KOENENKAMP REINHOLD ADOLF OSCAR, śpiewak, kompozytor
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''REINHOLD ADOLF OSCAR KOENENKAMP''' (18 VII 1883 (o godzinie 22) Gdańsk – 3 XI 1962 Büchen, Szlezwik-Holsztyn), śpiewak oratoryjny o głosie tenorowym, nauczyciel śpiewu, dyrygent chórów, kompozytor, krytyk muzyczny. Syn Emila Oscara Adalberta (1849–1901), właściciela (po ojcu Reinholdzie Juliusu (1816–1876)) kamienicy przy Langgasse 15 (ul. Długa) i sklepu z artykułami przemysłowymi i tapetami, oraz Anny Emmy Adolfiny z domu Stentzler (1855 – 15 II 1905 Gdańsk). W 1903 ukończył [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskie Realne]] na Dolnym Mieście. Muzyki uczył się prywatnie: fortepianu u Maxa Hessego (2 III 1847 Gdańsk – 25 X 1914 Sopot, organista [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]), śpiewu i gry na organach u [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL, organista, dyrygent, kompozytor | Franza Joetzego]].<br/><br/> | '''REINHOLD ADOLF OSCAR KOENENKAMP''' (18 VII 1883 (o godzinie 22) Gdańsk – 3 XI 1962 Büchen, Szlezwik-Holsztyn), śpiewak oratoryjny o głosie tenorowym, nauczyciel śpiewu, dyrygent chórów, kompozytor, krytyk muzyczny. Syn Emila Oscara Adalberta (1849–1901), właściciela (po ojcu Reinholdzie Juliusu (1816–1876)) kamienicy przy Langgasse 15 (ul. Długa) i sklepu z artykułami przemysłowymi i tapetami, oraz Anny Emmy Adolfiny z domu Stentzler (1855 – 15 II 1905 Gdańsk). W 1903 ukończył [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskie Realne]] na Dolnym Mieście. Muzyki uczył się prywatnie: fortepianu u Maxa Hessego (2 III 1847 Gdańsk – 25 X 1914 Sopot, organista [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]), śpiewu i gry na organach u [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL, organista, dyrygent, kompozytor | Franza Joetzego]].<br/><br/> | ||
| − | W latach 1904–1909 studiował muzykę w Hochschule für Musik Berlin-Charlottenburg, śpiew u Maxa Stangego, swego przyszłego teścia, występując sporadycznie w Gdańsku, | + | W latach 1904–1909 studiował muzykę w Hochschule für Musik Berlin-Charlottenburg, śpiew u Maxa Stangego, swego przyszłego teścia, występując sporadycznie w Gdańsku, m.in. 5 XI 1908 na zorganizowanym przez [[FUCHS CARL DORIUS JOHANNES, pianista, organista, kompozytor | Carla Fuchsa]] wieczorze muzyki niemieckiej, 2 XII 1908 jako solista w oratorium ''Paulus'' Felixa Mendelssohna-Bartholdiego pod dyrekcją [[BINDER FRITZ CARL, pianista, dyrygent | Fritza Bindera]]. W 1905 odziedziczył po rodzicach kamienicę przy Langgasse 15 (ul. Długa) i kamienicę czynszową we Wrzeszczu przy Hauptstraße 26 (od 1933 Adolf-Hitler-Straße 67; [[GRUNWALDZKA, aleja | Grunwaldzka, aleja]]). Kamienicę przy Langgasse sprzedał w 1906 lekarzowi Aronowi Mosesowi Zausmerowi, kamienica we Wrzeszczu była jego własnością do 1945. W latach 1908–1945 mieszkał przy Stadtgraben 8 (ul. Podwale Grodzkie). Od 1909 udzielał lekcji śpiewu.<br/><br/> |
| − | W latach 1916–1925 dyrygent chóru męskiego Melodia. W 1920 założył chór mieszany ''a cappella'', przekształcony w 1925 w Domchor (Chór Katedralny) przy [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). W 1929 reaktywował działalność Danziger Singakademie ([[STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE | Stowarzyszenie Śpiewacze]]), zawieszoną w 1925 po odejściu Fritza Bindera, i był jej kierownikiem muzycznym do 1945. W latach 1915–1933 pracował jako krytyk muzyczny [[DANZIGER ALLGEMEINE ZEITUNG | „Danziger Allgemeine Zeitung”]]. W 1942 przygotował kilkusetosobowy chór do udziału w przedstawieniach opery ''Śpiewacy norymberscy'' Richarda Wagnera w Waldoper Zoppot (obecnie Opera Leśna w Sopocie).<br/><br/> | + | W latach 1916–1925 dyrygent chóru męskiego Melodia. W 1920 założył chór mieszany ''a cappella'', przekształcony w 1925 w Domchor (Chór Katedralny) przy [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). W 1929 reaktywował działalność Danziger Singakademie ([[STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE | Stowarzyszenie Śpiewacze]]), zawieszoną w 1925 po odejściu Fritza Bindera, i był jej kierownikiem muzycznym do 1945. W latach 1915–1933 pracował jako krytyk muzyczny [[DANZIGER ALLGEMEINE ZEITUNG, dziennik | „Danziger Allgemeine Zeitung”]]. W 1942 przygotował kilkusetosobowy chór do udziału w przedstawieniach opery ''Śpiewacy norymberscy'' Richarda Wagnera w Waldoper Zoppot (obecnie Opera Leśna w Sopocie).<br/><br/> |
| − | Jako śpiewak dawał recitale, | + | Jako śpiewak dawał recitale, m.in. 20 III 1921 wykonał cykl pieśni ''Piękna młynarka'' Franza Schuberta (na fortepianie towarzyszyła mu żona Ursula z domu Stange). Występował też na koncertach, śpiewając utwory kompozytorów różnych epok oraz własne, m.in. 18 XII 1917 ''Blümekens'' i ''Anstieg'' do słów Detleva von Liliencrona, 14 V 1918 ''Reiterlied'' do słów Hermanna Lönsa (1866–1914; egzemplarz tej pieśni znajduje się w zbiorach [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej]]). Brał udział w wykonaniach oratoriów: 5 II 1911 śpiewał Uriela w ''Stworzeniu świata'' Josepha Haydna w Tczewie z okazji oddania do użytku tamtejszej Stadthalle przy Bahnhofstraße (obecnie Centrum Kultury i Sztuki przy ulicy Wyszyńskiego 10) i 30 I 1916 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], 11 X 1924 śpiewał Ewangelistę w ''Pasji według św. Mateusza'' Johanna Sebastiana Bacha w kościele NMP (zob. też [[BINDER FRITZ CARL, pianista, dyrygent | Fritz Binder]]).<br/><br/> |
| − | W 1933 założył kwartet wokalny, tzw. Koenenkamp-Quartett, z którym wykonał | + | W 1933 założył kwartet wokalny, tzw. Koenenkamp-Quartett, z którym wykonał m.in. 14 II 1933 dwa cykle pieśni – ''Liebeslieder-Walzer'' i ''Zigeunerlieder'' – oraz ''Vier Quartette'' op. 92 Johannesa Brahmsa. Jako dyrygent chórów dawał koncerty z utworami ''a cappella'' kompozytorów XVI i XVII wieku, między innymi 2 VII 1938 przedstawił kompozycje Orlanda di Lassa, Leonharda Lechnera, Bartholomäusa Gesiusa, Michaela Praetoriusa i Heinricha Schütza, a także z wielkimi dziełami wokalno-instrumentalnymi kompozytorów różnych epok, między innymi 15 IV 1938 ''Wielką Mszą h-moll'' J.S. Bacha w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]], 15 IV 1932 ''Porami roku'' J. Haydna w [[SPORTHALLE (Opera Bałtycka) | Sporthalle]] (zob. też [[OPERA BAŁTYCKA | Opera Bałtycka]]. Budynek), 16 XI 1938 ''Niemieckim requiem'' J. Brahmsa w kościele św. Bartłomieja. Dyrygował również wykonaniami własnych utworów na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę, m.in. 15 III 1940 ''Vom Geheimnis des Seins'' (''O tajemnicy bytu''), 1 X 1944 ''Vom Geheimnis des Lebens'' (''O tajemnicy życia'') – oba dzieła zabrzmiały w kościele NMP. W kościele tym prowadził 18 IV 1930 i 8 XI 1933 wykonania ''Pasji według św. Mateusza'' J.S. Bacha. Ostatni koncert utworów chóralnych dał 7 I 1945 w Gdyni.<br/><br/> |
Po II wojnie światowej osiadł w Büchen, gdzie pracował jako nauczyciel muzyki w szkole podstawowej (Volksschule) i dyrygent chóru, do którego należeli między innymi byli członkowie chórów gdańskich. Z chórem tym dał 5 VIII 1956 koncert w Lubece. Od 1907 żonaty był z Ursula z domu Stange, ojciec Jurgena Adalberta (ur. 14 VIII 1913). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po II wojnie światowej osiadł w Büchen, gdzie pracował jako nauczyciel muzyki w szkole podstawowej (Volksschule) i dyrygent chóru, do którego należeli między innymi byli członkowie chórów gdańskich. Z chórem tym dał 5 VIII 1956 koncert w Lubece. Od 1907 żonaty był z Ursula z domu Stange, ojciec Jurgena Adalberta (ur. 14 VIII 1913). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:33, 30 paź 2024
REINHOLD ADOLF OSCAR KOENENKAMP (18 VII 1883 (o godzinie 22) Gdańsk – 3 XI 1962 Büchen, Szlezwik-Holsztyn), śpiewak oratoryjny o głosie tenorowym, nauczyciel śpiewu, dyrygent chórów, kompozytor, krytyk muzyczny. Syn Emila Oscara Adalberta (1849–1901), właściciela (po ojcu Reinholdzie Juliusu (1816–1876)) kamienicy przy Langgasse 15 (ul. Długa) i sklepu z artykułami przemysłowymi i tapetami, oraz Anny Emmy Adolfiny z domu Stentzler (1855 – 15 II 1905 Gdańsk). W 1903 ukończył Gimnazjum Królewskie Realne na Dolnym Mieście. Muzyki uczył się prywatnie: fortepianu u Maxa Hessego (2 III 1847 Gdańsk – 25 X 1914 Sopot, organista kościoła św. Katarzyny), śpiewu i gry na organach u Franza Joetzego.
W latach 1904–1909 studiował muzykę w Hochschule für Musik Berlin-Charlottenburg, śpiew u Maxa Stangego, swego przyszłego teścia, występując sporadycznie w Gdańsku, m.in. 5 XI 1908 na zorganizowanym przez Carla Fuchsa wieczorze muzyki niemieckiej, 2 XII 1908 jako solista w oratorium Paulus Felixa Mendelssohna-Bartholdiego pod dyrekcją Fritza Bindera. W 1905 odziedziczył po rodzicach kamienicę przy Langgasse 15 (ul. Długa) i kamienicę czynszową we Wrzeszczu przy Hauptstraße 26 (od 1933 Adolf-Hitler-Straße 67; Grunwaldzka, aleja). Kamienicę przy Langgasse sprzedał w 1906 lekarzowi Aronowi Mosesowi Zausmerowi, kamienica we Wrzeszczu była jego własnością do 1945. W latach 1908–1945 mieszkał przy Stadtgraben 8 (ul. Podwale Grodzkie). Od 1909 udzielał lekcji śpiewu.
W latach 1916–1925 dyrygent chóru męskiego Melodia. W 1920 założył chór mieszany a cappella, przekształcony w 1925 w Domchor (Chór Katedralny) przy kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP). W 1929 reaktywował działalność Danziger Singakademie ( Stowarzyszenie Śpiewacze), zawieszoną w 1925 po odejściu Fritza Bindera, i był jej kierownikiem muzycznym do 1945. W latach 1915–1933 pracował jako krytyk muzyczny „Danziger Allgemeine Zeitung”. W 1942 przygotował kilkusetosobowy chór do udziału w przedstawieniach opery Śpiewacy norymberscy Richarda Wagnera w Waldoper Zoppot (obecnie Opera Leśna w Sopocie).
Jako śpiewak dawał recitale, m.in. 20 III 1921 wykonał cykl pieśni Piękna młynarka Franza Schuberta (na fortepianie towarzyszyła mu żona Ursula z domu Stange). Występował też na koncertach, śpiewając utwory kompozytorów różnych epok oraz własne, m.in. 18 XII 1917 Blümekens i Anstieg do słów Detleva von Liliencrona, 14 V 1918 Reiterlied do słów Hermanna Lönsa (1866–1914; egzemplarz tej pieśni znajduje się w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej). Brał udział w wykonaniach oratoriów: 5 II 1911 śpiewał Uriela w Stworzeniu świata Josepha Haydna w Tczewie z okazji oddania do użytku tamtejszej Stadthalle przy Bahnhofstraße (obecnie Centrum Kultury i Sztuki przy ulicy Wyszyńskiego 10) i 30 I 1916 w kościele św. Jana, 11 X 1924 śpiewał Ewangelistę w Pasji według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha w kościele NMP (zob. też Fritz Binder).
W 1933 założył kwartet wokalny, tzw. Koenenkamp-Quartett, z którym wykonał m.in. 14 II 1933 dwa cykle pieśni – Liebeslieder-Walzer i Zigeunerlieder – oraz Vier Quartette op. 92 Johannesa Brahmsa. Jako dyrygent chórów dawał koncerty z utworami a cappella kompozytorów XVI i XVII wieku, między innymi 2 VII 1938 przedstawił kompozycje Orlanda di Lassa, Leonharda Lechnera, Bartholomäusa Gesiusa, Michaela Praetoriusa i Heinricha Schütza, a także z wielkimi dziełami wokalno-instrumentalnymi kompozytorów różnych epok, między innymi 15 IV 1938 Wielką Mszą h-moll J.S. Bacha w kościele św. Bartłomieja, 15 IV 1932 Porami roku J. Haydna w Sporthalle (zob. też Opera Bałtycka. Budynek), 16 XI 1938 Niemieckim requiem J. Brahmsa w kościele św. Bartłomieja. Dyrygował również wykonaniami własnych utworów na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę, m.in. 15 III 1940 Vom Geheimnis des Seins (O tajemnicy bytu), 1 X 1944 Vom Geheimnis des Lebens (O tajemnicy życia) – oba dzieła zabrzmiały w kościele NMP. W kościele tym prowadził 18 IV 1930 i 8 XI 1933 wykonania Pasji według św. Mateusza J.S. Bacha. Ostatni koncert utworów chóralnych dał 7 I 1945 w Gdyni.
Po II wojnie światowej osiadł w Büchen, gdzie pracował jako nauczyciel muzyki w szkole podstawowej (Volksschule) i dyrygent chóru, do którego należeli między innymi byli członkowie chórów gdańskich. Z chórem tym dał 5 VIII 1956 koncert w Lubece. Od 1907 żonaty był z Ursula z domu Stange, ojciec Jurgena Adalberta (ur. 14 VIII 1913).
