RHODE JACOB ISRAEL, drukarz
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Jacob_Israel__Rhode.jpg|thumb|Ilustracja z pracy [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik| Antona Möllera]], ''Dantziger Frauentrachenbuch'', wydanej przez Jacoba Rhodego]] | [[File:Jacob_Israel__Rhode.jpg|thumb|Ilustracja z pracy [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik| Antona Möllera]], ''Dantziger Frauentrachenbuch'', wydanej przez Jacoba Rhodego]] | ||
| − | '''JACOB ISRAEL RHODE''' (Rhodus) (zm. 1602 Gdańsk | + | '''JACOB ISRAEL RHODE''' (Rhodus) (zm. 1602 Gdańsk), drukarz. Syn [[RHODE FRANCISCUS, drukarz | Franciscusa Rhodego]], po którym w 1563 przejął zakład typograficzny (zob. [[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i [[KALENDARZE | kalendarze]].<br/><br/> |
Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki [[VOLCKMAR NICOLAUS, kaznodzieja, pedagog | Nicolausa Volckmara]]). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z [[DICKMANN AEGIDIUS, rysownik, rytownik | Aegidiusem Dickmannem]], który rytował dla niego według rysunków [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik | Antona Möllera]].<br/><br/> | Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki [[VOLCKMAR NICOLAUS, kaznodzieja, pedagog | Nicolausa Volckmara]]). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z [[DICKMANN AEGIDIUS, rysownik, rytownik | Aegidiusem Dickmannem]], który rytował dla niego według rysunków [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik | Antona Möllera]].<br/><br/> | ||
| − | Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. ''Duchowne pieśni Marcina Lutra'' (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 ''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani'' Andreasa Franckenbergera (zob. [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]). Ojciec [[RHODE JACOB, drukarz | Jacoba Rhodego]] | + | Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. ''Duchowne pieśni Marcina Lutra'' (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 ''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani'' Andreasa Franckenbergera (zob. [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]). <br/><br/> |
| + | Od 1567 mąż Margarethe (pochowana 16 VII 1614 w wieku 65 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] w grobie Joachima (Jochena) Greve nr 79). Ojciec chrzczonych w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] pięciorga dzieci: 1/ [[RHODE JACOB, drukarz | Jacoba Rhodego]]; 2/ [[RHODE MARTIN, drukarz | Martina Rhodego]]; 3/ Judith, od ślubu w kościele NMP 17 XI 1603 żony Christiana Derwantza; 4/ Anny, od ślubu w kościele św. Piotra i Pawła 6 II 1606 żony Clausa Wilmsena oraz 5/ Gertrudy, od 24 VII 1611 żony poślubionego w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościele św. Barbary]] kaznodziei [[STEIGIUS JOACHIM, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Joachima Steigiusa]] (Jochen Stege).<br/><br/> | ||
| + | Zmarł na dżumę, pochowany najprawdopodobniej w grobie, który 30 IX 1601 zakupił w kościele św. Trójcy. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | |||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 76. | ||
Aktualna wersja na dzień 20:19, 3 wrz 2024
JACOB ISRAEL RHODE (Rhodus) (zm. 1602 Gdańsk), drukarz. Syn Franciscusa Rhodego, po którym w 1563 przejął zakład typograficzny (zob. drukarstwo i drukarnie), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej Rady Miejskiej i Gimnazjum Akademickiego, wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (m.in. Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i kalendarze.
Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki Nicolausa Volckmara). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z Aegidiusem Dickmannem, który rytował dla niego według rysunków Antona Möllera.
Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym m.in. Duchowne pieśni Marcina Lutra (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 Constitutio nova Gymnasii Dantiscani Andreasa Franckenbergera (zob. Gimnazjum Akademickie).
Od 1567 mąż Margarethe (pochowana 16 VII 1614 w wieku 65 lat w kościele Najświętszej Marii Panny w grobie Joachima (Jochena) Greve nr 79). Ojciec chrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła pięciorga dzieci: 1/ Jacoba Rhodego; 2/ Martina Rhodego; 3/ Judith, od ślubu w kościele NMP 17 XI 1603 żony Christiana Derwantza; 4/ Anny, od ślubu w kościele św. Piotra i Pawła 6 II 1606 żony Clausa Wilmsena oraz 5/ Gertrudy, od 24 VII 1611 żony poślubionego w kościele św. Barbary kaznodziei Joachima Steigiusa (Jochen Stege).
Zmarł na dżumę, pochowany najprawdopodobniej w grobie, który 30 IX 1601 zakupił w kościele św. Trójcy.
Bibliografia:
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 76.
