MATTHAEI ADALBERT, rektor Technische Hochschule Danzig
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:1_Adalbert_Matthaei.png|thumb|Adalbert Matthaei w czasie studiów]] | [[File:1_Adalbert_Matthaei.png|thumb|Adalbert Matthaei w czasie studiów]] | ||
| + | [[File: 1_Adalbert_Mathaei.png |thumb| Adalbert Matthaei, 1903]] | ||
[[File:Adalbert_Matthaei.jpg|thumb|Adalbert Matthaei, fot. [[GOTTHEIL, rodzina | Gottheil & Sohn]]]] | [[File:Adalbert_Matthaei.jpg|thumb|Adalbert Matthaei, fot. [[GOTTHEIL, rodzina | Gottheil & Sohn]]]] | ||
'''ADALBERT MATTHAEI''' (4 VII 1859 Gierałdowo koło Bolesławca, Śląsk – 12 I 1924 Sopot), rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Syn pastora Roberta Wilhelma. Ukończył gimnazjum w Berlinie, studiował historię i historię sztuki na uniwersytecie w Hamburgu i Halle, od 1881 doktor. W 1886 nauczyciel gimnazjum w Gießen, publikował prace z zakresu techniki rysunku. W 1893 podjął pracę na uniwersytecie w Kilonii, na którym stworzył Instytut Historii Sztuki, w 1893 habilitacja, od 1902 profesor. Od 19 VIII 1904 do śmierci profesor historii sztuki i budownictwa na Wydziale Architektury THD. Od 1 VII 1909 do 15 XI 1912 rektor.<br/><br/> | '''ADALBERT MATTHAEI''' (4 VII 1859 Gierałdowo koło Bolesławca, Śląsk – 12 I 1924 Sopot), rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Syn pastora Roberta Wilhelma. Ukończył gimnazjum w Berlinie, studiował historię i historię sztuki na uniwersytecie w Hamburgu i Halle, od 1881 doktor. W 1886 nauczyciel gimnazjum w Gießen, publikował prace z zakresu techniki rysunku. W 1893 podjął pracę na uniwersytecie w Kilonii, na którym stworzył Instytut Historii Sztuki, w 1893 habilitacja, od 1902 profesor. Od 19 VIII 1904 do śmierci profesor historii sztuki i budownictwa na Wydziale Architektury THD. Od 1 VII 1909 do 15 XI 1912 rektor.<br/><br/> | ||
| − | Publikował prace z zakresu historii sztuki i architektury, w tym gdańskiej. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Od 1920 z ramienia Niemieckiej Partii Narodowej poseł do | + | Publikował prace z zakresu historii sztuki i architektury, w tym gdańskiej. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Polityk, w 1919 na zebraniach nawoływał do rozdania gdańskim Niemcom broni przeciwko Polakom. Od 1920 z ramienia Niemieckiej Partii Narodowej poseł do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], jego I i II kadencji, od 31 stycznia do 1 X 1921 – jego prezydent. Autor m.in. projektu przebudowy w latach 1920–1921 kamienic przy Langer Markt 7 i 8 (Długi Targ) na siedzibę gdańskiego oddziału polskiego Banku Handlowego z Warszawy. <br/><br/> |
| − | Mieszkał w Sopocie przy Bülowallee 24 (ul. Mickiewicza). Od 6 IX 1889 był żonaty z Anną Piebel (ur. 25 VIII 1863). Pozostawił syna Ruprechta (22 II 1895 Kilonia – 6 I 1976 Erlangen), lekarza, w latach 1935–1945 profesora fizjologii uniwersytetu w Erlangen, od 1951 emeryta, i córkę Brunhildę (ur. 4 X 1896 Kilonia), żonę historyka sztuki [[RÜHLE SIEGFRIED, historyk sztuki | Siegfrieda Rühlego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Mieszkał w Sopocie, początkowo przy Louisenstrasse 2, w 1913 przy Bülowallee 24 (ul. Mickiewicza). Od 6 IX 1889 był żonaty z Anną Piebel (ur. 25 VIII 1863). Pozostawił syna Ruprechta (22 II 1895 Kilonia – 6 I 1976 Erlangen), lekarza, w latach 1935–1945 profesora fizjologii uniwersytetu w Erlangen, od 1951 emeryta, i córkę Brunhildę (ur. 4 X 1896 Kilonia), żonę historyka sztuki [[RÜHLE SIEGFRIED, historyk sztuki | Siegfrieda Rühlego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 988/287-288, akta personalne w zespole Technische Hochschule Danzig.<br/> | ||
| + | Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 17/24 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 425–426.<br/> | ||
| + | ''Deutsche Schulwelt des neunzehnten Jahrhunderts in Wort und Bild'', Wien 1903, s. 195–196. | ||
Aktualna wersja na dzień 11:08, 29 paź 2024
ADALBERT MATTHAEI (4 VII 1859 Gierałdowo koło Bolesławca, Śląsk – 12 I 1924 Sopot), rektor Technische Hochschule Danzig (THD). Syn pastora Roberta Wilhelma. Ukończył gimnazjum w Berlinie, studiował historię i historię sztuki na uniwersytecie w Hamburgu i Halle, od 1881 doktor. W 1886 nauczyciel gimnazjum w Gießen, publikował prace z zakresu techniki rysunku. W 1893 podjął pracę na uniwersytecie w Kilonii, na którym stworzył Instytut Historii Sztuki, w 1893 habilitacja, od 1902 profesor. Od 19 VIII 1904 do śmierci profesor historii sztuki i budownictwa na Wydziale Architektury THD. Od 1 VII 1909 do 15 XI 1912 rektor.
Publikował prace z zakresu historii sztuki i architektury, w tym gdańskiej. Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Polityk, w 1919 na zebraniach nawoływał do rozdania gdańskim Niemcom broni przeciwko Polakom. Od 1920 z ramienia Niemieckiej Partii Narodowej poseł do Volkstagu II Wolnego Miasta Gdańska, jego I i II kadencji, od 31 stycznia do 1 X 1921 – jego prezydent. Autor m.in. projektu przebudowy w latach 1920–1921 kamienic przy Langer Markt 7 i 8 (Długi Targ) na siedzibę gdańskiego oddziału polskiego Banku Handlowego z Warszawy.
Mieszkał w Sopocie, początkowo przy Louisenstrasse 2, w 1913 przy Bülowallee 24 (ul. Mickiewicza). Od 6 IX 1889 był żonaty z Anną Piebel (ur. 25 VIII 1863). Pozostawił syna Ruprechta (22 II 1895 Kilonia – 6 I 1976 Erlangen), lekarza, w latach 1935–1945 profesora fizjologii uniwersytetu w Erlangen, od 1951 emeryta, i córkę Brunhildę (ur. 4 X 1896 Kilonia), żonę historyka sztuki Siegfrieda Rühlego.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 988/287-288, akta personalne w zespole Technische Hochschule Danzig.
Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 17/24 (akt zgonu).
Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 425–426.
Deutsche Schulwelt des neunzehnten Jahrhunderts in Wort und Bild, Wien 1903, s. 195–196.
