FAST, firma
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:4_Fast.png|thumb|Sklep kolonialny przy Langer Markt 492 (Długi Targ 34), 1846]] | [[File:4_Fast.png|thumb|Sklep kolonialny przy Langer Markt 492 (Długi Targ 34), 1846]] | ||
[[File:5_Fast_firma.jpg|thumb|Delikatesy (z białymi markizami) firmy Fast przy Langer Markt 33-34 (Długi Targ), 1920]] | [[File:5_Fast_firma.jpg|thumb|Delikatesy (z białymi markizami) firmy Fast przy Langer Markt 33-34 (Długi Targ), 1920]] | ||
| − | [[File:Fast_firma2.jpg|thumb|Delikatesy i sklep kolonialny J. G. Amort Nachfolger ( | + | [[File:Fast_firma2.jpg|thumb|Delikatesy i sklep kolonialny J. G. Amort Nachfolger (następcy) przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary), własność Hermanna Leppa, przed nabyciem przez firmę Fast, 1886]] |
[[File:Fast_firma.jpg|thumb|Główna siedziba firmy od 1903 przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary)]] | [[File:Fast_firma.jpg|thumb|Główna siedziba firmy od 1903 przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary)]] | ||
| − | '''FAST''', firma | + | '''FAST''', firma „A. Fast”, „sklep delikatesowy”, założony przez przybyłego do Gdańska w 1845 kupca Johanna Abrahama Fasta (20 VIII 1822 Królewiec – 10 X 1881 Gdańsk), od około 1850 członka [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], od 1858 – loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). 8 X 1846 odkupił on od Nathanaela L. Zabinskiego (1799 – po 1854) sklep kolonialny przy Langer Markt 492 (Długi Targ 34), rozszerzając go następnie o pomieszczenia w sąsiedniej kamienicy numer 33. Od 1893 filia sklepu funkcjonowała przy Langgasse 4 (ul. Długa). J.A. Fast przekształcił typowy dla tego okresu sklep spożywczy w delikatesy z wykwintnymi artykułami spożywczymi, rybami, konserwami mięsnymi i rybnymi, owocami cytrusowymi, owocami morza, sokami i napojami alkoholowymi z całego świata. Były to produkty najwyższej jakości, ale też droższe niż w innych sklepach. Firma łączyła handel detaliczny z hurtowym, zaopatrując – głównie w towary importowane – inne sklepy. Do 1945 była to w Gdańsku najbardziej renomowana firma tej branży. <br/><br/> |
Spadkobiercami Johanna Abrahama Fasta zostali jego synowie: Otto Hermann (7 VIII 1859 – 12 IV 1901 Gdańsk), zajmujący się w rodzinnej firmie handlem detalicznym, oraz sprawujący funkcję jej szefa Ernst (19 XI 1860 Gdańsk – 25 III 1931 Gdańsk), były uczeń [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej szkoły św. Jana]], który praktykę handlową odbył w Niemczech i Francji. Po śmierci brata firmę prowadził samodzielnie Ernst. Od 1893 uruchomił filię sklepu w kamienicy przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary). W 1903 zakupił tę kamienicę, przenosząc tam z Długiego Targu siedzibę firmy i sklep (kamienice przy Długim Targu nabył po 1907 Danziger Bankverein (Gdański Związek Bankowy)). <br/><br/> | Spadkobiercami Johanna Abrahama Fasta zostali jego synowie: Otto Hermann (7 VIII 1859 – 12 IV 1901 Gdańsk), zajmujący się w rodzinnej firmie handlem detalicznym, oraz sprawujący funkcję jej szefa Ernst (19 XI 1860 Gdańsk – 25 III 1931 Gdańsk), były uczeń [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej szkoły św. Jana]], który praktykę handlową odbył w Niemczech i Francji. Po śmierci brata firmę prowadził samodzielnie Ernst. Od 1893 uruchomił filię sklepu w kamienicy przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary). W 1903 zakupił tę kamienicę, przenosząc tam z Długiego Targu siedzibę firmy i sklep (kamienice przy Długim Targu nabył po 1907 Danziger Bankverein (Gdański Związek Bankowy)). <br/><br/> | ||
W 1897 bracia rozszerzyli działalność także na Sopot. Po nabyciu od doradcy podatkowego z Wrzeszcza, Alberta Gragena (za 55 000 marek), parceli przy Am Mark (Plac Konstytucji) i Seestrasse (u. Bohaterów Monte Casino) wybudowali tam okazałą kamienicę z częścią handlową na niższych kondygnacjach i apartamentami na wynajem na wyższych (kamienica zniszczona w 1945, zachował się parter z ozdobnym wejściem). | W 1897 bracia rozszerzyli działalność także na Sopot. Po nabyciu od doradcy podatkowego z Wrzeszcza, Alberta Gragena (za 55 000 marek), parceli przy Am Mark (Plac Konstytucji) i Seestrasse (u. Bohaterów Monte Casino) wybudowali tam okazałą kamienicę z częścią handlową na niższych kondygnacjach i apartamentami na wynajem na wyższych (kamienica zniszczona w 1945, zachował się parter z ozdobnym wejściem). | ||
| − | W 1919 Ernst przekształcił | + | W 1919 Ernst przekształcił firmę w spółkę z o.o. (GmbH); udziałowcami zostali jego syn Walter (2 VI 1891 Gdańsk – po 1945), absolwent w 1911 [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]], oraz zięć Leonhard Hencke (5 IV 1889 Halle – po 1945). Nazwę firmy uzupełniono o informację: Waren-Großhandlung (handel hurtowy). Na czele pionu hurtowego stanął Walter, a jego ojciec nadal kierował sprzedażą detaliczną. Po śmierci Ernsta właścicielami firmy zostali obaj dotychczasowi udziałowcy. W czasie II wojny światowej Walter Fast służył na froncie w stopniu leutnanta (porucznika). Mimo zmian własnościowych firma do 1945 funkcjonowała pod nazwą „A. Fast”. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 06:38, 28 maj 2024
FAST, firma „A. Fast”, „sklep delikatesowy”, założony przez przybyłego do Gdańska w 1845 kupca Johanna Abrahama Fasta (20 VIII 1822 Królewiec – 10 X 1881 Gdańsk), od około 1850 członka Korporacji Kupców, od 1858 – loży Eugenia ( wolnomularstwo). 8 X 1846 odkupił on od Nathanaela L. Zabinskiego (1799 – po 1854) sklep kolonialny przy Langer Markt 492 (Długi Targ 34), rozszerzając go następnie o pomieszczenia w sąsiedniej kamienicy numer 33. Od 1893 filia sklepu funkcjonowała przy Langgasse 4 (ul. Długa). J.A. Fast przekształcił typowy dla tego okresu sklep spożywczy w delikatesy z wykwintnymi artykułami spożywczymi, rybami, konserwami mięsnymi i rybnymi, owocami cytrusowymi, owocami morza, sokami i napojami alkoholowymi z całego świata. Były to produkty najwyższej jakości, ale też droższe niż w innych sklepach. Firma łączyła handel detaliczny z hurtowym, zaopatrując – głównie w towary importowane – inne sklepy. Do 1945 była to w Gdańsku najbardziej renomowana firma tej branży.
Spadkobiercami Johanna Abrahama Fasta zostali jego synowie: Otto Hermann (7 VIII 1859 – 12 IV 1901 Gdańsk), zajmujący się w rodzinnej firmie handlem detalicznym, oraz sprawujący funkcję jej szefa Ernst (19 XI 1860 Gdańsk – 25 III 1931 Gdańsk), były uczeń średniej szkoły św. Jana, który praktykę handlową odbył w Niemczech i Francji. Po śmierci brata firmę prowadził samodzielnie Ernst. Od 1893 uruchomił filię sklepu w kamienicy przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary). W 1903 zakupił tę kamienicę, przenosząc tam z Długiego Targu siedzibę firmy i sklep (kamienice przy Długim Targu nabył po 1907 Danziger Bankverein (Gdański Związek Bankowy)).
W 1897 bracia rozszerzyli działalność także na Sopot. Po nabyciu od doradcy podatkowego z Wrzeszcza, Alberta Gragena (za 55 000 marek), parceli przy Am Mark (Plac Konstytucji) i Seestrasse (u. Bohaterów Monte Casino) wybudowali tam okazałą kamienicę z częścią handlową na niższych kondygnacjach i apartamentami na wynajem na wyższych (kamienica zniszczona w 1945, zachował się parter z ozdobnym wejściem).
W 1919 Ernst przekształcił firmę w spółkę z o.o. (GmbH); udziałowcami zostali jego syn Walter (2 VI 1891 Gdańsk – po 1945), absolwent w 1911 Gimnazjum Królewskiego, oraz zięć Leonhard Hencke (5 IV 1889 Halle – po 1945). Nazwę firmy uzupełniono o informację: Waren-Großhandlung (handel hurtowy). Na czele pionu hurtowego stanął Walter, a jego ojciec nadal kierował sprzedażą detaliczną. Po śmierci Ernsta właścicielami firmy zostali obaj dotychczasowi udziałowcy. W czasie II wojny światowej Walter Fast służył na froncie w stopniu leutnanta (porucznika). Mimo zmian własnościowych firma do 1945 funkcjonowała pod nazwą „A. Fast”.
