ENGELCKE FRIEDRICH GOTTLIEB II, bibliofil, numizmatyk
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Friedrich_Engelcke_1711.jpg |thumb| Strona tytułowa pracy Friedricha Gottlieba Engelcke, którą kończył Gimnazjum Akademickie w 1711]] | ||
[[File: Płyta_nagrobna_Heinricha_Gottlieba_Engelcke.jpg |thumb| Płyta nagrobna Heinricha Gottlieba, syna Friedricha Gottlieba Engelcke II, w kościele św. Trójcy]] | [[File: Płyta_nagrobna_Heinricha_Gottlieba_Engelcke.jpg |thumb| Płyta nagrobna Heinricha Gottlieba, syna Friedricha Gottlieba Engelcke II, w kościele św. Trójcy]] | ||
| − | '''FRIEDRICH GOTTLIEB ENGELCKE II''' (22 XI 1693 Gdańsk – 19 IX 1736 Gdańsk), bibliofil, współzałożyciel [[SOCIETAS LITTERARIA CUIUS SYMBOLUM VIRTUTIS ET SCIENTIARUM INCREMENTA | Societas Litteraria]]. Syn burmistrza [[ENGELCKE FRIEDRICH GOTTLIEB, burmistrz Gdańska | Friedricha Gottlieba Engelckego]]. | + | [[File: Herb_rodziny_Engelcke.jpg |thumb| Herb rodziny Friedricha Gottlieba Engelcke II]] |
| + | '''FRIEDRICH GOTTLIEB ENGELCKE II''' (22 XI 1693 Gdańsk – 19 IX 1736 Gdańsk), bibliofil, współzałożyciel [[SOCIETAS LITTERARIA CUIUS SYMBOLUM VIRTUTIS ET SCIENTIARUM INCREMENTA | Societas Litteraria]]. Syn burmistrza [[ENGELCKE FRIEDRICH GOTTLIEB, burmistrz Gdańska | Friedricha Gottlieba Engelckego]]. W maju 1707 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], kończył je w 1711 pod opieką [[WILLENBERG SAMUEL FRIEDRICH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Samuela Friedricha Willenberga]]. W 1712 studiował prawo w Halle, w 1713 w Lipsku. Od 1720 sekretarz gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], od 17 VI 1721 posiadacz kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), od 1730 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]].<br/><br/> | ||
W 1720 był współzałożycielem pierwszego w Gdańsku towarzystwa naukowego Societas Litteraria Cuius Symbolum Virtutis et Scientiarum Incrementa. Wybrany został jego pierwszym prezesem (28 IX 1720 – 3 II 1721), następnie pełnił funkcje protokolanta (3 luty – 5 maja 1721). Przedstawiał na zebraniach referaty dotyczące numizmatyki i planów opracowania monografii medali i monet europejskich. Wraz ze zmianą profilu towarzystwa (z humanistycznego na ścisły), do końca jego działania w 1727 ograniczył swoją w nim aktywność. Opracował dzieło o zabytkach numizmatycznych polsko-pruskich ''Poloniam numizmatica illustram''.<br/><br/> | W 1720 był współzałożycielem pierwszego w Gdańsku towarzystwa naukowego Societas Litteraria Cuius Symbolum Virtutis et Scientiarum Incrementa. Wybrany został jego pierwszym prezesem (28 IX 1720 – 3 II 1721), następnie pełnił funkcje protokolanta (3 luty – 5 maja 1721). Przedstawiał na zebraniach referaty dotyczące numizmatyki i planów opracowania monografii medali i monet europejskich. Wraz ze zmianą profilu towarzystwa (z humanistycznego na ścisły), do końca jego działania w 1727 ograniczył swoją w nim aktywność. Opracował dzieło o zabytkach numizmatycznych polsko-pruskich ''Poloniam numizmatica illustram''.<br/><br/> | ||
| − | 16 IX 1721 poślubił w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Christinę Renatę (pochowana 6 II 1777), córkę Johanna Leona Schleiffa. Ojciec zmarłych w dzieciństwie 1/ Friedricha Gottlieba (6 XII 1725 – pochowany 5 VI 1728), 2/ Christiny Benigny (14 XI 1727 – pochowana 1730), 3/ Florentiny Amalii (29 IX 1729 – pochowana 1730), 4/ Catheriny Virginii (ur. 27 VII 1731). Przeżyli go synowie i córka: 5/ Johann Benjamin (5 VII 1722 – 3 I 1770), kupiec gdański po studiach w Lipsku, żonaty od 3 XII 1748 z Concordią Renatą (1724 – pochowana 24 III 1893), córką burmistrza [[SCHMIDT MICHAEL, burmistrz Gdańska | Michaela Schmidta]], 6/ Constantia Renata ( 10 XI 1724 – pochowana 12 XII 1747), 7/ Adrian Gottlieb (6 XII 1733 – 12/13 II 1797), po studiach w Lipsku (1755) mistrz | + | 16 IX 1721 poślubił w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Christinę Renatę (pochowana 6 II 1777), córkę Johanna Leona Schleiffa. Ojciec zmarłych w dzieciństwie 1/ Friedricha Gottlieba (6 XII 1725 – pochowany 5 VI 1728), 2/ Christiny Benigny (14 XI 1727 – pochowana 1730), 3/ Florentiny Amalii (29 IX 1729 – pochowana 1730), 4/ Catheriny Virginii (ur. 27 VII 1731). Przeżyli go synowie i córka: 5/ Johann Benjamin (5 VII 1722 – 3 I 1770), kupiec gdański po studiach w Lipsku, w 1758 z ramienia [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]] członek [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] zasiadający w Kolegium Szkolnym i Straży Nocnej, żonaty od 3 XII 1748 z Concordią Renatą (1724 – pochowana 24 III 1893), córką burmistrza [[SCHMIDT MICHAEL, burmistrz Gdańska | Michaela Schmidta]], 6/ Constantia Renata ( 10 XI 1724 – pochowana 12 XII 1747), 7/ Adrian Gottlieb (6 XII 1733 – 12/13 II 1797), po studiach w Lipsku (1755) od 31 I 1764 posiadający kupieckie obywatelstwo Gdańska, mistrz Kwartału Wysokiego (1774), ławnik (od 1776), [[RADA MIEJSKA | rajca Gdańska]] (od 1787) i ostatni gdański [[BURGRABIOWIE | burgrabia]] królewski (1792), oraz 8/ Heinrich Gottlieb (ur. 1735), kupiec, który 12 III 1776 pod odziedziczoną dzień wcześniej płytą nagrobną nr 188 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] pochował swoją poślubioną w 1765 żonę, Dorotheę Elisabeth, córkę tamtejszego prowizora, Nathanaela Ernsta Konatha, a pod którą sam został pochowany 2 XI 1778. <br/><br/> |
| − | Po jego śmierci zbiory numizmatyczne i biblioteczne bezskutecznie próbował nabyć od rodziny biskup kijowski Józef Załuski, na prośby którego sprowadzał mu z Niemiec potrzebną literaturę. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Po jego śmierci zbiory numizmatyczne i biblioteczne bezskutecznie próbował nabyć od rodziny biskup kijowski Józef Załuski, na prośby którego sprowadzał mu z Niemiec potrzebną literaturę. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 434.<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 285.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 151. <br/> | ||
| + | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 175–176.<br/> | ||
| + | Zientarski Włodzimierz, Engelcke Fryderyk Bogumił, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. I, Gdańsk 1993, s. 389–390. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:17, 1 lis 2024
FRIEDRICH GOTTLIEB ENGELCKE II (22 XI 1693 Gdańsk – 19 IX 1736 Gdańsk), bibliofil, współzałożyciel Societas Litteraria. Syn burmistrza Friedricha Gottlieba Engelckego. W maju 1707 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończył je w 1711 pod opieką Samuela Friedricha Willenberga. W 1712 studiował prawo w Halle, w 1713 w Lipsku. Od 1720 sekretarz gdańskiej Rady Miejskiej, od 17 VI 1721 posiadacz kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), od 1730 ławnik.
W 1720 był współzałożycielem pierwszego w Gdańsku towarzystwa naukowego Societas Litteraria Cuius Symbolum Virtutis et Scientiarum Incrementa. Wybrany został jego pierwszym prezesem (28 IX 1720 – 3 II 1721), następnie pełnił funkcje protokolanta (3 luty – 5 maja 1721). Przedstawiał na zebraniach referaty dotyczące numizmatyki i planów opracowania monografii medali i monet europejskich. Wraz ze zmianą profilu towarzystwa (z humanistycznego na ścisły), do końca jego działania w 1727 ograniczył swoją w nim aktywność. Opracował dzieło o zabytkach numizmatycznych polsko-pruskich Poloniam numizmatica illustram.
16 IX 1721 poślubił w kościele Najświętszej Marii Panny Christinę Renatę (pochowana 6 II 1777), córkę Johanna Leona Schleiffa. Ojciec zmarłych w dzieciństwie 1/ Friedricha Gottlieba (6 XII 1725 – pochowany 5 VI 1728), 2/ Christiny Benigny (14 XI 1727 – pochowana 1730), 3/ Florentiny Amalii (29 IX 1729 – pochowana 1730), 4/ Catheriny Virginii (ur. 27 VII 1731). Przeżyli go synowie i córka: 5/ Johann Benjamin (5 VII 1722 – 3 I 1770), kupiec gdański po studiach w Lipsku, w 1758 z ramienia Kwartału Wysokiego członek Trzeciego Ordynku zasiadający w Kolegium Szkolnym i Straży Nocnej, żonaty od 3 XII 1748 z Concordią Renatą (1724 – pochowana 24 III 1893), córką burmistrza Michaela Schmidta, 6/ Constantia Renata ( 10 XI 1724 – pochowana 12 XII 1747), 7/ Adrian Gottlieb (6 XII 1733 – 12/13 II 1797), po studiach w Lipsku (1755) od 31 I 1764 posiadający kupieckie obywatelstwo Gdańska, mistrz Kwartału Wysokiego (1774), ławnik (od 1776), rajca Gdańska (od 1787) i ostatni gdański burgrabia królewski (1792), oraz 8/ Heinrich Gottlieb (ur. 1735), kupiec, który 12 III 1776 pod odziedziczoną dzień wcześniej płytą nagrobną nr 188 w kościele św. Trójcy pochował swoją poślubioną w 1765 żonę, Dorotheę Elisabeth, córkę tamtejszego prowizora, Nathanaela Ernsta Konatha, a pod którą sam został pochowany 2 XI 1778.
Po jego śmierci zbiory numizmatyczne i biblioteczne bezskutecznie próbował nabyć od rodziny biskup kijowski Józef Załuski, na prośby którego sprowadzał mu z Niemiec potrzebną literaturę.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 434.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 285.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 151.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 175–176.
Zientarski Włodzimierz, Engelcke Fryderyk Bogumił, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. I, Gdańsk 1993, s. 389–390.
