborczej [[PŁAŻYŃSKI KACPER, prawnik, polityk | Kacpra Płażyńskiego]], kandydata partii na stanowisko prezydenta Gdańska. Przywrócony w prawach członka partii w listopadzie 2021, od czerwca 2022 jej pełnomocnik w okręgu gdańskim. W 2023 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski do Sejmu RP z | + | W 2004 bez powodzenia ubiegał się o mandat do Parlamentu Europejskiego (uzyskał 3799 głosów). Z ramienia Prawa i Sprawiedliwości (PiS) startował w wyborach na stanowisko prezydenta Gdańska w latach 2006, 2010 i 2014 (przeszedł do II tury), osiągając drugi wynik i przegrywając z [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN, prezydent Gdańska | Pawłem Adamowiczem]]. W latach 2006–2009 radny sejmiku [[WOJEWÓDZTWO POMORSKIE | województwa pomorskiego]], szef klubu PiS. Zrezygnował z zasiadania w sejmiku w czerwcu 2009, po objęciu mandatu posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w trakcie VI kadencji (mandat objął po wybraniu Tadeusza Cymańskiego na posła do Parlamentu Europejskiego). W wyborach w 2011 uzyskał z ramienia PiS mandat poselski na Sejm RP VII kadencji (22 770 głosów), był wiceprzewodniczącym sejmowej Komisji Skarbu Państwa oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Wewnętrznych. W 2015 został wybrany z listy PiS do Sejmu VIII kadencji (25 875 głosów), od 16 XII 2015 przewodniczył sejmowej Komisji Finansów Publicznych. We wrześniu 2018 został zawieszony w prawach członka PiS, m.in. za brak wsparcia w kampanii wyborczej [[PŁAŻYŃSKI KACPER, prawnik, polityk | Kacpra Płażyńskiego]], kandydata partii na stanowisko prezydenta Gdańska. Przywrócony w prawach członka partii w listopadzie 2021, od czerwca 2022 jej pełnomocnik w okręgu gdańskim. W 2023 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski do Sejmu RP z ramienia Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość (uzyskał 3944 głosy). <br/><br/> |
| − | Był m.in. członkiem Rady Nadzorczej Polskich Kolei Państwowych Intercity, Rady Programowej [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizji Polskiej Oddział Gdańsk]], Rady Pomorskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Od 26 V 2006 przewodniczył Radzie Nadzorczej Koncernu Energetycznego [[ENERGA | Energa SA]]. W latach 2008–2015 był prezesem Fundacji Stoczni Gdańskiej (założonej przez Stocznię i zakładową [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]). 13 V 2016 został wybrany przez Radę Nadzorczą PZU SA na członka zarządu spółki (od 14 V 2016), w związku z czym zrzekł się mandatu poselskiego; 29 V 2017 złożył rezygnację z pełnienia tej funkcji. Od 15 XI 2017 do 11 VIII 2018 członek zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA z zadaniem budowy dla tej firmy terminalu przeładunkowego w [[PORT GDAŃSKI | gdańskim porcie]], początkowo wiceprezes, od kwietnia 2018 prezes. Od lipca 2020 do września 2021 prezes zarządu przedsiębiorstwa VRG (właściciela marek odzieżowych Vistula, Wólczanka, Bytom, Deni Cler i marki jubilerskiej W. Kruk). Od 15 IV 2022 członek rady nadzorczej Pekao Investment Banking, od maja tego roku zarządu PZU Życie, od czerwca w radach nadzorczych PZU Zdrowie i Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PZU.<br/><br/> | + | Był m.in. członkiem Rady Nadzorczej Polskich Kolei Państwowych Intercity, Rady Programowej [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizji Polskiej Oddział Gdańsk]], Rady Pomorskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Od 26 V 2006 przewodniczył Radzie Nadzorczej Koncernu Energetycznego [[ENERGA | Energa SA]]. W latach 2008–2015 był prezesem Fundacji Stoczni Gdańskiej (założonej przez Stocznię i zakładową [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]). 13 V 2016 został wybrany przez Radę Nadzorczą PZU SA na członka zarządu spółki (od 14 V 2016), w związku z czym zrzekł się mandatu poselskiego; 29 V 2017 złożył rezygnację z pełnienia tej funkcji. Od 15 XI 2017 do 11 VIII 2018 członek zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA z zadaniem budowy dla tej firmy terminalu przeładunkowego w [[PORT GDAŃSKI | gdańskim porcie]], początkowo wiceprezes, od kwietnia 2018 prezes. Od lipca 2020 do września 2021 prezes zarządu przedsiębiorstwa VRG (właściciela marek odzieżowych Vistula, Wólczanka, Bytom, Deni Cler i marki jubilerskiej W. Kruk (do kwietnia 2024 członek jej rady nadzorczej)). Od 15 IV 2022 do marca 2024 członek rady nadzorczej Pekao Investment Banking, od maja tego roku do kwietnia 2024 zarządu PZU Życie, od czerwca 2022 do lutego 2023 w radach nadzorczych PZU Zdrowie (prezes) i Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PZU.<br/><br/> |
Od 2016 przewodniczący rady Instytutu „Pamięć i Tożsamość” im. świętego Jana Pawła II przy kościele Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu, członek sekretariatu SOS dla Radia Maryja i Telewizji Trwam, od 2022 przewodniczący rady Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu. W kadencji 2017–2021 członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego (zgłoszony jako przedstawiciel Polskiego Związku Hokeja na Lodzie), od kwietnia 2018 prezes Polskiego Związku Curlingu. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2017) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2019), w 2010 laureat gdańskiej nagrody „Homo Popularis”. <br/><br/> | Od 2016 przewodniczący rady Instytutu „Pamięć i Tożsamość” im. świętego Jana Pawła II przy kościele Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu, członek sekretariatu SOS dla Radia Maryja i Telewizji Trwam, od 2022 przewodniczący rady Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu. W kadencji 2017–2021 członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego (zgłoszony jako przedstawiciel Polskiego Związku Hokeja na Lodzie), od kwietnia 2018 prezes Polskiego Związku Curlingu. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2017) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2019), w 2010 laureat gdańskiej nagrody „Homo Popularis”. <br/><br/> | ||
Od 1995 żonaty z Dorotą z domu Miklaszewską, ojciec Agaty (ur. 1998) i Alicji (ur. 2005). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1995 żonaty z Dorotą z domu Miklaszewską, ojciec Agaty (ur. 1998) i Alicji (ur. 2005). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:31, 10 gru 2024
ANDRZEJ JAWORSKI (ur. 16 XII 1970 Włocławek), polityk. Wnuk Stanisława (ułana marszałka Józefa Piłsudskiego, partyzanta podczas II wojny światowej), syn Edwarda i Zofii z domu Dębczyńskiej, brat Pawła. Ukończył II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika we Włocławku. W 1995 absolwent Instytutu Etnologii i Antropologii Kultury Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1999 ukończył studia doktoranckie (bez obrony doktoratu) na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (politologia i nauki społeczne). Absolwent studiów podyplomowych, m.in. Modernes Firmenmanagement: Marketing und Finanzen (Berlin International Academy), The Baltic Sea Environment (The Baltic University, Uppsala), zarządzanie innowacjami i projektami oraz MBA (Wyższa Szkoła Handlu i Usług, Poznań). W 1999 zdał egzamin państwowy dla członków rad nadzorczych spółek jednoosobowych Skarbu Państwa. W latach 1987–1992 instruktor w Polskiej Organizacji Harcerskiej, w 1989 zainicjował utworzenie w Wilnie pierwszej polskiej drużyny harcerskiej.
W Gdańsku oficjalnie (zameldowany) od 1997, w okresie 1996–1997 przewodniczył pracom Bałtyckiej Fundacji Kultury w Gdańsku (organizacja pożytku publicznego, wydawca albumów o Gdańsku). Od 1998 do 1999 był zastępcą redaktora naczelnego katolickiego miesięcznika „Nasza Wspólnota”. W latach 1998–2002 radny III kadencji Rady Miasta Gdańska z ramienia Akcji Katolickiej (wchodzącej w skład Akcji Wyborczej Solidarność, członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego), był członkiem m.in. Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Komisji Kultury oraz Komisji Doraźnej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej miasta. W latach 1999–2001 pracował jako specjalista, a następnie do 2003 jako wicedyrektor do spraw turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. W latach 2001–2002 był członkiem Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Po upływie kadencji radnego (2003–2006) wiceprezes, później prezes Zarządu Przedsiębiorstwa Gospodarki Maszynami Budownictwa „Warszawa” sp. z o.o. Od marca 2006 do marca 2008 prezes Stoczni Gdańskiej, następnie do końca 2008 zatrudniony w niej na stanowisku doradcy do spraw restrukturyzacji i dialogu społecznego.
W 2004 bez powodzenia ubiegał się o mandat do Parlamentu Europejskiego (uzyskał 3799 głosów). Z ramienia Prawa i Sprawiedliwości (PiS) startował w wyborach na stanowisko prezydenta Gdańska w latach 2006, 2010 i 2014 (przeszedł do II tury), osiągając drugi wynik i przegrywając z Pawłem Adamowiczem. W latach 2006–2009 radny sejmiku województwa pomorskiego, szef klubu PiS. Zrezygnował z zasiadania w sejmiku w czerwcu 2009, po objęciu mandatu posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w trakcie VI kadencji (mandat objął po wybraniu Tadeusza Cymańskiego na posła do Parlamentu Europejskiego). W wyborach w 2011 uzyskał z ramienia PiS mandat poselski na Sejm RP VII kadencji (22 770 głosów), był wiceprzewodniczącym sejmowej Komisji Skarbu Państwa oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Wewnętrznych. W 2015 został wybrany z listy PiS do Sejmu VIII kadencji (25 875 głosów), od 16 XII 2015 przewodniczył sejmowej Komisji Finansów Publicznych. We wrześniu 2018 został zawieszony w prawach członka PiS, m.in. za brak wsparcia w kampanii wyborczej Kacpra Płażyńskiego, kandydata partii na stanowisko prezydenta Gdańska. Przywrócony w prawach członka partii w listopadzie 2021, od czerwca 2022 jej pełnomocnik w okręgu gdańskim. W 2023 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski do Sejmu RP z ramienia Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość (uzyskał 3944 głosy).
Był m.in. członkiem Rady Nadzorczej Polskich Kolei Państwowych Intercity, Rady Programowej Telewizji Polskiej Oddział Gdańsk, Rady Pomorskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Od 26 V 2006 przewodniczył Radzie Nadzorczej Koncernu Energetycznego Energa SA. W latach 2008–2015 był prezesem Fundacji Stoczni Gdańskiej (założonej przez Stocznię i zakładową Solidarność). 13 V 2016 został wybrany przez Radę Nadzorczą PZU SA na członka zarządu spółki (od 14 V 2016), w związku z czym zrzekł się mandatu poselskiego; 29 V 2017 złożył rezygnację z pełnienia tej funkcji. Od 15 XI 2017 do 11 VIII 2018 członek zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA z zadaniem budowy dla tej firmy terminalu przeładunkowego w gdańskim porcie, początkowo wiceprezes, od kwietnia 2018 prezes. Od lipca 2020 do września 2021 prezes zarządu przedsiębiorstwa VRG (właściciela marek odzieżowych Vistula, Wólczanka, Bytom, Deni Cler i marki jubilerskiej W. Kruk (do kwietnia 2024 członek jej rady nadzorczej)). Od 15 IV 2022 do marca 2024 członek rady nadzorczej Pekao Investment Banking, od maja tego roku do kwietnia 2024 zarządu PZU Życie, od czerwca 2022 do lutego 2023 w radach nadzorczych PZU Zdrowie (prezes) i Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PZU.
Od 2016 przewodniczący rady Instytutu „Pamięć i Tożsamość” im. świętego Jana Pawła II przy kościele Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu, członek sekretariatu SOS dla Radia Maryja i Telewizji Trwam, od 2022 przewodniczący rady Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu. W kadencji 2017–2021 członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego (zgłoszony jako przedstawiciel Polskiego Związku Hokeja na Lodzie), od kwietnia 2018 prezes Polskiego Związku Curlingu. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2017) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2019), w 2010 laureat gdańskiej nagrody „Homo Popularis”.
Od 1995 żonaty z Dorotą z domu Miklaszewską, ojciec Agaty (ur. 1998) i Alicji (ur. 2005).
