TARGOWSKI MICHAŁ, dyrektor Ogrodu Zoologicznego
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: 2_Michał_Targowski,_2018.jpg |thumb| Michał Targowski, 2018]] |
| − | + | '''MICHAŁ TARGOWSKI''' (25 I 1955 Elbląg), biolog, dyrektor gdańskiego ZOO ([[MIEJSKI OGRÓD ZOOLOGICZNY WYBRZEŻA | Miejski Ogród Zoologiczny Wybrzeża]]). Od 1956 z rodziną w Gdańsku. W 1973 zdał maturę w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącym]], w latach 1976–1980 studiował na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), specjalista w zakresie ekologii zwierząt.<br/><br/> | |
| − | '''MICHAŁ TARGOWSKI''' (25 I 1955 | + | Od 3 X 1979 w Miejskim Ogrodzie Zoologicznym Wybrzeża, początkowo jako asystent w dziale zwierząt drapieżnych, w latach 1982–1990 kierownik działu hodowlanego, od 1991 do przejścia na emeryturę 1 VII 2023 dyrektor naczelny. Członek zarządu Stowarzyszenia Rady Dyrektorów Polskich Ogrodów Zoologicznych, zarządu Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i zarządu Światowego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych. Systematycznie reorganizuje i modernizuje gdańskie ZOO, rozwija hodowlę m.in. andyjskiego kondora wielkiego i małp liściożernych. Organizator happeningów upowszechniających problematykę ochrony ginących gatunków zwierząt.<br/><br/> |
| − | Od 3 X 1979 w Miejskim Ogrodzie Zoologicznym Wybrzeża, początkowo jako asystent w dziale zwierząt drapieżnych, w latach 1982–1990 kierownik działu hodowlanego, od 1991 do | + | Autor książki (wspólnie z [[HLEBOWICZ ADAM, historyk, dziennikarz, publicysta | Adamem Hlebowiczem]]) ''Jaki, ptaki i kociaki'' o zwierzętach oliwskiego ZOO (Pelplin 2005). W 2007 wyróżniony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. W plebiscycie [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] wybrany osobowością roku 2015 w kategorii samorząd i społeczność lokalna. W 2018 otrzymał przyznawany przez Wydział Biologii UG Medal [[KLEIN JACOB THEODOR, prawnik, przyrodnik | Jacoba Theodora Kleina]]. W 2024 otrzymał nagrodę wojewody pomorskiego „Sint Sua Praemia Laudi” („Niech czyny będą nagrodzone”). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | Autor książki (wspólnie z [[HLEBOWICZ ADAM, historyk, dziennikarz, publicysta | Adamem Hlebowiczem]] ''Jaki, ptaki i kociaki'' o zwierzętach oliwskiego ZOO (Pelplin 2005). W 2007 wyróżniony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. W plebiscycie [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] wybrany osobowością roku 2015 w kategorii samorząd i społeczność lokalna. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | |
Aktualna wersja na dzień 08:38, 26 cze 2024
MICHAŁ TARGOWSKI (25 I 1955 Elbląg), biolog, dyrektor gdańskiego ZOO ( Miejski Ogród Zoologiczny Wybrzeża). Od 1956 z rodziną w Gdańsku. W 1973 zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym, w latach 1976–1980 studiował na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Gdańskiego (UG), specjalista w zakresie ekologii zwierząt.
Od 3 X 1979 w Miejskim Ogrodzie Zoologicznym Wybrzeża, początkowo jako asystent w dziale zwierząt drapieżnych, w latach 1982–1990 kierownik działu hodowlanego, od 1991 do przejścia na emeryturę 1 VII 2023 dyrektor naczelny. Członek zarządu Stowarzyszenia Rady Dyrektorów Polskich Ogrodów Zoologicznych, zarządu Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i zarządu Światowego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych. Systematycznie reorganizuje i modernizuje gdańskie ZOO, rozwija hodowlę m.in. andyjskiego kondora wielkiego i małp liściożernych. Organizator happeningów upowszechniających problematykę ochrony ginących gatunków zwierząt.
Autor książki (wspólnie z Adamem Hlebowiczem) Jaki, ptaki i kociaki o zwierzętach oliwskiego ZOO (Pelplin 2005). W 2007 wyróżniony Medalem Księcia Mściwoja II. W plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” wybrany osobowością roku 2015 w kategorii samorząd i społeczność lokalna. W 2018 otrzymał przyznawany przez Wydział Biologii UG Medal Jacoba Theodora Kleina. W 2024 otrzymał nagrodę wojewody pomorskiego „Sint Sua Praemia Laudi” („Niech czyny będą nagrodzone”).
