RENNER KARL, burmistrz Gdańska
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KARL RENNER''' (14 VIII 1739 Gdańsk – 23 II 1819 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn burmistrza [[RENNER JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Rennera]] i Louise, córki burmistrza gdańskiego [[GRODDECK KARL, burmistrz Gdańska | Karla Groddecka]]. Początkowo pobierał naukę w domu, | + | '''KARL RENNER''' (14 VIII 1739 Gdańsk – 23 II 1819 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn burmistrza [[RENNER JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Rennera]] i Louise, córki burmistrza gdańskiego [[GRODDECK KARL, burmistrz Gdańska | Karla Groddecka]]. Początkowo pobierał naukę w domu, 7 IV 1751 wraz z bratem Johannem zapisani zostali do ostatniej klasy (primy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1760 studiował na uniwersytecie w Halle nad Soławą (Saale). 19 I 1766 uzyskał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] i został sekretarzem gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], w 1769 archiwariuszem. W 1792, w ostatnich wyborach do [[ŁAWA MIEJSKA | Ławy Miejskiej]] przed przejściem Gdańska w granice Prus, został ławnikiem. <br/><br/> |
| − | W okresie pruskim, w latach 1794-1802, pełnił w Zarządzie Miasta (Magistracie) funkcję radnego miejskiego. Z nieznanych przyczyn zrezygnował z tego urzędu w 1802. Do działalności publicznej powrócił wraz z utworzeniem [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]], zostając powołanym na urząd jednego z czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w 1809, drugiego w 1808, 1812 i 1813, trzeciego w 1807 i 1811, czwartego w 1810. Był zwolennikiem niezależności Gdańska i przeciwnikiem przywrócenia miasta Prusom, opowiadał się za ścisłymi związkami z Francją, co miało gwarantować polityczną niezależność miasta. W 1814, po powrocie Gdańska pod władzę Prus, wycofał się z życia publicznego. W latach 1790–1819 mieszkał w swoim domu przy Langer Markt 10 (Długi Targ).<br/><br/> | + | W okresie pruskim, w latach 1794-1802, pełnił w Zarządzie Miasta (Magistracie) funkcję radnego miejskiego. Z nieznanych przyczyn zrezygnował z tego urzędu w 1802. Do działalności publicznej powrócił wraz z utworzeniem [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]], zostając powołanym na urząd jednego z czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w 1809, drugiego w 1808, 1812 i 1813, trzeciego w 1807 i 1811, czwartego w 1810. Był zwolennikiem niezależności Gdańska i przeciwnikiem przywrócenia miasta Prusom, opowiadał się za ścisłymi związkami z Francją, co miało gwarantować polityczną niezależność miasta. Jego nominacja na burmistrza rozbudziła w Gdańsku nadzieję na liberalniejszy kurs polityki napoleońskiej, szczególnie w dziedzinie podatków i ustawodawstwa. W 1814, po powrocie Gdańska pod władzę Prus, wycofał się z życia publicznego. W latach 1790–1819 mieszkał w swoim domu przy Langer Markt 10 (Długi Targ).<br/><br/> |
| − | 21 II 1771 w Gdańsku zawarł związek małżeński z Johanną Renatą (chrzest 23 IV 1749 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – 19 IV 1813, pochowana 26 IV 1813 tamże w grobie nr 192), córką Adriana Gottlieba Söhnera | + | 21 II 1771 w Gdańsku zawarł związek małżeński z Johanną Renatą (chrzest 23 IV 1749 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – 19 IV 1813, pochowana 26 IV 1813 tamże w grobie nr 192), córką [[SÖHNER ADRIAN GOTTLIEB, ławnik, dyrektor Towarzystwa Przyrodniczego | Adriana Gottlieba Söhnera]], ławnika, subsyndyka miasta, dyrtektora [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Ojciec pięciu, ochrzczonych w kościele NMP, córek: 1/ Johanny Charlotty (chrzest 19 XI 1771 – 20 X 1848 Gdańsk), żony prawnika [[GRODDECK BALTHASAR JACOB, prawnik | Balthasara Jacoba Groddecka]] i matki późniejszego nadburmistrza gdańskiego [[GRODDECK KARL AUGUST, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy | Karla Augusta Groddecka]], 2/ Agathe Concordii (15 III 1780 – 21 V 1822 Gdańsk), od 2 VI 1903 żony poślubionego w Gdańsku Michaela Gabriela Schumanna (2 IV 1778 – 6 III 1854 Klein Katz (Mały Kack, obecnie dzielnica Gdyni)), urzędnika gdańskiego magistratu, któremu urodziła trzech synów, oraz zmarłych przedwcześnie 3/ Henriette Luise (chrzest 7 IX 1773), 4/ Johanne Concordii (ok. 1775 – pochowana 1784 w kościele NMP w grobie nr 278) i 5/ Auguste Caroline (chrzest 26 II 1777). {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
| − | [[GRODDECK BALTHASAR JACOB, prawnik | Balthasara Jacoba Groddecka]] i matki późniejszego nadburmistrza gdańskiego [[GRODDECK KARL AUGUST, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy | Karla Augusta Groddecka]], 2/ Agathe Concordii (15 III 1780 – 21 V 1822 Gdańsk), od 2 VI 1903 żony poślubionego w Gdańsku Michaela Gabriela Schumanna (2 IV 1778 – 6 III 1854 Klein Katz (Mały Kack, obecnie dzielnica Gdyni)), urzędnika gdańskiego magistratu, któremu urodziła trzech synów, oraz zmarłych przedwcześnie 3/ Henriette Luise (chrzest 7 IX 1773), 4/ Johanne Concordii (ok. 1775 – pochowana 1784 w kościele NMP w grobie nr 278) i 5/ Auguste Caroline (chrzest 26 II 1777). {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | |
Aktualna wersja na dzień 09:27, 14 sie 2024
KARL RENNER (14 VIII 1739 Gdańsk – 23 II 1819 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn burmistrza Johanna Rennera i Louise, córki burmistrza gdańskiego Karla Groddecka. Początkowo pobierał naukę w domu, 7 IV 1751 wraz z bratem Johannem zapisani zostali do ostatniej klasy (primy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1760 studiował na uniwersytecie w Halle nad Soławą (Saale). 19 I 1766 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska i został sekretarzem gdańskiej Rady Miejskiej, w 1769 archiwariuszem. W 1792, w ostatnich wyborach do Ławy Miejskiej przed przejściem Gdańska w granice Prus, został ławnikiem.
W okresie pruskim, w latach 1794-1802, pełnił w Zarządzie Miasta (Magistracie) funkcję radnego miejskiego. Z nieznanych przyczyn zrezygnował z tego urzędu w 1802. Do działalności publicznej powrócił wraz z utworzeniem I Wolnego Miasta Gdańska, zostając powołanym na urząd jednego z czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w 1809, drugiego w 1808, 1812 i 1813, trzeciego w 1807 i 1811, czwartego w 1810. Był zwolennikiem niezależności Gdańska i przeciwnikiem przywrócenia miasta Prusom, opowiadał się za ścisłymi związkami z Francją, co miało gwarantować polityczną niezależność miasta. Jego nominacja na burmistrza rozbudziła w Gdańsku nadzieję na liberalniejszy kurs polityki napoleońskiej, szczególnie w dziedzinie podatków i ustawodawstwa. W 1814, po powrocie Gdańska pod władzę Prus, wycofał się z życia publicznego. W latach 1790–1819 mieszkał w swoim domu przy Langer Markt 10 (Długi Targ).
21 II 1771 w Gdańsku zawarł związek małżeński z Johanną Renatą (chrzest 23 IV 1749 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) – 19 IV 1813, pochowana 26 IV 1813 tamże w grobie nr 192), córką Adriana Gottlieba Söhnera, ławnika, subsyndyka miasta, dyrtektora Towarzystwa Przyrodniczego. Ojciec pięciu, ochrzczonych w kościele NMP, córek: 1/ Johanny Charlotty (chrzest 19 XI 1771 – 20 X 1848 Gdańsk), żony prawnika Balthasara Jacoba Groddecka i matki późniejszego nadburmistrza gdańskiego Karla Augusta Groddecka, 2/ Agathe Concordii (15 III 1780 – 21 V 1822 Gdańsk), od 2 VI 1903 żony poślubionego w Gdańsku Michaela Gabriela Schumanna (2 IV 1778 – 6 III 1854 Klein Katz (Mały Kack, obecnie dzielnica Gdyni)), urzędnika gdańskiego magistratu, któremu urodziła trzech synów, oraz zmarłych przedwcześnie 3/ Henriette Luise (chrzest 7 IX 1773), 4/ Johanne Concordii (ok. 1775 – pochowana 1784 w kościele NMP w grobie nr 278) i 5/ Auguste Caroline (chrzest 26 II 1777).
